Σ ένα κόσμο που έχει αποδεχτεί τόσες απαράδεκτες ανισότητες και τόσα αναίτια παράδοξα.
Σ ένα κόσμο που επιτρέπει να χάνονται δίπλα του άνθρωποι από την πείνα, το κρύο, τον πόλεμο και τον αποκλεισμό από απολύτως αναγκαία αγαθά…
Σ ένα κόσμο που απαγορεύει και αποπροσανατολίζει την αλήθεια και την ελευθερία από τα παιδιά του,
Σ ένα κόσμο που αναγνωρίζει αριθμούς αντί για ανθρώπους
Σ ένα κόσμο που καλλιεργεί κυρίως στεγνές υλιστικές «αξίες»
Σ ένα κόσμο που οδηγεί στην παρανομία το φως και επιβραβεύει το σκοτάδι και το ψέμα
Σ ένα κόσμο που μολύνει και καταστρέφει το φυσικό περιβάλλον και κακοποιεί άλλα πλάσματα για να τραφεί
Σ ένα κόσμο που χρησιμοποιεί όλη του τη γνώση και όλα του τα διαθέσιμα «εργαλεία» για να δημιουργεί περισσότερο πόνο
Σ ένα κόσμο με επιλεκτική ηθική...
Ντρέπομαι να ζω
σ ένα κόσμο που έχει κυριολεκτικά πλέον στα χέρια του όλες τις λύσεις για όλα του τα προβλήματα, σε όλα τα επίπεδα και παρόλα αυτά εξακολουθεί να σφυρίζει αδιάφορα…
σ ένα κόσμο που διαλαλεί και επιθυμεί (υποτίθεται) την ενότητα, την ειρήνη και τη βιωσιμότητα αλλά οι πράξεις και οι επιλογές του οδηγούν σε περισσότερη απομόνωση και διαχωρισμούς, ασταμάτητες συγκρούσεις και μεγαλύτερη ανασφάλεια…
ντρέπομαι… ειλικρινά…
Εσύ? "
