Πριν από περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια χρόνια κάποιοι μικροσκοπικοί οργανισμοί, αόρατοι στο γυμνό μάτι, ξεκίνησαν τη διαδικασία που έμελλε να προσφέρει τη δυνατότητα εξέλιξης όλων
των πολύπλοκων οργανισμών που ζουν στη γη.
Την περίοδο εκείνη, η γη ήταν πολύ διαφορετική από ό,τι είναι σήμερα. Οι μόνοι ζωντανοί
οργανισμοί που υπήρχαν ήταν μικροσκοπικοί μονοκύτταροι οργανισμοί (τα μικρόβια), που ζούσαν στους ωκεανούς. Δεν υπήρχαν ούτε ζώα ούτε φυτά.
Οι συγκεντρώσεις αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα και το μεθάνιο ήταν πολύ υψηλές,
ενώ δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου οξυγόνο. Για τους περισσότερους από τους οργανισμούς που ζούσαν στον πλανήτη τότε, το οξυγόνο ήταν δηλητήριο.
Όμως ορισμένα από τα πρώτα μικρόβια άρχισαν να συγκεντρώνουν την ενέργεια του ήλιου μέσω
της φωτοσύνθεσης, και τελικά απέκτησαν την ικανότητα να διασπούν τα μόρια του νερού, απελευθερώνοντας οξυγόνο ως παραπροϊόν. Φυσαλίδα-φυσαλίδα, αυτοί οι μικροσκοπικοί οργανισμοί άρχισαν να γεμίζουν σταδιακά την ατμόσφαιρα με οξυγόνο. Έτσι, περίπου 650 εκατομμύρια χρόνια πριν, η ατμόσφαιρα περιείχε αρκετό οξυγόνο για να υποστηρίξει τη ζωή των πολύπλοκων, πολυκύτταρων οργανισμών που γνωρίζουμε σήμερα.
Αυτές οι μεγαλύτερες μορφές ζωής συγκεντρώνουν συνήθως το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής μας.
Παρ’ όλα αυτά τα μικρόβια είναι μακράν οι αφθονότεροι και οι πλέον πολυποίκιλοι οργανισμοί στον πλανήτη, και είναι υπεύθυνα για τη διατήρηση των ατμοσφαιρικών και των χημικών συνθηκών που απαιτούνται για την επιβίωση όλων των μεγαλύτερων οργανισμών. Μάλιστα, όλες οι πολυκύτταρες μορφές ζωής κατοικούνται οι ίδιες από μικρόβια.
Ο κόσμος μας είναι κατοικήσιμος χάρη σε αυτά τα μικροσκοπικά όντα.
docs.wixstatic.com
