2. Με τη χορήγηση καθαρτικών πρέπει να αποβάλλονται ύλες που είναι ωφέλιμες κι όταν αποβάλλονται από μόνες τους- πρέπει να σταματούν όσες έχουν διαφορετικόχαρακτήρα.
3. Αν οι κενώσεις γίνονται με τρόπο φυσιολογικό, ο άρρωστος νιώθει καλύτερα και τις ανέχεται εύκολα• σε αντίθετη περίπτωση νιώθει άσχημα.
4. Το καλοκαίρι χορηγούνται εμετικά, ενώ τον χειμώνα καθαρτικά.
5. Την εποχή του Κυνός και πριν, τα καθαρτικά επιδρούν δύσκολα.
6. Στα αδύνατα άτομα που κάνουν εύκολα εμετό πρέπει να χορηγούνται εμετικά• η κάθαρση όμως πρέπει να γίνεται με περίσκεψη τον χειμώνα.
7. Τα μάλλον παχύσαρκα άτομα που κάνουν δύσκολα εμετό πρέπει να παίρνουν καθαρτικά και η κάθαρση πρέπει να γίνεται με περίσκεψη το καλοκαίρι.
8. Τα άτομα με προδιάθεση στη φυματίωση πρέπει να χρησιμοποιούν με πολλή προσοχή εμετικά φάρμακα.
9. Σε όσους πάσχουν από μελαγχολία πρέπει, να χορηγούνται δραστικά καθαρτικά για το κάτω μέρος του εντέρου και με την ίδια σκέψη να ακολουθήσουμε διαφορετικό δρόμο για τις αντίθετες περιπτώσεις.
10. Στις πολύ βαριές αρρώστιες η κάθαρση πρέπει να γίνεται την ίδια μέρα, αν υπάρχει οργασμός, γιατί είναι πολύ επικίνδυνο να χρονοτριβούμε σ’ αυτές τις περιπτώσεις.
11. Κωλικοί, πόνοι γύρω από τον αφαλό και πόνος της μέσης που δεν υποχωρεί ούτε με καθαρτικό ούτε με άλλο τρόπο, όλα αυτά καταλήγουν σε ξηρή υδρωπικία (προφανώς εννοείται η διόγκωση των σπλάχνων, χωρίς όμως ύπαρξη περιτοναϊκού υγρού).
12. Τον χειμώνα η χορήγηση εμετικών φαρμάκων βλάπτει τα άτομα που πάσχουν από λειεντερικές καταρροές.
13. Κατά τη χορήγηση του ελλέβορου (φυτό που χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό, προκαλούσε έμετο), πρέπει, προτού χορηγήσουμε το φάρμακο, να υγραίνουμε το σώμα των ατόμων που δυσκολεύονται να καθαριστούν από το στόμα, συνιστώντας αφθονότερη τροφή και ανάπαυση.
14. Συνιστούμε σε όσους έχουν πιει ελλέβορο να κινούνται περισσότερο, να κοιμούνται και ν’ αναπαύονται λιγότερο• το ταξίδι με πλοίο φανερώνει πως η κίνηση ταράζει τα διάφορα όργανα του σώματος.
15. Όταν θέλουμε να δράσει περισσότερο ο ελλέβορος, συνιστούμε στον ασθενή να κινείται• όταν θέλουμε να ανακόψουμε τη δράση του, συνιστούμε ύπνο και ακινησία.
16. Ο ελλέβορος είναι επικίνδυνος για όσους έχουν γερή άρκα, γιατί προκαλεί σπασμούς.
17. Λν το άτομο είναι απύρετο, η ανορεξία, η καρδιαλγία, οι σκοτοδίνες, η πικρίλα στο στόμα υποδηλώνουν πως είναι αναγκαία η χορήγηση εμετικού.
18. Οι πόνοι πάνω από το διάφραγμα υποδηλώνουν την ανάγκη κάθαρσης του οργανισμού με εμετικό• ενώ οι πόνοι κάτω από αυτό, την ανάγκη κάθαρσης του με καθαρτικό.
19. Όσοι δεν αισθάνονται, δίψα μετά τη χορήγηση καθαρτικού, πρέπει να συνεχίσουν τις κενώσεις μέχρι να διψάσουν.
20. Αν δεν υπάρχει πυρετός, οι κωλικοί, το βάρος στα γόνατα και οι πόνοι στη μέση δείχνουν ότι πρέπει να χορηγηθεί καθαρτικό για το κάτω τμήμα του εντέρου.
