Ο Θρίαμβος της Προληπτικής Ιατρικής
Πώς να Βρεις Μια Αρρώστια Πριν Προλάβει να σε Βρει Εκείνη
⸻
Η σύγχρονη ιατρική κατάφερε το ακατόρθωτο: να μετατρέψει τον φόβο της ασθένειας σε διαρκή επιχειρηματική ευκαιρία.
Χάρη στην προληπτική ιατρική, ο άνθρωπος απέκτησε ένα νέο προνόμιο — να ζει σε αέναη αγωνία ότι κάτι δεν πάει καλά, και να νιώθει ασφαλής μόνο όταν βρίσκεται συνδεδεμένος με μηχανήματα, εξετάσεις και συνδρομές.
Η ασθένεια έπαψε να είναι δυσλειτουργία. Έγινε προσδοκία.
⸻
Παλιά οι άνθρωποι πέθαιναν από λοιμώξεις, τραύματα ή τύχη.
Σήμερα, κινδυνεύουν από υπερδιάγνωση και προληπτική αγωγή.
Ο Homo Preventivus ξυπνά το πρωί, πίνει βιταμίνες “για ενέργεια”, παίρνει στατίνες το βράδυ “για ασφάλεια”, και κοιμάται ήσυχος μόνο όταν ξέρει ότι έχει κάνει check-up για όλα όσα δεν έχει.
Η έννοια της υγείας μεταμορφώθηκε. Δεν σημαίνει πια “είμαι καλά”, αλλά “είμαι καλά — προς το παρόν”.
Σύμφωνα με έρευνα του Global Institute of Preventive Paranoia (2023), 4 στους 5 ενήλικες δηλώνουν “εντελώς υγιείς”, αλλά συνεχίζουν τις εξετάσεις γιατί “κάτι πρέπει να υπάρχει”.
Η επιστήμη δεν το επιβεβαιώνει· το μάρκετινγκ όμως το θεωρεί απολύτως λογικό.
⸻
Κάθε χρόνο, εκατομμύρια άνθρωποι υποβάλλονται σε πλήρη προληπτικό έλεγχο.
Οι περισσότεροι φεύγουν με τη βεβαιότητα ότι είναι υγιείς — και με 14 επιπλέον εξετάσεις προγραμματισμένες “για επιβεβαίωση”.
Ο κύκλος είναι τέλειος: ο ασθενής δεν χρειάζεται να είναι άρρωστος, αρκεί να φοβάται ότι μπορεί να είναι.
Ο όρος “πλήρες check-up” έχει αντικαταστήσει τη λέξη “διακοπές”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν πια πιο χαλαροί με έναν υπέρηχο απ’ ό,τι με ένα ποτήρι κρασί.
Η πρόληψη έγινε lifestyle. Η αβεβαιότητα, προϊόν.
⸻
Η προληπτική ιατρική βασίζεται σε ένα απλό αξίωμα: αν ψάξεις αρκετά, κάτι θα βρεις.
Μικρές σκιάσεις, “αμφίβολες αλλοιώσεις”, “ήπιες ενδείξεις” — ένας ωκεανός ευρημάτων που επιτρέπει στον γιατρό να πει:
“Δεν είναι τίποτα… αλλά ας το παρακολουθήσουμε.”
Αυτό το “ας το παρακολουθήσουμε” είναι η πιο επιτυχημένη θεραπευτική φράση του 21ου αιώνα.
Δεν θεραπεύει τίποτα, αλλά παράγει δουλειά, άγχος, και αίσθημα ασφάλειας ταυτόχρονα.
Σύμφωνα με το British Journal of Preventive Anxiety (2021), οι περισσότεροι ασθενείς με “ύποπτα” ευρήματα έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής αφού αποδεχτούν ότι μπορεί να έχουν κάτι που δεν έχουν.
⸻
Το μεγαλείο της προληπτικής ιατρικής είναι ότι δεν επιβάλλεται — την επιλέγεις μόνος σου.
Κανείς δεν σε αναγκάζει να κάνεις εξετάσεις αίματος, καρδιογραφήματα, γονιδιακούς ελέγχους και προληπτικές βιοψίες.
Απλώς σε ενημερώνουν ότι αν δεν τα κάνεις, μπορεί να πεθάνεις από άγνοια.
Έτσι γεννήθηκε ο Εθελοντικός Ασθενής: ο άνθρωπος που προσέρχεται υγιής και φεύγει προβληματισμένος.
Η φροντίδα της υγείας του μοιάζει με συνδρομή σε Netflix: πληρώνει κάθε μήνα για να μη χάσει το επόμενο επεισόδιο της ζωής του.
⸻
Στην αρχαία εποχή πηγαίναμε στους ναούς για να μας ευλογήσουν.
Σήμερα πηγαίνουμε στα διαγνωστικά κέντρα για να μας ελέγξουν.
Οι ιερείς αντικαταστάθηκαν από γιατρούς με tablet, οι εξομολογήσεις από ιατρικά ιστορικά, και το λιβάνι από αντισηπτικό gel.
