Το Πεπτικό Σύστημα είναι σε πλήρη συνεργασία με τον Εγκέφαλο.
Το ανθρώπινο έντερο είναι ένα καταπληκτικό μικροσύστημα. Συχνά αναφέρεται ως ο “δεύτερος εγκέφαλος” και αυτό είναι το μόνο όργανο που διαθέτει το δικό του ανεξάρτητο νευρικό σύστημα, ένα περίπλοκο δίκτυο 100 εκατομμυρίων νευρώνων που ενσωματώνονται στο τοίχωμα του εντέρου.
Τόσο εξελιγμένο είναι αυτό το νευρωνικό δίκτυο, που το έντερο εξακολουθεί να λειτουργεί ακόμα και όταν ο πρωτεύων νευρωνικός αγωγός μεταξύ αυτού και του εγκεφάλου, το πνευμονογαστρικό νεύρο, αποκόπτεται!!!
Κατά τη γέννηση, το έντερο είναι αποστειρωμένο. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, το έντερο του καθενός αναπτύσσει μια διαφορετική και ξεχωριστή ‘ομάδα’ από βακτηριδιακά είδη, η οποία καθορίζεται εν μέρει από το γονιδίωμα και εν μέρει απ το ποιά βακτήρια ζουν μέσα και έξω από εμάς. Τα 100 τρισεκατομμύρια μικρόβια που κάνουν το γαστρεντερικό σωλήνα παιδική χαρά, είναι καθοριστικής σημασίας για την υγεία. Βακτήρια του εντέρου ρυθμίζουν την πέψη και τον μεταβολισμό. Βακτήρια εξάγουν και να παράγουν τις βιταμίνες και τις άλλες θρεπτικές ουσίες από τα τρόφιμα που τρώτε. Επίσης, μπορούν να προγραμματίσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος και χτίζουν και διατηρούν το τοίχωμα του εντέρου, το οποίο προστατεύει τον οργανισμό από εξωτερικούς εισβολείς. Και μόνο από την ίδια την παρουσία τους, τα ευεργετικά βακτήρια στο έντερο σταματούν τα επιβλαβή μικρόβια του εντέρου από τη δημιουργία ‘στρατοπέδου’ και παράγουν αντι-μικροβιακές χημικές ουσίες που υπερασπίζονται τον ξενιστή έναντι των παθογόνων μικροοργανισμών.
Τα βακτήρια του εντέρου επίσης παράγουν εκατοντάδες νευροχημικές ουσίες τις οποίες ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί για να ρυθμίσει τις βασικές φυσιολογικές διαδικασίες, καθώς και νοητικές διεργασίες, όπως η μάθηση, η μνήμη και η διάθεση. Για παράδειγμα, τα βακτήρια του εντέρου παρασκευάζουν περίπου το 95 τοις εκατό της ποσότητας σεροτονίνης στο σώμα, η οποία επηρεάζει τόσο την διάθεση όσο και την γαστρεντερική λειτουργία.
Αν σκεφτεί κανείς την πολύπλευρη ικανότητα του εντέρου να επικοινωνεί με τον εγκέφαλο, μαζί με τον κρίσιμο ρόλο στην άμυνα του οργανισμού απέναντι τους κινδύνους του έξω κόσμου, «είναι σχεδόν αδιανόητο το έντερο να μην παίζει κρίσιμο ρόλο στις καταστάσεις του εγκεφάλου», λέει ο γαστρεντερολόγος Emeran Mayer, MD, διευθυντής του Κέντρου για τη Νευροβιολογία και το Στρες στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, Λος Άντζελες.Πράγματι, μια πληθώρα μελετών τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι η σημασία της μικροχλωρίδας του εντέρου πηγαίνει πέρα από τη σωματική υγεία: Είναι επίσης ένας βασικός παράγοντας στη σύνδεση εντέρου-εγκεφάλου. Σε μία εντυπωσιακή απόδειξη της δραστικότητας του λεγόμενου “άξονα εγκεφάλου-εντερικής μικροχλωρίδας“, που δημοσιεύτηκε στο Gastroenterology το 2011, ο dr Bercik και οι συνεργάτες έδωσαν σε ποντίκια που είναι συνήθως συνεσταλμένα και ντροπαλά, ένα ‘κοκτέιλ’ από αντιβιοτικά, αλλάζοντας δραματικά τη σύνθεση των βακτηρίων του εντέρου τους.
Η συμπεριφορά τους άλλαξε εντελώς, λέει ο Bercik. Έγιναν τολμηρά και περιπετειώδη.
Η αντιβιοτική αγωγή ενίσχυσε επίσης τα επίπεδα ενός νευροτροφικού παράγοντα (BDNF) στον ιππόκαμπο του εγκεφάλου. Αυτό το νευροχημικό προάγει τις νευρωνικές συνδέσεις και είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μνήμη και τη διάθεση. Όταν η αντιβιοτική αγωγή σταμάτησε, τα ζώα σύντομα επανήλθαν στο συνήθη, επιφυλακτικό εαυτό τους, και η βιοχημεία του εγκεφάλου τους επίσης επέστρεψε στο φυσιολογικό.
Δεν απαιτείται αναγκαστικά μια πλήρης “μικροβιακή μεταμόσχευση” για να προκληθεί αλλαγή της συμπεριφοράς. Η προσθήκη ενός και μόνο βακτηριακού στελέχους μπορεί επίσης να αλλάξει τη συμπεριφορά του ποντικού.
Πηγή: ygeia-enarmonisi.gr/
