1. Όταν στις χρόνιες λειεντερίες εκδηλώνονται ξινίλες που δεν προϋπήρχαν, το σύμπτωμα είναι ευνοϊκό.
2. Τα άτομα που έχουν από τη φύση τους υγρή μύτη και αραιό σπέρμα δεν έχουν και τόσο καλή υγεία• σε αντίθετη περίπτωση, η κράση είναι υγιέστερη.
3. Στις μακροχρόνιες δυσεντερίες η ανορεξία είναι δυσάρεστο σύμπτωμα και ακόμα χειρότερο, όταν συνυπάρχει πυρετός.
4. Οι πληγές γύρω από τις οποίες πέφτουν οι τρίχες, είναι κακοήθεις.
5. Όταν εκδηλωθούν πόνοι στα πλευρά, το στήθος και σε άλλα σημεία, πρέπει να εξακριβώσουμε αν οι άρρωστοι παρουσιάζουν μεγάλες μεταπτώσεις [ανάλογα με τις ώρες].
6. Οι ασθένειες των νεφρών και της κύστης θεραπεύονται δύσκολα στους ηλικιωμένους.
7. Οι επιφανειακοί πόνοι της κοιλιάς είναι ελαφρότεροι, οι εσωτερικοί σοβαρότεροι.
8. Οι πληγές που παρουσιάζονται στο σώμα όσων πάσχουν από υδρωπικία, θεραπεύονται δύσκολα.
9. Τα πλατιά εξανθήματα δεν προκαλούν πολλή φαγούρα.
10. Ακόμα και οι πιο δυνατοί πονοκέφαλοι υποχωρούν, αν τρέξει πύον, νερό ή αίμα από τη μύτη, το στόμα ή τα αφτιά.
11. Σε μελαγχολικές καταστάσεις ή ασθένειες νεφρών, η εμφάνιση αιμορροΐδων έχει ευνοϊκές επιπτώσεις.
12. Αν κάποιος θεραπευθεί από χρόνιες αιμορροΐδες και ο γιατρός δεν του αφήσει μια, υπάρχει κίνδυνος να εκδηλωθεί υδρωπικία ή φθίση.
13. Ο λόξιγκας εξαφανίζεται με το φτέρνισμα.
14. Η υδρωπικία θεραπεύεται, αν τρέξει υγρό από τις φλέβες μέσα στα έντερα.
15. Ο εμετός που εμφανίζεται ξαφνικά σε ασθενή με μακροχρόνια διάρροια θεραπεύει την ασθένεια.
16. Αν ένας ασθενής με πλευρίτιδα ή περιπνευμονία παρουσιάσει διάρροια, η πρόγνωση είναι κακή.
17. Σε ασθενή που πάσχει από οφθαλμία, η εμφάνιση διάρροιας έχει ευνοϊκά αποτελέσματα.
18. Τα τραύματα της κύστης, του εγκεφάλου, της καρδιάς, του διαφράγματος, κάποιου από τα λεπτά έντερα, του στομάχου ή του συκωτιού είναι θανάσιμα.
19. Αν αποκοπεί κόκαλο, χόνδρος, νεύρο, λεπτό τμήμα της γνάθου ή η ακροποσθία, ούτε ανάπλαση γίνεται ούτε ανασύνδεση.
20. Αν στα έντερα χυθεί απροσδόκητα αίμα, αναγκαστικά θα προκληθεί διαπύηση.
21. Η εμφάνιση κιρσών ή αιμορροΐδων θεραπεύει όσους πάσχουν από παραφροσύνη.
22. Οι πόνοι στην πλάτη που μεταφέρονται στους αγκώνες, θεραπεύονται με φλεβοτομία.
23. Αν τα συναισθήματα του φόβου ή της λύπης παρατείνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε αντιμετωπίζουμε μελαγχολία.
24. Αν κοπεί ένα τμήμα των λεπτών εντέρων, δεν ενώνεται πια.
25. Αν το ανεμοπύρωμα, που έχει απλωθεί εξωτερικά, στραφεί προς τα μέσα, η πρόγνωση δεν είναι καλή• αν από μέσα στραφεί προς τα έξω, η πρόγνωση είναι καλή.
26. Το παραλήρημα σταματάει την τρεμούλα που εκδηλώνεται στους καύσους.
27. Οι εμπυηματικοί ή υδρωπικοί που χειρουργούνται ή καυτηριάζονται, πεθαίνουν οπωσδήποτε, αν το πύον ή το υγρό αποβληθεί όλο μαζί.
28. Οι ευνούχοι δεν προσβάλλονται απο ποδάγρα ούτε γίνονται φαλακροί.
29. Η γυναίκα δεν προσβάλλεται από ποδάγρα, παρά μόνο αν σταματήσει η εμμηνορρυσία της.
30. Το παιδί δεν παθαίνει ποδάγρα προτού συνουσιαστεί.
31. Οι πόνοι στο μάτι θεραπεύονται με άκρατο οίνο, λουτρό, ατμόλουτρο, φλεβοτομία ή λήψη καθαρτικού.
32. Οι τραυλοί προσβάλλονται συχνά από μακροχρόνιες διάρροιες.
33. Άνθρωποι που παρουσιάζουν ξινίλες, δεν προσβάλλονται συνήθως από πλευρίτιδα.