Το νέο ευαγγέλιο είναι απλό: “Early Detection Saves Lives.”
Η πίστη είναι καθολική — και όπως κάθε θρησκεία, βασίζεται στην ενοχή.
“Δεν έκανες την εξέταση; Δεν αγαπάς τον εαυτό σου.”
Η πρόληψη δεν σώζει μόνο ζωές· σώζει και ψυχές — των μετόχων.
⸻
Ο απόλυτος θρίαμβος της πρόληψης επιτεύχθηκε όταν άρχισαν να πεθαίνουν άνθρωποι… πλήρως υγιείς.
Όλες οι εξετάσεις άψογες, όλοι οι δείκτες φυσιολογικοί — ο οργανισμός απλώς βαρέθηκε την επιτήρηση και παραιτήθηκε.
Στο πιστοποιητικό θανάτου γράφεται πια: “Αιτία: απουσία συμπτωμάτων.”
Η φύση δεν άντεξε την ανθρώπινη τελειότητα.
⸻
Η προληπτική ιατρική δεν είναι μόνο επιστημονική πρόοδος — είναι οικονομική μηχανή.
Κάθε test, κάθε screening, κάθε “μικρή εξέταση για σιγουριά” παράγει τζίρο.
Η υγεία έγινε το πιο σταθερό προϊόν: πουλάει σε όλους, πάντα, για πάντα.
Οι ασφαλιστικές εταιρείες, οι φαρμακοβιομηχανίες και τα ιδιωτικά νοσοκομεία συνεργάζονται αρμονικά, σαν τέλεια οργανωμένο ανοσοποιητικό σύστημα απέναντι στην οικονομική ασθένεια της ύφεσης.
Ακόμη και ο θάνατος θεωρείται πλέον αποτυχία μάρκετινγκ.
⸻
Σήμερα η πρόληψη δεν είναι απλώς ιατρική πρακτική — είναι κοσμοθεωρία.
Αφορά το σώμα, την ψυχή, το αυτοκίνητο, το κινητό, τα οικονομικά.
Ελέγχουμε τα πάντα “για καλό και για κακό”.
Η επιστήμη απλώς έκανε αυτό που έκανε πάντα: μας έδωσε επιστημονική νομιμοποίηση για να φοβόμαστε πιο έξυπνα.
⸻
Η προληπτική ιατρική ξεκίνησε για να μας προστατεύσει· τελείωσε κάνοντάς μας όλους ασθενείς από προφυλακτικό τρόμο.
Πλέον, το ιδανικό ανθρώπινο ον είναι εκείνο που δεν έχει τίποτα, αλλά θεραπεύεται για όλα.
Κάποτε η ιατρική πολεμούσε τον θάνατο.
Τώρα πολεμά τη σιωπή του οργανισμού.
Κι αν το σώμα μας δεν πει τίποτα, οι εξετάσεις θα το πουν για εκείνο.
⸻
1. Welch, H.G., Schwartz, L.M., & Woloshin, S. (2011). Overdiagnosed: Making People Sick in the Pursuit of Health. Beacon Press.
2. Moynihan, R., & Cassels, A. (2005). Selling Sickness: How the World’s Biggest Pharmaceutical Companies Are Turning Us All into Patients. Nation Books.
3. Ioannidis, J.P.A. (2016). “Evidence-based medicine has been hijacked.” Journal of Clinical Epidemiology, 73, 82–86.
4. Harvard Department of Preventive Anxiety (2023). Annual Report on Imaginary Diseases and Their Management. Boston: Harvard Hypochondria Press.
5. World Health Organization (2024). Guidelines for Screening Asymptomatic Populations: When In Doubt, Test Again. Geneva: WHO Press.
6. Petrescu, A. et al. (2021). “The Paradox of Preventive Medicine: Treating the Healthy Until They Break.” European Journal of Medical Irony, 12(4), 666–672.
7. American Institute of Hypothetical Health (2022). Quarterly Review on Financial Side Effects of Prevention.
8. Ministry of Preventive Affairs (2025). White Paper on Voluntary Patients: From Freedom to Follow-Up. Athens: Bureau of Preventive Propaganda.
9. Smith, J. & Patel, N. (2020). “Early Detection of Future Fear: A Randomized Controlled Trial.” Journal of Anticipatory Medicine, 8(2), 101–108.
10. The Lancet (Editorial, 2024). “When No Disease Is Left Behind.” The Lancet, 403(7899), 12–15.
⸻
Η προληπτική ιατρική δεν είναι πια απλώς ιατρική — είναι η τέχνη του να παραμένεις υπό παρακολούθηση.
Μας έμαθε ότι το να είσαι υγιής είναι επικίνδυνο, γιατί σημαίνει ότι κάτι σου διαφεύγει.
Και στο τέλος, ίσως η μόνη πραγματική ασθένεια να είναι η ανάγκη μας να αποδεικνύουμε διαρκώς ότι είμαστε καλά.