Σάββατο 3 Οκτωβρίου 2020

ΟΤΑΝ ΧΤΥΠΑΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ...

 


Όταν χτυπάς το παιδί σου ....το πονάς σωματικά και ψυχικά

.Το ταπεινώνεις
. Πιστεύει ότι δεν αξίζει την αγάπη κανενός
. Συσσωρεύει οργή
. Σταματά να σ εμπιστεύεται
. Αρχίζει να σε φοβάται
. Του δημιουργείται στρες
. Σε θεωρεί εχθρό
. Χάνετε η σύνδεση που ίσως είχατε
. Νιώθει ντροπή
. Σε μισεί
Παρακαλά κάποιες φορές να πεθάνεις , αλλά συγχρόνως του δημιουργούνται ενοχές γι αυτό που εύχεται .
Αν συνεχιστεί η κακοποίηση .....γίνεται καταθλιπτικό, μειώνεται η αυτοεκτίμηση του και δεν αποκτά αυτοπεποίθηση .
Φοβάται να εκφράζει τα συναισθήματα του, έχει μεγάλο άγχος και ανοίγει ο δρόμος για ψυχικές και παθολογικές ασθένειες , χρήση ουσιών και αλκοόλ , παραβατική συμπεριφορά και επιθετικότητα .
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι οι άνθρωποι που έχουν βιώσει βία ως παιδιά γίνονται πολύ επιθετικοί ενήλικες και αναπαράγουν τη σωματική και λεκτική βία και στα δικά τους παιδιά ως μέσο τιμωρίας και επιβολής.
Είναι λοιπόν σημαντικό οι γονείς να φροντίζουν να μην ασκούν καμμιά μορφή κακοποίησης οι οποίες αυξάνουν το στρες και δημιουργούν ψυχικά τραύματα . Το κέντρο των συναισθημάτων δεν είναι η καρδιά όπως κοινώς πιστεύεται, αλλά ο εγκέφαλος. Όταν μπλοκάρεται το τμήμα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τα συναισθήματα, είναι αδύνατο να υπάρξει καλή εγκεφαλική ανάπτυξη . Συνεπώς, φροντίζουμε για ήρεμο κλίμα, αγάπη, συναισθηματική σύνδεση, αγκαλιές και όχι κλίμα φόβου, ο οποίος ενισχύεται από το ξύλο, τις τιμωρίες, τις δυνατές φωνές και τις απειλές .
Μετά λες :
"- Μα όλα τα έκανα γι αυτό το παιδί ! Το έτρεχα καθημερινά σε δραστηριότητες , το είχα καθημερινά καθαρά ρούχα και ζεστό φαγητό , του αγόραζα ρούχα και παιχνίδια. Τι άλλο να έκανα ;" "- Μα....εγώ αγαπώ το παιδί μου . Για καλό του το έκανα . Θέλω να γίνει καλός άνθρωπος . Εμείς που φάγαμε ξύλο και μας τιμωρούσαν τι πάθαμε ; "
Αυτό που είσαι... έπαθες . Ένας γονιός που κακοποιείς τα παιδιά σου και δεν έχεις καμμιά συμπόνια
Ίσως δεν έκανες το σπουδαιότερο. Να είσαι συναισθηματικά κοντά στο παιδί σου ! Τα παιδιά θέλουν να τα ακούμε , να μπαίνουμε στα παπούτσια τους και να τα κατανοούμε, να μην κάνουμε κηρύγματα , να μην τα τιμωρούμε, να είμαστε τρυφεροί, να τα αποδεχόμαστε και να τα αγαπάμε άνευ όρων και ορίων !
Το δικό μου σλόγκαν είναι :
" Ας γίνουμε οι γονείς που θα θέλαμε να είχαμε όταν είμασταν εμείς παιδιά ! "
Το άρθρο έγραψε :
Gkantsiou Voula Parent Educator API / Πιστοποιημένη Eκπαιδεύτρια Γονέων Attachment Parenting International / Life & Family Coach ICF
[https://www.facebook.com/groups/961746033933236/](https://www.facebook.com/groups/961746033933236/?fref=mentions)