Διάφορες μελέτες που πραγματοποιήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν δείξει ότι η βιολογική κρίση έχει πάρει ανησυχητικές διαστάσεις και διαρκώς επιδεινώνεται.
Η κρίση αυτή οφείλεται βασικά στην κοινωνική και οικονομική κρίση αλλά και στην κρίση της ιατρικής, απόρροια της εμπορικοποίησης του ιατρικού συστήματος.
Η βιολογική κρίση οφείλεται σε τελευταία ανάλυση στην γενικότερη επιδείνωση του περιβάλλοντος ως συνέπεια των κρίσεων αυτών, δηλαδή στις ανθυγιεινές συνήθειες των ανθρώπων που αποκτούν ήδη σε μεγάλο βαθμό από την παιδική τους ηλικία μέσα στην καταναλωτική κοινωνία όπου μεγαλώνουν (φαστ φουντ κ.λπ.), καθώς και στη γενικευμένη μόλυνση και υποβάθμιση του αέρα, του νερού, της γης, της θάλασσας, των τροφίμων και γενικά του περιβάλλοντος και φυσικά η κρίση αυτή οφείλεται στις υπάρχουσες δυσμενείς κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και καταστάσεις διεθνώς όπως είναι η φτώχεια, η ανέχεια, η ανεργία, η κοινωνική εξαθλίωση κ.λπ.
Το ιατρικό σύστημα (οι μεγαλογιατροί, το ιατρικό ακαδημαϊκό κατεστημένο κ.λπ.) δεν έχει ενδιαφέρον να πολεμήσει για την αναχαίτιση των παραγόντων νοσηρότητας, επειδή ελέγχεται βασικά από εκείνους που εξουσιάζουν και κατευθύνουν την οικονομία της αγοράς και ειδικά από τις μεγάλες εταιρείες και πολυεθνικές, οι οποίες χρηματοδοτούν την ιατρική ερευνά αλλά και παρέχουν ποικίλα άλλα ωφελήματα, χρηματικά και μη σε πολλούς γιατρούς.
Η βιολογική κρίση έχει μια εκτεταμένη συμπτωματολογία που γίνεται άμεσα αισθητή γύρω μας σε πρώτη ματιά: χρόνιες εκφυλιστικές αρρώστιες, σ’ ένα σημαντικό ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού των ανεπτυγμένων κυρίως χωρών. Σοβαρές αρρώστιες που προσβάλλουν ολοένα και περισσότερους σε όλο και νεώτερες ηλικίες. (Η πρώτη για παράδειγμα αιτία θνησιμότητας σε παιδιά 3-17 ετών, μετά τα ατυχήματα, είναι ο καρκίνος). Παρατηρούμε σ’ ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, μια αισθητή σωματική και διανοητική αδυναμία, αναιμία διαφόρων μορφών, πνευματική κάμψη, αλωπεκία και φαλάκρα ενωρίς στη ζωή, σήψη των δοντιών από την παιδική ηλικία, παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης, εκ γενετής ανωμαλίες, αρρώστιες των ματιών, σεξουαλική αδυναμία, ακόμη και σε νέους άνδρες, στειρότητα σε γυναίκες και άνδρες, με ανήσυχη εξασθένιση του ανδρικού σπέρματος (σε μεγάλο ποσοστό νέων ανδρών), κατάθλιψη σε επιδημικές διαστάσεις στις ανεπτυγμένες κοινωνίες, διάφορες άλλες ψυχιατρικές και νευρολογικές ανωμαλίες και παθήσεις, υψηλά ποσοστά αθηροσκλήρυνσης και υψηλής πίεσης ακόμη και σε παιδιά και εφήβους, νεανικός διαβήτης σε έξαρση, αλλά και διαβήτης των ενηλίκων σε επιδημικές διαστάσεις που προσβάλλει ακόμη και εφήβους στις μέρες μας, επιληψία και σκλήρυνση κατά πλάκας, σε πολλούς νέους ανθρώπους, αρρώστιες των νεφρών και του ήπατος σε μεγάλα ποσοστά, ρευματοειδής αρθρίτιδα, ψωρίαση, ελκώδης κολίτιδα, λύκος ερυθηματώδης και άλλα αυτοάνοσα νοσήματα, σε ολοένα αυξανόμενους ρυθμούς, η Aλτσχάιμερ τείνει να λάβει στις ανεπτυγμένες κοινωνίες επιδημικές διαστάσεις, παράλληλα με τα πεπτικά νοσήματα και τα δερματικά. Η στεφανιαία αρρώστια και διάφορες μορφές καρκίνου (στήθους, πνεύμονος, προστάτη, παχέος εντέρου κ.ά.) αποτελούν μονίμως τις πρώτες αιτίες θανάτου. Το άσθμα, οι αλλεργίες και τα αρθριτικά πλήττουν ολοένα και περισσότερους ενήλικες, αλλά και παιδιά, εφήβους και νέους ανθρώπους. Η παχυσαρκία είναι η μεγαλύτερη μάστιγα στην εποχή μας στον ανεπτυγμένο κόσμο και τα Ελληνόπουλα είναι από τα πιο παχύσαρκα και υπέρβαρα παιδιά στον κόσμο.
Όλα αυτά τα προβλήματα σωματικής και ψυχοδιανοητικής υγείας πλήττουν ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού στις ανεπτυγμένες κυρίως κοινωνίες. Και οι δαπάνες για την υγεία επιβαρύνουν δυσβάστακτα τόσο τους προϋπολογισμούς των ανεπτυγμένων χωρών, όσο και τα ίδια τα άτομα. (Η συμμετοχή των ατόμων στις ιδιωτικές δαπάνες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στη χώρα μας, φθάνουν το 40% των συνολικών δαπανών).
Π.Κουμεντάκης
