Εξετάζοντας κάποιος τα αρχέτυπα ενός μύθου είναι δυνατόν να μπορέσει να ερμηνεύσει τις όψεις του κόσμου που μας περιβάλλει .
Η μυθολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο οπου μπορεί να εφαρμόσει κανείς για να εντοπίσει γνωρίσματα και πτυχές της ανθρώπινης ψυχής.Στην ελληνική μυθολογία , ο Χείρων ήταν ο σοφότερος των Κενταύρων και αποτελούσε το σύμβολο του ‘Πληγωμένου Θεραπευτή’ . Ο μαθητής του, ο Ηρακλής, κατά την διάρκεια μιας μάχης, τον χτύπησε τυχαία με ένα βέλος που ήταν εμποτισμένο στο αίμα της Λερναίας Ύδρας. Ο Χείρων όντας αθάνατος συνέχιζε να ζεί με την πληγή και τον πόνο του. Στην προσπάθεια του να βρεί την δικιά του θεραπεία , έμαθε να βοηθάει και να απαλύνει τον πόνο των άλλων .Αυτή του η ανακάλυψη, το να διδάσκει δηλαδή σε άλλους πως να θεραπεύονται, αποτέλεσε ένα μέσο ώστε να απαλύνει τον δικό του αιώνιο πόνο.
Ο καθένας από εμάς κάποια στιγμή στη ζωή του αναπόφευκτα θα περάσει από δοκιμασίες . Ίσως βιώσουμε φυσικό πόνο, αρρώστιες, διανοητική σύγχυση , ψυχικά τραύματα ή ακόμη ίσως έρθουμε αντιμέτωποι με την υπαρξιακή αγωνία. Όλες αυτές οι δυσκολίες είναι ικανές να μας διδάξουν στο να συμπάσχουμε στην θλίψη και τον πόνο του συνανθρώπου μας .
Ο C. Jung πίστευε ότι η ασθένεια της ψυχής θα μπορούσε να είναι η καλύτερη δυνατή μορφή κατάρτισης για ένα θεραπευτή . Οι πόνοι και οι δυσκολίες που κάποιος κουβαλάει αλλά εν τέλη υπερνικά είναι πηγή μεγάλης σοφίας και θεραπευτικής δύναμης .
Ο ‘Πληγωμένος Θεραπευτής’ καταλαβαίνει πως αισθάνεται ο ασθενής επειδή ο ιδιος έχει περάσει από τον ίδιο πόνο . Επιπλέον, ο θεραπευτής μέσα από την εμπειρία του είναι ικανός να συναισθανθεί, να μπει δηλαδή στην θέση του άλλου πραγματικά κι όχι απλά να τον συμπονά. Ο θεραπευόμενος από την άλλη το εκλαμβάνει αυτό έστω και σε υποσυνείδητο επίπεδο. Εξαιτίας αυτής της εμπειρίας ολόκληρη η ουσία της σχέσης μεταμορφώνεται. Από ‘ειδήμων’, ο θεραπευτής γίνεται συνταξιδιώτης* με τον θεραπευόμενό του, ανοίγοντας έτσι έναν πνευματικό δρόμο που τους συνδέει.
Τέλος , ο ασθενής που πάσχει και περιθάλπεται από τον θεραπευτή του , ταυτοχρόνως συμβάλλει στην επούλωση των πληγών του θεραπευτή. Η αλληλεπίδραση αυτών μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στην θεραπεία και των δύο.
Συμπερασματικά, ο μύθος του Χείρωνα μας διδάσκει οτι είμαστε ικανοί να ξεπεράσουμε τον πόνο μετατρέποντας τον σε δύναμη και γνώση. Μέσα από μία τέτοια εμπειρία ο καθένας μας μπορεί να γίνει ένας ‘Πληγωμένος Θεραπευτής’.
“Ο άνθρωπος χρειάζεται δυσκολίες. Είναι απαραίτητες για την υγεία. Καρλ Γιούνγκ” ( 1875-1961 , Ελβετός ψυχίατρος)
*ενας ορος που χρησιμοποιεί ο ΄Ιρβιν Γιάλομ για τους ασθενείς του.
~ Άννα Δήμου
