Ο λόγος που ο κόσμος μας δεν αλλάζει, ουσιαστικά και αληθινά, είναι γιατί…δεν θέλει ν’ αλλάξει.
Γιατί εμείς, που είμαστε ο κόσμος, ο κάθε ένας από εμάς, δεν θέλουμε ν’ αλλάξουμε…
Δηλώνουμε βέβαια όλοι ότι θέλουμε ο κόσμος να γίνει καλύτερος, να γίνει πιο δίκαιος και ειρηνικός, αλλά, επί της ουσίας, δεν κάνουμε τίποτα σε αυτή την κατεύθυνση. Για την ακρίβεια οι επιλογές και οι πράξεις μας βρίσκονται στην αντίθετη κατεύθυνση. Λειτουργούμε προς τη μεριά των προβλημάτων και όχι των λύσεων.
Γεννηθήκαμε σε μια ήδη διαμορφωμένη κοινωνία όπου εκπαιδευτήκαμε και συνηθίσαμε να ορίζουμε τους εαυτούς μας σαν άτομα, αποκομμένα και διαχωρισμένα από τα πάντα. Η σχέση μας με τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο είναι “Εγώ και ο κόσμος”, το κάθε τι, έμβιο ή άψυχο.
Ο διαμορφωμένος νους μας λειτουργεί γεμάτος τεμαχισμούς, διαιρέσεις και διαχωρισμούς, γιατί δεν μάθαμε ποτέ, δεν αντιληφθήκαμε και δεν έχουμε την επίγνωση του Όλου.
Και από αυτό το σημείο ξεκινούν όλα μας τα προβλήματα και σαν άτομα και σαν κοινωνία.
Είμαστε αποκομμένοι, από την ουσία του εαυτού μας, από τους άλλους ανθρώπους, από τα ζώα και το περιβάλλον και πάνω απ’ όλα από τη μάνα φύση, τη μάνα όλης της ζωής σ’ αυτό τον πλανήτη.
Και αυτή η αποκοπή μας από τη φύση και η απουσία επίγνωσης του Όλου, είναι οι βασικότεροι λόγοι που αδυνατούμε ν’ αλλάξουμε.
Δεν γνωρίζουμε τι πραγματικά είμαστε και ποια είναι η σχέση μας με τα πάντα σ’ αυτό τον κόσμο.
Δεν γνωρίζουμε ότι στο σύμπαν όλα είναι ένα, αδιαίρετα και ατεμάχιστα.
Δεν γνωρίζουμε ότι τα πάντα κατοικούν μέσα μας.
Και το ερώτημα που προκύπτει είναι “γιατί έχουμε μια τόσο σημαντική και θεμελιώδη άγνοια, γιατί οι κοινωνίες μας αποδέχονται αυτή την άγνοια, γιατί τα σχολεία και τα πανεπιστήμιά μας δεν προσφέρουν την αληθινή και εκσυγχρονισμένη γνώση”;
Η απάντηση είναι απλή. Γιατί αυτό εξυπηρετεί τους “ιδιοκτήτες” αυτού του κόσμου, τους κυρίαρχους, τους εξουσιαστές, τους κερδοσκόπους, αυτούς που ελέγχουν τον κόσμο μας και παίρνουν τις αποφάσεις για τα πάντα.
Ο κόσμος που έφτιαξαν όλοι αυτοί, πολλούς αιώνες τώρα, ο κόσμος που μας ενσωμάτωσε, που αποδεχτήκαμε και συντηρούμε, αμέτρητες γενιές, είναι ένας κόσμος καθαρά υλιστικός, καταναλωτικός, τεχνητός, πυραμιδικός και σαν συνέπεια όλων αυτών, αυτοκαταστροφικός.
Είναι ένας κόσμος σχεδιασμένος ολοκληρωτικά ανθρωποκεντρικός, που θεωρεί ότι ο άνθρωπος είναι ο μόνος κυρίαρχος του πλανήτη και έχει το απόλυτο δικαίωμα να εκμεταλλεύεται κάθε άλλη μορφή ζωής και όλο το φυσικό πλούτο όπως επιθυμεί και όπως τον συμφέρει.
