Κι εκεί που πάω να αράξω στον καναπέ, με την κουβερτούλα μου, “για το καλό μου-μένουμε σπίτι”, νάσου και “σκάει” μπροστά μου στην τηλεόραση ακόμα ένας λαμπρός “επιστήμονας”.
Είμαι λέει ο “ειδικός ερευνητής”, και μαζί με άλλους “ερευνητές” της “ερευνητικής ομάδας”, του “ερευνητικού κέντρου”, με τα πολλά κονδύλια της “έρευνας των ερευνών”, και τι μας λέει;
Ψάχνουμε, λέει, να ανακαλύψουμε το γιατί όσοι προσβάλλονται από τον ιό, χάνουν όσφρηση και γεύση.
Και τότε, μου ρχεται μια “φλασιά” και θυμάμαι.
Πάνε τώρα και είκοσι μάλλον χρόνια πάνω κάτω, που γυρνώντας από μια “επίσκεψη στον μάγο της φυλής” στο μέσο του πουθενά στην ζούγκλα της Μαδαγασκάρης όπου πήρα μια “πούντα”, ένα γερό κρύωμα με πυρετό.
Θυμάμαι λοιπόν πως ούτε όσφρηση δεν είχα, ούτε γεύση, κι έστειλα αμέσως “μήνυμα στον μάγο” να μου πει αν έχω κολλήσει τον “ιό”.
Χαζέ, “πολιτισμένε” φίλε μου, ήταν η απάντησή του:
“Ο ιός δεν έχει “σκάσει μύτη” ακόμα, έχουμε πολλά χρόνια έως τότε, είπε με ύφος …..προφήτη”.
Αυτό γίνεται γιατί, σου "μιλάει ο οργανισμός" σου και σου λέει, μη τρως τώρα που είσαι άρρωστος, “βλακέντιο”.
Δεν έχεις όσφρηση ούτε γεύση, για να σου “κοπεί η όρεξη”.
Πιες ζεστά τσαγάκια από τα θεραπευτικά-θερμαντικά φυτά της ζούγκλας αν η γλώσσα σου είναι άσπρη, κουκουλώσου να ιδρώσεις, και θα γίνεις καλά.
Έτσι κι έγινε, όλο το βράδυ έκανα “μπάνιο στο ιδρώτα” και το πρωί ήμουν “περδίκι”.
Να το πω αυτό, για την μυρωδιά και την γεύση, στα ερευνητικά κέντρα; τον ρώτησα την άλλη μέρα.
Μην είσαι τρελός μου είπε. Θέλεις να χάσουν την δουλειά τους τόσοι “επιστήμονες”, και τα κονδύλια, τι θα απογίνουν τα κονδύλια;
Οκ, του είπα.
“Μούγκα στην στρούγκα για το καλό της επιστήμης” λοιπόν.
Εγώ ο φίλος του “μάγου”.
