Η νηστεία ως θεραπευτική αγωγή είναι η πιο διαδεδομένη και διαχρονική πρακτική στον πλανήτη μας, διότι υπάρχει σ’ όλα τα ζώα και στον άνθρωπο ως ενστικτώδης διαδικασία. Όλοι έχουμε παρατηρήσει το σκύλο μας πώς αντιδρά όταν αισθάνεται αδιαθεσία: πηγαίνει στη γωνιά του ήσυχα και απέχει από κάθε τροφή.
Εξάλλου, η περιοδική νηστεία, ως συνήθεα ζωής, είναι το κοινό μυστικό όλων των υπεραιωνόβιων σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της γής. Όλες οι θρησκείες προβλέπουν σύντομες ή εκτεταμένες νηστείες που, σε συνδυασμό με την προσευχή, «καθαρίζουν» το σώμα και προάγουν την πνευματική ανάταση.
Οι Χριστιανοί, Μωομεθανοί, Ινδουϊστές και Βουδιστές μοναχοί, έχουν πολλές διαφορές δόγματος και πρακτικών’ όλοι όμως θεωρούν την νηστεία ως τον πιο σίγουρο δρόμο προς τον εξαγνισμό! Η νηστεία είναι η τέλεια αποχή από οποιαδήποτε τροφή, αλλά ακόμη και από το νερό, που επιτρέπεται μόνο λίγο και κατά προτίμηση απεσταγμένο ή βρόχινο (μόνο σε πολύ καθαρό περιβάλλον).
Η λογική, πίσω από την θεραπευτική της διάσταση της νηστείας, είναι ότι το σώμα μας, ή καλύτερα ο οργανισμός μας (όρος που περιλαμβάνει και την ψυχική διάσταση), εάν αφεθεί ανενόχλητος ν’ αναλάβει «δράση» κατά της ασθένειας, έχει την δύναμη να αυτοθεραπευτεί, μέσω της διαδικασίας του «αυτοκαθαρισμού». Άλλωστε, σχεδόν όλες οι αρρώστειες οφείλονται σε τοξίνωση του οργανισμού. Ακόμη και αρρώστειες που αποδίδονται σε μολυσματικούς ιούς δεν μας αγγίζουν, όταν οι άμυνες του οργανισμού είναι σ’ επιφυλακή και το ανοσοποιητικό μας σύστημα λειτουργεί φυσιολογικά! Πολύ δε περισσότερο όταν γίνεται οικονομία από την τρομακτική ποσότητα ενέργειας που καταναλώνεται για το πετπτικό σύστημα.
Προσοχή: η θετική διάθεση και η πίστη στη θεραπεία είναι αναγκαία συνθήκη. Η διάρκεια της νηστείας, εξαρτάται από το πόσο ζυγίζει κάποιος και πόσο σοβαρή ή χρόνια είναι η ασθένεια. Χονδρικά, θα λέγαμε ότι η θεραπευτική νηστεία διαρκεί από 20 ως 60 ημέρες και η νηστεία πρόληψης ή συντήρησης, από 7 έως 15 ημέρες.Την νηστεία ως θεραπευτική αγωγή, θα μπορούσαμε, με λίγη χιουμοριστική διάθεση, να την χαρακτηρίσουμε ως «τριφασική».
Περνά δηλαδή από τρεις φάσεις:
1. Τη φάση της πείνας,
2. Τη φάση της ευφορίας,
3. Τη φάση της υστεροπαρθενίας.
Στην 1η φάση της πείνας,
που ευτυχώς διαρκεί πολύ λίγο (δύο με τρία 24ωρα), αναγκάζουμε το σώμα μας, με θετική σκέψη και υπομονετική αποχή από οποιοδήποτε τροφή, να παρακάμψει το στομάχι και ν’ αναζητήσει το λίπος που είναι αποθηκευμένο για τέτοιες περιπτώσεις και διαθέτουμε όλοι ακόμα και οι πιο λεπτοί από εμάς. Στο σώμα μας, όμως, θα επέλθει συναγερμός και, εκτός της πείνας, ίσως εμφανιστούν και κάποια άλλα ελαφρώς δυσάρεστα συμπτώματα, όπως ζαλάδες, κόπωση, υπνηλία, ευαισθησία στο κρύο, κ.τ.λ. Σ’ αυτή τη φάση, θα βοηθούσε η παρουσία κάποιου αγαπημένου προσώπου για συμπαράσταση. Πάντως, την ίδια στιγμή, θα έχουμε και ενθαρρυντικά μηνύματα από το σώμα μας, μιας και θα υποχωρούν διάφορα πρηξίματα - ιδιαιτέρως στα άκρα – η αναπνοή ελευθερώνεται, η κοιλιά ελαφρώνει κ.τ.λ.
