Τέρμα οι φιλολογίες, κλείνουμε υπολογιστές και οθόνες, τηλεοράσεις σηκώνουμε τα μανίκια, πατάμε γερά στη γη κι ανασαίνουμε βαθιά το βρεγμένο χώμα, ξαραχνιάζουμε τα εργαλεία της αποθήκης και ξεκινάμε ορεξάτοι για την «πράσινη ανάπτυξη», την αληθινή, όχι τη δήθεν,
φυτεύω για να την βγω στο ΓΕΙΤΟΝΑ!
Ο κήπος δεν έχει σχέση με το χρήμα. Ναι κάποιοι έχετε κηπουρούς, αλλά ο κήπος γίνεται για να νιώσουμε εμείς ηρεμία, υπομονή, να βγάλουμε το στρες μας.
Τι να το κάνω εάν τον κήπο το φτιάχνει ο κηπουρός. Άλλο είναι να ζητήσω βοήθεια και άλλο να μου το φτιάχνουν άλλοι.
Η αισθητική, η αγάπη, η ενέργεια του «χειροποίητου» δεν αποτιμάται σε χρήμα και «φωνάζει» από χιλιόμετρα την αυθεντικότητα.
Αν πάλι… κουράστηκες και μόνο που τα διάβασες ή η φυσική σου κατάσταση δεν στο επιτρέπει, ε τότε μη τσιγκουνευτείς να δώσεις ένα μεροκαματάκι σε κηπουρό, που… κάπως πρέπει να ζήσει κι αυτός!
Η απόλαυση που θα εισπράξεις, όχι μόνο θα σε αποζημιώσει, αλλά θα σε κάνει περήφανο για την επιλογή σου…
Πάντως να ξέρεις ότι ΤΙΠΟΤΑ δεν συγκρίνεται με το αίσθημα να δημιουργείς ο ίδιος με τα δικά σου χέρια, έστω κι αν αποκτήσουν κάποιους ρόζους… Να πιάσεις στη χούφτα το σπόρο, να αγγίξεις με γυμνό χέρι τη γη, να χαϊδέψεις τα πρώτα τρυφερά φύλλα, να καμαρώνεις το μεγάλωμα και την προκοπή του «μωρού» σου…Να συμμετέχεις στη δημιουργία...
Να ξέρεις ότι εκείνο το παρτέρι έχει τα αρωματικά σου βότανα, το άλλο τις σαλάτες, η τάδε ράτσα είναι η αγαπημένη σου, και εκείνο το δεντράκι το φύτεψες από σπόρο και το είδες σε όλα τα στάδια της ζωής του. Το καλαμπόκι είναι έτοιμο για κόψιμο, και η ντοματιά έχει φορτώσει.
Το σύμφοιτο και η γλιστρίδα ταΐζει τις κοτούλες σου για να σου δίνουν τα όμορφα και βιταμινούχα αυγά, καθαρά και φυσικά.
Σήμερα το πρωί εγώ πότιζα και πέρασε ο φίλος Χρήστος Κοσμίδης,"μπράβο Χρήστο περπατάς γυμνάζεσε... του είπα. Εσύ κάνεις κάτι καλύτερο, ηρεμείς την ψυχή σου μου είπε... και έφυγε χαμογελαστός
Αλήθεια είναι, ένας άνθρωπος που μαθαίνει να καλλιεργεί κήπο μαθαίνει και άλλα πράγματα. Μαθαίνει να έχει υπομονή, να βάζει πρόγραμμα, να συγκομίζει αγαθά των κόπων του.
“Αν είμαστε ενεργοί κηπουροί, τότε μάλλον συμπληρώνουμε περισσότερα από τα συνιστώμενα 150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα.”
Με άλλα λόγια, πολλές σωματικές δραστηριότητες που αποτελούν καθημερινή ρουτίνα (συμπεριλαμβανομένων των σχετικών με την κηπουρική κινήσεων) συνιστούν πολύ καλή άσκηση. Βοηθούν στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος, μειώνοντας παράλληλα την ευαισθησία σε μια σειρά από παθήσεις (όπως π.χ. ο διαβήτης).
Ο κήπος μας προσφέρει τη δυνατότητα να παράγουμε μόνοι μας (στο βαθμό που είναι εφικτό) τα φρούτα και λαχανικά που καταναλώνουμε ή τα βότανα που χρησιμοποιούμε στο φαγητό μας. Αυτό, όχι μόνο βοηθά στη διατροφή και υγεία μας αλλά η καλλιέργεια μποστανιού και γενικά η ενασχόληση με τη κηπουρική, αποτελεί από μόνη της υγιεινή δραστηριότητα.
Ένας καλοσχεδιασμένος κήπος διεγείρει και αφυπνίζει με τον πιο όμορφο τρόπο όλες μας τις αισθήσεις.
– Την όρασή μας με τα πανέμορφά του χρώματα
– Την όσφρησή μας με τα χιλιάδες αρώματα των λουλουδιών του
– Την αφή μας με το άγγιγμα των φυτών και ανθών, με το χώμα
– Τη γεύση μας με τις ποικιλοτρόπες γεύσεις των φρούτων, των βοτάνων και των φρέσκων λαχανικών
– Την ακοή μας με το θρόισμα των φύλλων και το κελαήδημα των πουλιών τα πρωινά, τα τζιτζίκια το μεσημέρι του καλοκαιριού.
Άλλωστε, τι μπορεί να συγκριθεί με μία βόλτα στο πάρκο, ένα οικογενειακό τραπέζι με σαλάτα φρεσκοκομμένη από τον κήπο μας, το άρωμα του γιασεμιού το καλοκαίρι ή τη μυρωδιά του βρεγμένου χώματος το φθινόπωρο ή του αρωματικού τριαντάφυλλου;
Το άνθος του λεμονιού. Ο φρέσκος μαϊντανός στην ντομάτα μας. Το άρωμα του Βασιλικού.
Είναι τόσα πολλά που δεν μπορώ να πρωτοθυμηθώ τι είναι αυτό που με συγκινεί... Ο καθένας ας κρατήσει τα χρώματα και τα αρώματα που του ταιριάζουν
Σοφία Κυριακίδου