Και όταν μια κοινωνία είναι σχεδιασμένη πυραμιδικά, άδικα και άνισα, οι αποφάσεις και οι κατευθύνσεις λαμβάνονται από μια χούφτα εξουσιαστών που με διεφθαρμένους τρόπους απόκτησαν ηγετικούς ρόλους, δύναμη ελέγχου και τεράστιο πλούτο.
Πάντα αυτές οι εξουσίες αποσκοπούσαν στη χειραγώγηση, τον έλεγχο και την υποδούλωση των πολιτών και αυτό το πετύχαιναν πάντα έχοντας στην απόλυτη διάθεσή τους όλα τα μέσα και κυρίως τον έλεγχο όλων των βασικών ανθρώπινων αναγκών.
Κάποτε οι λαοί υποδουλώνονταν με στρατιωτικά μέσα, τα τελευταία χρόνια οι μέθοδοι έχουν εμπλουτιστεί και στα ήδη υπάρχοντα στρατιωτικά μέσα έχουν προστεθεί οι συνεχείς τεχνητές οικονομικές και υγειονομικές κρίσεις και ένας απρόβλεπτος και ισοπεδωτικός τεχνοφασισμός, αποτέλεσμα της Τρίτης και της σύγχρονης Τέταρτης Βιομηχανικής Επανάστασης.
Σ’ ένα πλάσμα που δεν γνωρίζει την ουσία της ζωής, που δεν γνωρίζει τον εαυτό του και την πραγματική του σχέση με τα πάντα σ’ αυτό τον ξεχωριστό και ολοζώντανο πλανήτη, ένα πλάσμα που το διαμόρφωσαν σαν ένα άβουλο γρανάζι στη μηχανή τους και το έκαναν άπληστο και ανταγωνιστικό, ν’ αναζητά μονάχα επιφανειακές υλιστικές απολαύσεις, ζώντας μέσα σε μια εφιαλτική, άδικη και αγχωτική καθημερινότητα, αρχίζουν να το βομβαρδίζουν με νέες “ανάγκες”, νέα κοινωνικά πρότυπα και συνθήκες, με “έξυπνες” συσκευές υψηλής τεχνολογίας και εντυπωσιακές ψηφιακές υπηρεσίες και εφαρμογές.
Τι φαντάζεσαι ότι μπορεί να πάθει με όλα αυτά μέσα σε τέτοιες συνθήκες?
Πλήρης σύγχυση και απώλεια προσανατολισμού, κατάρρευση των αληθινών αξιών της ζωής…μαζί με όλα τα υπόλοιπα παράγωγά τους.
Για ποιους λόγους φαντάζεσαι ότι σ’ ένα τέτοιο πλάσμα, το εξουσιαστικό Εμπορικό σύστημα, προσφέρει όλα αυτά τα τεχνολογικά προϊόντα και όλες αυτές τις ψηφιακές υπηρεσίες?
Εικονικούς κόσμους, εικονικές σχέσεις, εικονικές εμπειρίες και απολαύσεις, χωρίς αληθινή επαφή, χωρίς αληθινό άγγιγμα…
Για πιο λόγο ολόκληρη η σύγχρονη ζωή συρρικνώνεται ραγδαία και σε πολύ λίγο καιρό θα υπάρχει μονάχα μέσα σε μια και μόνο “έξυπνη” συσκευή, την οποία ήδη όλοι λατρεύουν να έχουν για να “απολαμβάνουν” τα νέα πρότυπα ζωής?
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος μάντης ή προφήτης.
Παγκόσμιος έλεγχος και ολοκληρωτική κυριαρχία του κόσμου μας από μια μικρή ελίτ τεχνοφασιστών που θα έχει καταφέρει να μαντρώσει ολόκληρη την ανθρωπότητα μέσα σε ψηφιακές φυλακές και θα την διαχειρίζεται όπως ακριβώς επιθυμεί.
Το μόνο σταθερό και αδιαμφισβήτητο γεγονός στη φύση είναι η συνεχής δυναμική αλλαγή όλων των συστημάτων της, των μορφών ζωής και των σχεδιασμών…
…και αυτές οι αλλαγές συμβαίνουν πάρα πολύ αργά, όταν οι συνθήκες έχουν ωριμάσει και τα συστήματα είναι έτοιμα να τις υποδεχτούν αρμονικά και βιώσιμα.