Στην 2η φάση της ευφορίας,
που διαρκεί τον περισσότερο χρόνο της όλης διαδικασίας, νιώθουμε ότι πετάμε!
Ο οργανισμός, έχει ήδη παρακάμψει το στομάχι και παίρνει τόσο ακριβώς λίπος όσο χρειάζεται για τις καύσεις του, οπότε είναι ισορροπημένος και ανάλαφρος. Η πείνα και τα άλλα δυσάρεστα συμπτώματα της προηγούμενης φάσης εξαφανίζονται. Την ενέργεια που εξοικονομείται από όλες τις διεργασίες του πεπτικού συστήματος, την κερδίζουμε εμείς και συγχρόνως «καίμε» το λίπος μας.
Μέσα στο λίπος, όμως, είναι συσσωρευμένες και όλες – σχεδόν – οι τοξίνες, οι οποίες καίγονται και αυτές για να συντηρηθούν οι καθημερινές απαιτήσεις του οργανισμού σε ενέργεια. Έχουμε λοιπόν τριπλή ωφέλεια: αδυνάτισμα – ζωντάνια – αποτοξίνωση!
Ολόκληρος ο οργανισμός αυτοκαθαρίζεται. Οι τοξίνες, εγκαταλείποντας το σώμα από όλες τις οδούς θα προκαλέσουν κάποια, ακόμα, ελαφρώς δυσάρεστα και ασυνήθιστα συμπτώματα. Τα ούρα π.χ θα μυρίζουν έντονα και θα πάρουν χρώμα έντονο πορτοκαλί ή κοκκινωπό. Τα καλά νέα όμως θα φαίνονται στα μάτια μας: Το άσπρο των ματιών μας θα καθαρίσει και το βλέμμα μας θ’ αντανακλά την ψυχική μας ηρεμία που θα σταθεροποιείται σταδιακά.
Το σοφό μας σώμα, - που θα έχει μπει στη διαδικασία της «γενικής καθαριότητας», - αφού καταναλώσει την κύρια ποσότητα του λίπους, στρέφεται και σε άλλα άχρηστα πράγματα, που έχουν δημιουργηθεί από τη χρόνια τοξίνωσή του ή άλλες δυσαρμονικές λειτουργίες, όπως στίγματα στο δέρμα, ελιές, λιπώματα, κύστεις, ινομυώματα, καλοήθεις ή και κακοήθεις όγκους κ.τ.λ.
Η αποτοξίνωσή του οργανισμού, μέσω της νηστείας επιδρά ευεργετικά και αποτελεσματικά ιδιαιτέρως κατά των ρευματισμών και αρθρίτιδος, άσθματος, ουραιμίας, στομαχικών παθήσεων, έλκους και χρόνιας δυσπεψίας, λιθιάσεων – ιδιαιτέρως της χοληδόχου κύστεως – παθήσεως του ήπατος – και ηπατικές συμφορήσεις – εντερικών διαταραχών, κολίτιδος, καρδιακών παθήσεων, δερματικών παθήσεων, αλλεργιών, αρτηριακής υπέρτασης, αναιμίας, πολλών μορφών καρκίνου, παθήσεων του αίματος γενικών, αλλά και σε άλλες ασθένειες που δεν συνδέουμε άμεσα με την τοξίνωση του οργανισμού και την διατροφή, όπως ορμονικές διαταραχές, ανικανότητα και στειρότητα, το άγχος, η κατάθλιψη και πολλά είδη νευρασθενειών και ψυχασθενειών, ακόμη και σχιζοφρένεια. Υπάρχουν δε κάποιες ενδείξεις ότι έχει ευεργετικά αποτελέσματα και στο AIDS.
Όταν ο οργανισμός ολοκληρώσει και αυτή τη φάση, έχει «κάψει» το περισσότερο λίπος μαζί με όλα τα άχρηστα και δεν βρίσκει τίποτε άλλο για να συντηρηθεί, τότε θα στραφεί πλέον στους υγιείς ιστούς. Πριν το κάνει όμως, θα μας χτυπήσει ένα ξεκάθαρο σήμα κινδύνου: ενώ σ’ όλη την προηγούμενη φάση εξέλειπε παντελώς το αίσθημα της πείνας – μιας και το στομάχι είχε παρακαμφθεί – τώρα ο νηστεύων θα αισθανθεί μια βαθιά, γνήσια, πρωτόγονη πείνα. Αυτό είναι το τελευταίο καμπανάκι! Τότε πρέπει να διακόψουμε τη νηστεία και ν’ αρχίσουμε πάλι τη διαδικασία τροφής και συντήρησης μέσω του στομάχου.