21. Κενώσεις σκούρες σαν το αίμα, που εμφανίζονται χωρίς αιτίες, με πυρετό ή χωρίς πυρετό, είναι πολύ δυσάρεστη ένδειξη• κι όσο περισσότερα και χειρότερα είναι τα χρώματα, τόσο πιο δυσάρεστο είναι το σύμπτωμα» αν αυτό εκδηλωθεί μετά τη λήψη καθαρτικού, τότε η κατάσταση είναι καλύτερη και η πολυχρωμία στην περίπτωση αυτή δεν δηλώνει κακό.
22. Η αποβολή μαύρης χολής από πάνω ή από κάτω στην αρχή της ασθένειας είναι ένδειξη θανάσιμη.
23. Αν το άτομο εξαντλημένο από βαριά ή χρόνια πάθηση, από τραύμα ή από οποιοδήποτε άλλο λόγο, αποβάλει μαύρη χολή ή χολή σαν μαύρο αίμα, πεθαίνει την άλλη μέρα.
24. Η δυσεντερία που αρχίζει με μαύρη χολή, έχει θανάσιμη πρόγνωση.
25. Η αποβολή αίματος από το στόμα, από οποιαδή ποτε αιτία, είναι δυσάρεστο σημάδι• η αποβολή από κάτω, είναι καλό, όπως και οι μαύρες κενώσεις.
26. Η αποβολή κοπράνων, που μοιάζουν με σάρκες, από άρρωστο που πάσχει από δυσεντερία είναι θανάσιμο σύμπτωμα.
27. Όταν σε εμπύρετες καταστάσεις εκδηλώνονται άφθονες αιμορραγίες από οποιοδήποτε σημείο, κατά την ανάρρωση οι ασθενείς προσβάλλονται από γαστρικές καταρροές.
28. Οι χολώδεις κενώσεις σταματούν, αν εκδηλωθεί κώφωση, αλλά και η κώφωση υποχωρεί, αν εμφανιστούν χολώδεις κενώσεις.
29. Αν σε εμπύρετη ασθένεια παρουσιαστούν ρίγη την έκτη μέρα, η κρίσιμη φάση της ασθένειας θα είναι. κακή.
30. Στις αρρώστιες που εκδηλώνουν παροξυσμούς, αν ο παροξυσμός σταματήσει μια ορισμένη ώρα και επανέλθει την επόμενη μέρα την ίδια ώρα, η κρίση είναι δύσκολη.
31. Όταν στις εμπύρετες καταστάσεις υπάρχει αίσθημα κούρασης, σχηματίζονται αποστήματα κυρίως στις αρθρώσεις και κοντά στις γνάθους.
32. Αν ο ασθενής αρχίσει να αναρρώνει και νιώσει πόνο σε κάποιο σημείο του σώματος του, στο σημείο εκείνο θα σχηματιστεί απόστημα.
33. Ωστόσο, αν κάποιο σημείο πονούσε πριν από την ασθένεια, εκεί είναι η εστία του κακού.
34. Αν στη διάρκεια πυρετού εκδηλωθεί ξαφνικά πνίξιμο στον λαιμό χωρίς οίδημα, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
35. Αν στη διάρκεια πυρετού εκδηλωθεί ξαφνικά συστροφή στον τράχηλο, χωρίς οίδημα, και ο ασθενής δυσκολεύεται να καταπιεί, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
36. Στις εμπύρετες καταστάσεις οι ιδρώτες ωφελούν την τρίτη μέρα, την πέμπτη, την έβδομη, την ένατη, την ενδέκατη, τη δέκατη τέταρτη, τη δέκατη έβδομη, την εικοστή πρώτη, την εικοστή έβδομη, την τριακοστή πρώτη, την τριακοστή τέταρτη» από τους ιδρώτες αυτούς κρίνονται οι ασθένειες• αλλά οι ιδρώτες, που δεν εμφανίζονται αυτές τις μέρες, προαναγγέλλουν πόνους, παράταση της ασθένειας και υποτροπές.
37. Ο κρύος ιδρώτας με υψηλό πυρετό προαναγγέλλει τον θάνατο• στη διάρκεια ηπιότερου πυρετού, την παράταση της ασθένειας.
38. Στο σημείο του σώματος που εκδηλώνεται ο ιδρώτας, βρίσκεται και η εστία της ασθένειας.
39. Η ασθένεια βρίσκεται στα σημεία του σώματος που είναι, ζεστά ή ψυχρά.
40. Αν οι μεταβολές εκδηλώνονται σε ολόκληρο το σώμα, αν δηλαδή αυτό παγώνει και μετά ξαναζεσταίνεται, ή αλλάζει χρώμα, σημαίνει ότι Θα παραταθεί η διάρκεια της ασθένειας.
41. Αν μετά τον ύπνο εμφανιστεί άφθονος ιδρώτας χωρίς φανερή αιτία, σημαίνει ότι το σώμα καταναλώνει περισσότερη τροφή [απ’ ό,τι πρέπει]• αν αυτό συμβεί σε άτομο που δεν έχει φάει, σημαίνει πως έχει ανάγκη απο κένωση.
