Ο Σπόρος είναι ένα δώρο του Ουρανού.
Είναι από το ίδιο υλικό που είναι φτιαγμένα τα όνειρα.
Μπαίνει στη Γη, και υλοποιείται: αποκτά ρίζες, μίσχο, φύλλα, άνθη, καρπούς. Μπαίνει στα 4 στοιχεία που απαρτίζουν τον κόσμο μας, και μαθαίνει απ' αυτά. Και ξαναγυρνάει μέσα από τον καρπό στη Γη, σοφότερος: γνώρισε πάλι τον ήλιο, τον αέρα, τη βροχή, τη ζέστη, το κρύο, τα ζώα και τα ζουζούνια και τους ανθρώπους της περιοχής, την κίνηση της σελήνης και των αστεριών τη νύχτα.
Ο σπόρος έχει νοημοσύνη, καταγράφει και θυμάται. Η βιολογία λέει οτι τα είδη προσαρμόζονται, οι ποικιλίες εγκλιματίζονται στις νέες συνθήκες που βρίσκονται. Ετσι έχουμε είδη που ζούσαν σε μία ήπειρο, μια περιοχή, και μεταφέρθηκαν, μεταφυτεύτηκαν, και σήμερα ευδοκιμούν κι αλλού. Οι σπόροι μαθαίνουν, γίνονται σοφοί - κρατούν εντος τους μνήμες γραμμένες: στο dna τους.
Οι παραδοσιακοί σπόροι έχουν "ευρεία γενετική βάση", . Εζησαν σε χωράφια, ραχούλες, λειβάδια, δάση, ερωτεύτηκαν κι αναπαράχθηκαν κάτω από το μάτι του ανθρώπου, των ζώων και των εντόμων, καρποφόρησαν, και έγιναν σοφότεροι στο πέρασμα των εποχών.
Ο σοφός αντέχει, και δεν χρειάζεται πολλά. Είναι ανθεκτικός και ολιγαρκής, οι καρποί του έχουν γλύκα και ουσία, θρέφουν σώμα και ψυχή. Προσφέρονται ολόκληροι για κατανάλωση. Οπως όλοι οι σοφοί του κόσμου τούτου, ζουν για να δίνονται και να τρέφουν.
Ο σπόρος εξελίσσεται χέρι-χέρι με τον άνθρωπο και με τη γη. Επικοινωνούν, αλληλεπιδρούν, πορεύονται παρέα. Ανταλλάσσουν συναισθήματα: στη φροντίδα, το σεβασμό, την αγάπη του ανθρώπου, ο σπόρος ανταποκρίνεται με τη βλάστηση, την ανθοφορία, τα αρώματα, τις γεύσεις, την καρποφορία του. Τη γη που τον αγκαλιάζει και τον τρέφει, την κάνει πλουσιότερη.
Η φύση του σπόρου, όπως και του ανθρώπου, είναι η αγάπη.
Πηγή: Ξωτικό
Πηγή
