Η Αφροδίτη Ρήγα είναι γεωπόνος, μητέρα και μουσικός, και η ενεργή συμμετοχή της στο αγρόκτημά μας είναι γι’ αυτήν όνειρο ζωής. Εδώ και κάποια χρόνια, γνωρίζει τη γεωπονική από άλλη σκοπιά: πώς να καλλιεργείς με σεβασμό στο έδαφος και το περιβάλλον, με τρόπο που σου δίνει εγγυημένα καθαρή τροφή. Τη συναντήσαμε για να συζητήσουμε για το αγρόκτημα που θα φτιάξουμε μαζί. Θαυμάσαμε την ενέργειά της, τον ενθουσιασμό και την όρεξη που έχει να μεταδώσει τη γνώση σε όσο περισσότερο κόσμο μπορεί. Άνθρωποι σαν την Αφροδίτη μας δείχνουν πόσα πράγματα μπορούμε να πετύχουμε όταν είμαστε όλοι μαζί.
* Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη γεωπονική;
Όσο ήμουν στη σχολή γεωπονικής, έκανα ένα σωρό πράγματα: έπαιζα μουσική, έκανα μοντάζ, εκπαιδευόμουν σε περιβαλλοντικές οργανώσεις.
Μόνο με τη γεωπονική δεν ασχολήθηκα.
* Μέχρι που ανακάλυψα ότι η κόρη μου εμφανίζει αλλεργίες σε επεξεργασμένες τροφές και τυποποιημένα γαλακτοκομικά προϊόντα. Τότε η μητρότητα μου τα έκανε όλα πιο λιανά.
Όπως όλοι, ήθελα να της δώσω το καλύτερο και να κάνω για μένα, άρα και για αυτήν, κάτι που να έχει νόημα. Έτσι φύτεψα, καλλιέργησα, δούλεψα με αγρότες πάνω σε πρακτικές βιώσιμης γεωργίας, άρχισα να γράφω σε περιοδικά για να μεταδώσω όλη τη γνώση που πήρα και να της αφήσω γη ζωντανή ώστε να την φροντίσει κι αυτή με τη σειρά της όταν έρθει η ώρα.
* Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη Greenpeace και με το "Καλλιέργησέ το";
Κάπου εκεί που μάθαινα για τις πρακτικές βιώσιμης γεωργίας, ήρθε και η Greenpeace. Ξεκινήσαμε να συνεργαζόμαστε πρώτα με τις ημερίδες για καλλιέργεια ντόπιων κτηνοτροφικών φυτών και τώρα με το αγρόκτημά μας.
Το χωράφι που θα φτιάξουμε μαζί είναι για μένα όνειρο ζωής.
Εκεί που οι άλλοι βλέπουν απόδοση και κέρδος, βλέπω μία αλυσίδα που κάθε κρίκος είναι σημαντικός.
Αν σπάσει αυτή η αλυσίδα, όπως συμβαίνει πολύ συχνά στη γεωργία σήμερα, δεν μπορείς να την ξανακολλήσεις με χημικά και φυτοφάρμακα.
Σε αυτό το αγρόκτημα θέλουμε να φτιάξουμε αυτή την αλυσίδα από την αρχή μέχρι το τέλος με την σοφία και την ισορροπία που έχει η φύση από μόνη της. Θα φροντίσουμε το χώμα, θα διαλέξουμε ντόπιες ποικιλίες και θα φυλάξουμε το σπόρο τους, θα καλλιεργήσουμε με μεθόδους παραδοσιακές και έξυπνες που δεν αφήνουν τίποτα να πάει χαμένο.
Και πάνω από όλα θα φροντίζουμε τους ανθρώπους.
Αυτούς που θα καλλιεργήσουν για να μάθουν, αυτούς που θα ξαναφτιάξουν τη ζωή τους μέσα από αυτή την απασχόληση, που έχουν έναν λαχανόκηπο 5 τετραγωνικά ή 100 στρέμματα και θα καλλιεργήσουν την τροφή μας.
* Ποια είναι τα προβλήματα στον τρόπο που παράγουμε την τροφή μας;
Αυτή τη στιγμή στη συμβατική γεωργία ο βασικός στόχος είναι το κέρδος.
Η συμβατική γεωργία καλλιεργεί συνέχεια το ίδιο πράγμα με πολλά φυτοφάρμακα και χημικά λιπάσματα.
Αυτό νεκρώνει το έδαφος. Σε κάποια χωράφια τους παίρνει χρόνια να το επαναφέρουν ώστε να θυμίζει πάλι χώμα και να φυτρώσει το οτιδήποτε.
Τα χημικά που μένουν στο έδαφος, περνάνε στο νερό και τελικά στα ίδια τα προϊόντα που μπαίνουν στην τροφική μας αλυσίδα.
Αν υπήρχε εναλλαγή των καλλιεργειών, θα χρειάζονταν λιγότερα φάρμακα, λιγότερα λιπάσματα και θα είχε μεγαλύτερη ζωή το χωράφι.
Επίσης, η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει και τους αγρότες, οπότε αν παλιότερα ζητούσαν συμβουλή μια φορά, τώρα δεν ζητούν καθόλου ή αλλάζουν επάγγελμα. Είναι δύσκολα για αυτούς.
* Ποιο είναι το μέλλον για τη γεωργία;
Αν θέλουμε αυτάρκεια και βιωσιμότητα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που καλλιεργούμε.
Δεν γίνεται να τα έχουμε όλα, θέλει και η φύση το μερίδιό της.
Πρέπει να κατέβουν οι ρυθμοί της εντατικοποίησης, γιατί καταστρέφεται το έδαφός μας.
Αυτός ο τόπος είναι προικισμένος από άποψη βιοποικιλότητας. Από το τελευταίο βουνό μέχρι το πιο ξηρό τοπίο, υπάρχει φυτικός και ζωικός πλούτος που είναι σπάνιος.
Αυτή η ισορροπία που υπάρχει στη φύση από μόνη της πρέπει να είναι ο οδηγός μας για βιωσιμότητα, για την αυτάρκεια της φύσης και του περιβάλλοντος.
Είναι ώρα να γίνονται όλα πιο κοινωνικά, πιο συλλογικά.
Να γίνουν συνέργειες, καινούργιου τύπου συνεταιρισμοί. Είναι το μόνο μέλλον που έχουμε, γιατί πρόκειται για την τροφή μας.
Greenpeace