42. Ο άφθονος ιδρώτας, κρύος ή ζεστός, που ρέει αδιάκοπα, σημαίνει βαρύτερη ή ελαφρότερη ασθένεια αντίστοιχα»
43. Οι συνεχείς πυρετοί που εκδηλώνουν παροξυσμούς κάθε τρίτη μέρα είναι επικίνδυνοι• οι διαλείψεις των πυρετών, σε οποιαδήποτε μορφή τους, υποδηλώνουν πως οι πυρετοί αυτού του είδους είναι ακίνδυνοι.
44. Όσοι υποφέρουν από μακροχρόνιους πυρετούς, εκδηλώνουν οιδήματα ή πόνους στις αρθρώσεις.
45. Αν το άτομο μετά από πυρετό εμφανίσει οιδήματα ή πόνους στις αρθρώσεις, δέχεται υπερβολική ποσότητα τροφής.
46. Αν εμφανιστούν ρίγη σε ασθενή ήδη εξαντλημένο από πυρετό όχι περιοδικό, τούτο είναι σύμπτωμα θανάσιμο.
47. Οι αποχρέμψεις σε μη περιοδικούς πυρετούς, που είναι μαυροκίτρινες, αιματηρές, δύσοσμες και χολώδεις, είναι κακό σημάδι- πάντως, αν τα πτύελα αποβάλλονται ομαλά, οι ενδείξεις είναι ευνοϊκές, όπως και οι κοιλιακές κενώσεις και τα ούρα• αν όμως δεν αποβάλλεται κάτι που πρέπει να αποβληθεί απ’ αυτά τα σημεία, αυτό είναι κακό.
48. Αν στους συνεχείς πυρετούς τα εξωτερικά μέρη του σώματος είναι κρύα και τα εσωτερικά φλέγονται και συνάμα ο ασθενής διψάει, το σύμπτωμα είναι θανάσιμο.
49. Αν σε μη περιοδικό πυρετό στραβώσει το χείλι ή το φρύδι, το μάτι ή η μύτη ή αν διαταραχθούν όραση ή ακοη, ενώ ο άρρωστος είναι εξαντλημένος, ο θάνατος βρίσκεται κοντά, όποιο από αυτά κι αν είναι το σύμπτωμα που θα εκδηλωθεί.
50. Όταν σε μη περιοδικό πυρετό εκδηλωθεί δύσπνοια και παραλήρημα, αυτό είναι θανάσιμο σημάδι.
51. Στις εμπύρετες καταστάσεις τα αποστήματα που δεν διαλύονται με τις πρώτες κρίσεις, υποδηλώνουν παράταση της ασθένειας.
52. Δεν είναι ανησυχητικό, αν κάποιος που εχει πυρετό ή άλλη ασθένεια, δακρύζει θεληματικά• είναι όμως πιο ανησυχητικό, αν δακρύζει άθελα του.
53. Όταν στις εμπύρετες καταστάσεις τα δόντια αποκτούν γλοιώδες επίχρισμα, ο πυρετός ανεβαίνει περισσότερο.
54. Όσοι με καυστικούς πυρετούς έχουν και επίμονο ξερόβηχα, που προκαλεί σύντομο ερεθισμό, δεν διψούν υπερβολικά.
55. Οι πυρετοί που εκδηλώνονται με οίδημα στους βουβώνες είναι όλοι κακοί, εκτός αν διαρκούν μία ημέρα.
56. Όταν στα εμπύρετα νοσήματα εκδηλωθεί εφίδρωση χωρίς ταυτόχρονη πτώση του πυρετού, το σύμπτωμα είναι δυσάρεστο• η αρρώστια παρατείνεται κι αυτό είναι ένδειξη υπερβολικής υγρασίας.
57. Ο πυρετός που παρουσιάζεται σε άρρωστο προσβεβλημένο από σπασμούς ή τετανικές συστολές, θεραπεύει την ασθένεια.
58. Αν ασθενής που έχει προσβληθεί από καύσο εμφανίσει ρίγος, θεραπεύεται.
59. Ο ομαλός τριταίος πυρετός κρίνεται το πολύ σε επτά περιόδους.
60. Αν στη διάρκεια εμπύρετου νοσήματος αδυνατίσει η ακοή και παρουσιαστεί ρινορραγία ή διάρροια, η αρρώστια θεραπεύεται.
61. Αν ο πυρετός δεν εγκαταλείψει τον άρρωστο σε περιττό αριθμό ημερών, συνήθως υποτροπιάζει.
