Του Θανάση Παριώτη
Ο άνθρωπος έχει αναντίρρητα αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πάνω στον πλανήτη Γη. Πέρασε αναμφισβήτητα από πολλά στάδια εξέλιξης η ζωή του. Και η οργανωμένη του ζωή όμως είχε και αυτή πολλές δοκιμασίες.
Πολλοί Μύστες της Ανθρωπότητας αγωνίστηκαν κατά καιρούς (και θυσιάστηκαν στο τέλος) για να τιθασεύσουν το θηρίο άνθρωπο στην κοινή υπόθεση του Λογικού Ανθρώπου.
Φιλόδοξοι, εμπαθείς, εκδικητικοί, υποκριτές, αριβίστες (όσοι επιδιώκουν να κατακτήσουν τη δόξα ή τον πλούτο με κάθε μέσο και γρήγορα), φανατικοί και άλλες υποκατηγορίες έχουν κινηθεί στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Έχουν δώσει την ευκαιρία σε αρκετούς συγγραφείς να τους αποκαλύψουν στους συνανθρώπους τους, από το Θεόφραστο, «Θεοφράστου χαρακτήρες», μέχρι το Λασκαράτο, «Ιδού ο άνθρωπος», και άλλοι αποτύπωσαν τα χαρακτηριστικά τους.
Ας δούμε τώρα τους φίλους μας ποια στάση κρατούν απέναντι στους άλλους ανθρώπους.
Ιπτάμενοι:
Είναι άνθρωποι ολοκληρωμένοι, ακέραιες προσωπικότητες. Έχουν αυξημένο το στοιχείο της αυτοκριτικής. Με αυξημένη τη συνείδηση της κοινωνικής τους υποχρέωσης αγωνίζονται για τους συνανθρώπους τους.
Σκοπός τους η κοινωνική ανέλιξη μέσα απ’ τη δική τους προσφορά.
Αυτοί ποτέ δεν κλαψούρισαν, δε ζητιάνεψαν, δε ζήτησαν αξιώματα.
Ξέρουν να περιμένουν τη δικαίωση χωρίς παρεμβατισμούς.
Γνωστοί στον περίγυρο για τη δράση τους.
Έχουν τη δική τους ακτινοβολία.
Κάνουν εμφανή την παρουσία τους όχι με τα αξιώματα αλλά με την πνευματική τους ευρύτητα, την επιστημονική κατάρτιση, μακριά από μικρομωροματαιοδοξίες.
Είναι εκείνοι που δεν καταξιώνονται με τις καταλήψεις θέσεων, αλλά καταξιώνουν τις θέσεις που τυχόν τους παραχωρούνται.
Έρποντες:
Σκουλήκια της κοινωνικής ζωής και επικίνδυνα όντα που κατορθώνουν πάντοτε να επιπλέουν. Οσφυοκάμπτες και θρασύδειλοι από πεποίθηση.
Γνωρίζουν τις αδυναμίες τους (το μόνο θετικό που έχουν) και φροντίζουν με τα «σάλια» τους και τα «κερατάκια» τους να επιβιώνουν.
Κινούνται κάτω από τη μετριότητα και γλείφουν τους προϊσταμένους τους και τους «ισχυρούς» εξαντλητικά.
Αξιοποιώντας όλες τις γνωριμίες τους, φροντίζουν να δημιουργούν και άλλες, αλλά πάντα εκεί που βλέπουν ότι κάποιο όφελος θα αποκομίσουν.
Γλίσχροι «άνθρωποι» και ποταπές ψυχές, γελωτοποιοί των «ισχυρών».
Είναι οι άνθρωποι «του κλότσου και του μπάτσου», αλλά προσδοκούν, επιδιώκουν και καταλαμβάνουν, μέσα από τις κλωτσιές, τη δικαίωσή τους, τα λύτρα της συντριβής της προσωπικότητας.
Χαφιέδες εφόσον ο χαφιεδισμός θα τους ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία τους.
Εαυτουλισμός, το πιστεύω τους, «σάλιο» και «κερατάκια» η τακτική τους.
Είναι οι θιασώτες της τακτικής του ποδηλάτη σκύβει στους ανώτερους πατάει τους κατώτερους (για να ισορροπήσει ψυχολογικά).
Τους φαντάζεσαι σε υπεύθυνες θέσεις;
Πετροβολούντες:
Παράσιτα του κοινωνικού βίου, διαστρεβλωτές της αλήθειας, μικρόνοοι και αρχιτέκτονες της αντιστροφής των αξιών.
«Χαμηλά ανθρωπάκια» που κοιτάζουν με εμπάθεια τους ιπτάμενους και επιδιώκουν με τις λασπολογίες τους να τους εξοντώνουν.
Από το …ύψος τους, απ’ την εγκεφαλική τους αδυναμία, η μόνη δυνατότητα που έχουν να διακριθούν είναι η κατακρήμνιση των άλλων.
Καταστροφολογία και συκοφαντία η τακτική τους.
Δεν έχουν πνευματική αντοχή για αντιπαράθεση επιχειρημάτων και ξεχύνονται σε προσωπικές βρισιές, χυδαίες εκφράσεις και τραμπουκισμούς.
Χαφιέδες από πεποίθηση.
Αξίωμά τους το μικροσυμφέρον.
Είναι εκείνοι που σε συνεργασία, εκούσια ή ακούσια με τους έρποντες, γυρίζουν πίσω το ρολόι της ιστορίας.
Είναι ικανοί για μεγάλα εγκλήματα αλλά ανίκανοι για ΜΕΓΑΛΑ ΕΡΓΑ.
Στεγνοί από πρωτοποριακές ιδέες αλλά έμπλεοι από μηχανορραφίες και δολοπλοκίες.
Μισούν και κατηγορούν το ΚΑΛΟ επειδή οι ίδιοι είναι ανίκανοι να το συλλάβουν.
Προσπάθειά τους είναι η ελαχιστοποίηση του μέγιστου και η μεγιστοποίηση του ελάχιστου. Μπορούμε να τους σκεφτούμε με διοικητικές εξουσίες;
Ιπτάμενοι, έρποντες και πετροβολούντες, υπαρκτά πρόσωπα της καθημερινότητας.
Παριώτης Θανάσης
Ναύπλιο
diogenis@sch.gr
Πηγή