Έτσι μπαίνουμε στη
3η φάση της υστεροπαρθενίας:
Η αναπνοή μας δεν μυρίζει άσχημα, το χρώμα των ούρων είναι διάφανο, το δέρμα μας λάμπει και όλα δείχνουν ότι ο οργανισμός είναι «σαν καινούργιος». Η γεύση μας, αντίστοιχα θα είναι μια καινούργια έκπληξη! Η φάση της επανένταξής μας θα πρέπει να γίνει αργά και θα διαρκέσειι 7 έως 12 ημέρες περίπους. Αρχίζουμε προσεκτικά και απαλά τις πρώτες μέρες με χυμούς και φρούτα εποχής, τις επόμενες με ωμές σαλάτες και δημητριακά, χωρίς λάδι και τέλος ολοκληρώνουμε με ελαφρά μαγειρεμένα φαγητά και γαλακτοκομικά. Η σωματική άσκηση, ο καθαρός αέρας, τα μπάνια στη θάλασσα ή καθημερινά λουτρά με έντονο τρίψιμο, το μασάζ, η προσεκτική έκθεση στον ήλιο και ιδιαιτέρως η καλή διάθεση, η πνευματική ανάπαυση και η αποφυγή αρνητικών συναισθημάτων. Τη σεξουαλική επαφή θα αντικαταστήσουμε με τρυφερά χάδια ή ήπιο έρωτα, χωρίς εκσπερμάτωση για τον άνδρα (!). Η επαφή με τα αγαπημένα πρόσωπα ή ζώα είναι απαραίτητη και, όπως είπαμε ήδη, θα βοηθούσε η συναισθηματική υποστήριξη και η εμψύχωση ή κάποιος που θα ξεκινούσε τη διαδικασία μαζί μας για συμπαράσταση (άλλωστε όλοι μας το χρειαζόμαστε).
Πολύ ωφέλιμες είναι και οι σύντομες νηστείες 1 – 4 ημερών μετά από πολυφαγία και καταχρήσεις ή σε κοινά συμπτώματα (καταρροή, κρύωμα, βαρυστομαχιά, διάρροια, πυρετό κ.τ.λ.), αλλά και σε καταστάσεις υπερκόπωσης, στενοχώριας, άγχους κ.τ.λ. Επίσης πολύ ωφέλιμες είναι και οι περιοδικές «μικρές» νηστείες π.χ. μία φορά την εβδομάδα δεν τρώμε τίποτα ή τρώμε ένα είδος φρούτου εποχής.
Είναι περιττό να τονίσουμε, ότι, μια ολοκληρωμένη θεραπευτικής νηστεία θα πρέπει να παρακολουθείται από κάποιον ειδικό και βεβαίως θα πρέπει και ο θεράπων ιατρός να είναι ενήμερος. Η βιβλιογραφία γύρω από την θεραπευτική αξία της νηστείας είναι ατελείωτη. Σ’ όλη την Ευρώπη και τις Η.Π.Α. υπάρχουν δεκάδες «Φάρμες – Υγείας» και Κλινικές όπου εφαρμόζονται θεραπείες μέσω της νηστείας. Στη δε Ρωσία, εδώ και πολλά χρόνια, υπάρχει η πρώτη Ψυχιατρική Κλινική που ερευνά και εφαρμόζει την ψυχοθεραπεία μέσω της νηστείας. Όλοι όσοι έχουν την εμπειρία μιας προληπτικής ή «τριφασικής» θεραπευτικής νηστείας δεν έχουν παρά μόνο θετικά πράγματα να πουν. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι, όταν μπαίνουμε σ’ αυτή τη διαδικασία, συνειδητοποιούμε τη δύναμη της αντίστασης και τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας τους οργανισμού μας. Ο θαυμασμός μετατρέπεται σε εμπιστοσύνη και αυτό είναι το πρώτο βήμα για να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας! Στα δυνατά χέρια μας, που ξέρουν να σπείρουν, να τρυγήσουν, να δημιουργήσουν, αλλά και να χαϊδέψουν…
Εστέλιο Καλογήρου