62. Οι ίκτεροι που εκδηλώνονται στους πυρετούς πριν από την έβδομη μέρα είναι κακό σημάδι, εκτός αν γίνει αποβολή υγρών από την κοιλιά.
63. Οι πυρετοί που εκδηλώνουν ρίγη κάθε μέρα, πέφτουν επίσης κάθε μέρα.
64. Οι ίκτεροι που εκδηλώνονται στους πυρετούς την έβδομη, την ένατη, την ενδέκατη ή τη δέκατη τέταρτη μέρα είναι καλό σημάδι, αρκεί το δεξιό υποχόνδριο να μην είναι σκληρό- διαφορετικά, δεν είναι καλό.
65. Δυσάρεστα συμπτώματα στον πυρετό είναι η υπερβολική ζέστη γύρω από την κοιλιά και η καρδιαλγία.
66. Οι σπασμοί και οι δυνατοί πόνοι στα σπλάχνα είναι κακά συμπτώματα στους υψηλούς πυρετούς.
67. Στους πυρετούς δυσάρεστα συμπτώματα είναι οι τρεμούλες ή οι σπασμοί μετά από τον ύπνο.
68. Η διακεκομμένη αναπνοή στη διάρκεια πυρετών είναι κακό σημάδι, επειδή προαναγγέλλει σπασμούς.
69. Όταν ο ασθενής αποβάλλει ούρα πυκνά, με θρόμβους και λιγοστά, χωρίς πυρετό, αν ακολουθήσει μεγάλη ποσότητα αραιών ούρων, ανακουφίζεται• αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε όσους παρουσιάζουν από την αρχή ή σύντομα ίζημα στα ούρα.
70. Όσοι στους πυρετούς αποβάλλουν ούρα θολά, όμοια με των υποζυγίων, έχουν ή θα εκδηλώσουν πονοκεφάλους.
71. Σε όσα άτομα η αρρώστια πρόκειται να κριθεί τηνέβδομη μέρα, έχουν την τέταρτη ούρα με νεφέλια, κόκκινα και άλλα ανάλογα συμπτώματα.
72. Τα διαφανή, άχρωμα ούρα είναι κακά• εμφανίζονται κυρίως σε περιπτώσεις φρενίτιδας.
73. Όταν τα υποχόνδρια διογκώνονται, εμφανίζονται γουργουρητά και επακολουθήσει πόνος στη μέση, παρουσιάζεται ευκοιλιάτητα, εκτός αν παρατηρηθούν αέρια η αποβολή άφθονων ούρων αυτά τα συμπτώματα συμβαίνουν σε εμπύρετες καταστάσεις.
74. Όσοι εκδηλώνουν την πιθανότητα σχηματισμού αποστήματος στις αρθρώσεις, απαλλάσσονται από το απόστημα μετά την αποβολή άφθονων και πολύ πυκνών και λευκών ούρων, όπως αρχίζουν να παρουσιάζονται σε μερικές περιπτώσεις επώδυνων τεταρταίων πυρετών αν επιπλέον τρέξει αίμα από τη μύτη, το απόστημα υποχωρεί πολύ γρήγορα.
75. Η αποβολή αίματος ή πύου κατά την ούρηση σημαίνει πληγή στα νεφρά ή την κύστη.
76. Όταν μαζι με πυκνά ούρα αποβάλλονται και λεπτότατα κομμάτια σάρκας παρόμοια με τρίχες, η αποβολή προέρχεται από τα νεφρά.
77. Όταν μαζί με πυκνά ούρα αποβάλλεται ίζημα όμοιο με πίτουρα, η κύστη έχει προσβληθεί από ψώρα.
78. Η αιφνίδια ούρηση αίματος φανερώνει ρήξη μικρής φλέβας στα νεφρά.
79. Αν τα ούρα παρουσιάζουν ίζημα από άμμο, η κύστη πάσχει από λιθίαση.
80. Αν το άτομο ουρεί αίμα και θρόμβους, έχει στραγγουρία και νιώθει πόνο στο υπογάστριο και τον περίνεο, υπάρχει πάθηση στην περιοχή της κύστης.
81. Όταν τα ούρα είναι ανακατεμένα με αίμα, πύον, λέπια και μυρίζουν άσχημα, υποδηλώνουν πως υπάρχει πληγή στην κύστη.
82. Σ’ όσους εκδηλώνονται εξογκώματα της ουρήθρας, αν σχηματιστεί πύον και ανοίξει, η ασθένεια θεραπεύεται.
83. Η άφθονη νυχτερινή ούρηση προαναγγέλλει λίγες κοιλιακές κενώσεις.
Πηγή : Ιατρική του Ιπποκράτη ~ Αφορισμοί (συμβουλές ιατρικής) τμήμα 1 & 2