34. Οι φαλακροί δεν σχηματίζουν συνήθως μεγάλους κιρσούς• αν συμβεί αυτό, ξαναγίνονται δασύτριχοι.
35. Αν όσοι πάσχουν από υδρωπικία εκδηλώσουν βήχα, το σύμπτωμα είναι κακό.
36. Η φλεβοτομία θεραπεύει τη δυσουρία• πρέπει όμως να ανοιχτούν φλέβες στην εσωτερική επιφάνεια του βραχίονα.
37. Αν, σε όποιον πάσχει από κυνάγχη, σχηματιστούν εξωτερικά οιδήματα στο λαιμό, οι συνέπειες είναι ευνοϊκές.
38. Είναι προτιμότερο να μην εφαρμόζεται καμιά θεραπεία στα άτομα που πάσχουν από κρυφούς καρκίνους• αν υποστούν θεραπεία, θα πεθάνουν γρήγορα• αν μείνουν χωρίς θεραπεία, η ζωή τους παρατείνεται.
39. Οι σπασμοί οφείλονται ή σε υπερφόρτωση του στομάχου ή σε κενότητα• το ίδιο και ο λόξιγκας.
40. Όταν η περιοχή του υποχονδρίου πονάει χωρίς να υπάρχει φλεγμονή, ο πόνος περνάει, αν εμφανιστεί πυρετός.
41. Αν σε κάποιο σημείο του σώματος υπάρχει πύον και δεν φανερώνεται., αυτό οφείλεται στο πάχος του σημείου.
42. Η σκλήρυνση του συκωτιού σε ασθενείς με ίκτερο είναι κακό σημάδι.
43. Αν άτομα που πάσχουν από διόγκωση της σπλήνας εκδηλώσουν δυσεντερία, και όταν αυτή παρατείνεται, παρουσιάζεται υδρωπικία ή λειεντερία και οι ασθενείς πεθαίνουν.
44. Οι ασθενείς που μετά από στραγγουρία προσβάλλονται από ειλεό, πεθαίνουν μέσα σε επτά μέρες, εκτός αν εκδηλωθεί πυρετός και επακολουθήσει άφθονη διούρηση.
45. Όταν τα τραύματα διαρκούν ένα χρόνο ή και περισσότερο, αναγκαστικά το κόκαλο αποκόπτεται και οι ουλές βαθουλώνουν.
46. Αν κάποιος πάθει κύφωση πριν την εφηβική ηλικία μετά από άσθμα ή βήχα, πεθαίνει.
47. Τα άτομα που ωφελούνται από τη φλεβοτομία ή το καθαρτικό, πρέπει να. εφαρμόζουν αυτές τις θεραπευτικές μεθόδους την άνοιξη,
48. Η εμφάνιση δυσεντερίας ευνοεί όσους πάσχουν από διόγκωση της σπλήνας.
49. Στους ασθενείς με ποδαγρικές παθήσεις η φλεγμονή υποχωρεί μέσα σε σαράντα μέρες και θεραπεύονται.
50. Τα τραύματα του εγκεφάλου συνοδεύονται αναγκαστικά από πυρετό και χολώδη εμετό.
51. Αν υγιές άτομο νιώσει ξαφνικά πονοκέφαλο, χάσει απότομα τη φωνή του και πέσει σε ρόγχο, πεθαίνει μέσα σε μια εβδομάδα, εκτός αν εκδηλωθεί πυρετός.
52. Πρέπει, επίσης να εξετάζουμε την κατάσταση των ματιών την ώρα του ύπνου- αν, όσο τα βλέφαρα είναι χαμηλωμένα, φαίνεται, ανάμεσα τους ένα τμήμα από το ασπράδι, του ματιού, και δεν προϋπάρχει διάρροια ή δεν έχει χορηγηθεί καθαρτικό, η πρόγνωση είναι ολέθρια και θανάσιμη.
53. Οι παραφροσύνες που συνοδεύονται από γέλια δεν είναι τόσο επικίνδυνες όσο αυτές που εκδηλώνονται με κατήφεια.
54. Στις βαριές εμπύρετες παθήσεις η διακεκομμένη αναπνοή είναι κακό σημάδι.
55. Οι ποδαγρικές παθήσεις εκδηλώνονται συνήθως την άνοιξη και το φθινόπωρο.
56- Στις μελαγχολικές καταστάσεις οι μετακινήσεις των χυμών εγκυμονούν κίνδυνο για εκδήλωση αποπληξίας ή σπασμών ή παραφροσύνης ή τύφλωσης.
57. Η αποπληξία εκδηλώνεται κυρίως σε ηλικία από σαράντα μέχρι εξήντα ετών.
58. Αν ξεκολλήσει το επίπλουν, αναγκαστικά θα σαπίσει.
59. Στα άτομα που πάσχουν από ισχιαλγία, αν μετατοπιστεί το ισχίο και ξαναγυρίσει στη θέση του αργότερα, σχηματίζονται βλέννες.
60. Η μετατόπιση του ισχίου σε ανθρώπους που πάσχουν από χρόνια ισχιαλγία, προκαλεί ατροφία του σκέλους, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να κουτσαίνουν, εκτός αν γίνουν καυτηριάσεις.
Πηγή: Ιατρική του Ιπποκράτη ~ Αφορισμοί (συμβουλές ιατρικής) τμήμα 1 & 2