Έτσι εργάζεται η φύση, με υπομονή, νοημοσύνη, σοφία και ωριμότητα.
Ο άνθρωπος, σαν μέρος της φύσης, θα έπρεπε και αυτός να εργάζεται με τους ίδιους τρόπους, μα και με κάτι παραπάνω, κάτι πολύ σπουδαίο και σημαντικό.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο πλάσμα σ’ αυτό τον κόσμο που έχει καταφέρει να φτιάξει εξαιρετικά υψηλή τεχνολογία, γεγονός το οποίο σημαίνει ότι έχει τη δυνατότητα, αν τη χρησιμοποιήσει έξυπνα και με νοημοσύνη, να λύσει ουσιαστικά όλα του τα προβλήματα, να δώσει ένα τέλος στον αναίτιο πόνο και τη δυστυχία με πολύ πιο γρήγορους ρυθμούς από αυτούς της φύσης.
Και δεν το κάνει…
Ο λόγος που αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει είναι γιατί, από τη μια, αυτοί που έχουν τη δύναμη και τα μέσα να το κάνουν δεν το κάνουν, γιατί δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμιά τους, και από την άλλη, οι ευνουχισμένοι, φοβισμένοι και υπνωτισμένοι λαοί δεν νοιάζονται, βαριούνται ή δεν τολμούν να ασχοληθούν σοβαρά και υπεύθυνα με κάτι τέτοιο, προτιμούν να διατηρούν τα μικρά ή μεγάλα “προνόμια” του δικού τους μικρόκοσμου έχοντας την ψευδαίσθηση της ασφάλειας.
Για ν’ αλλάξει αληθινά αυτός ο κόσμος χρειάζεται να ξεριζωθούν ολοκληρωτικά άχρηστες συνθήκες, πρότυπα και παρωχημένες επινοήσεις αιώνων και να εδραιωθούν νέες, αληθινές, συμβιωτικές και αρμονικές σχέσεις με τα πάντα σ’ αυτό τον πλανήτη.
Οι σύγχρονες γενιές, όπως όλα δείχνουν, είναι οι τελευταίες ανθρώπινες γενιές, οι τελευταίες που διατηρούν ακόμα, βαθιά μέσα στο συγχυσμένο νου τους, κάποιες μνήμες από αληθινές αξίες. Οι επόμενες metaverse γενιές του εντυπωσιακού νέου ψηφιακού εικονικού κόσμου ίσως να μην έχουν άλλες αξιακές αναφορές ή μνήμες.
Αυτός ο κόσμος δεν αλλάζει γιατί εμείς δεν θέλουμε ν’ αλλάξουμε.
Γιατί ο πόλεμος δεν τελείωσε ποτέ μέσα μας, γιατί οι επιλογές μας περιέχουν βία, γιατί το μίσος είναι ακόμα ζωντανό στις σχέσεις μας, γιατί ζούμε στο Εγώ χωρίς ποτέ να μάθουμε το Εμείς.
Αποδεχόμαστε ακόμα παράλογες συνθήκες και επινοήσεις που προέρχονται από την άγνοια αιώνων, τρεφόμαστε ακόμα με αθώα, συναισθανόμενα, συγγενικά μας πλάσματα που λαχταράνε κι αυτά να ζήσουν, εξαντλούμε τον πλούτο και τους φυσικούς πόρους της γης με τις άπληστες καταναλωτικές μας συνήθειες, δηλώνουμε με περηφάνια τις εθνικές μας ταυτότητες και τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις, ανήκουμε σε πολιτικές παρατάξεις που συγκρούονται μεταξύ τους, σε οικονομικά μικροσυμφέροντα, σε ένα σωρό διαχωριστικούς ή διεφθαρμένους ταξικούς οργανισμούς…
Όλα αυτά είναι βία, όλα αυτά είναι στρεβλοί τεχνητοί διαχωρισμοί κι εμείς δεν έχουμε επίγνωση της φύσης, της δομής και των συνεπειών τους.
Χωρίς επίγνωση της βίας που μεταφέρουμε αδιάκοπα σ’ αυτό τον κόσμο, χωρίς συμπόνια, δικαιοσύνη και αγάπη είναι αδύνατο να μπορέσουμε να τον κάνουμε καλύτερο.
