ΒΙΟΜΕΓΕΘΥΝΣΗ ΣΤΗΝ ΤΡΟΦΙΚΗ ΑΛΥΣΙΔΑ...

Πρόλογος

Ένας από τους σημαντικότερους λόγους για να στραφούμε προς τη Φρουτοφυτοφαγική διατροφή  είναι η Βιοσυσσώρευση- Βιομεγέθυνση !
Πολλοί άνθρωποι φοβούνται τα φρούτα και τα λαχανικά γιατί ψεκάζονται με φυτοφάρμακα.
Η αλήθεια είναι ότι πρέπει να επιλέγουμε προσεκτικά τα τρόφιμα αυτά και να τα πλένουμε πολύ καλά σε διάλυμα νερού με ξίδι , σόδα η πράσινο σαπούνι για να απομακρύνονται όσο το δυνατόν μεγαλύτερο ποσοστό αυτών των ουσιών. Όμως μήπως άλλα τρόφιμα έχουν πολύ μεγαλύτερες συγκεντρωσεις όχι μόνο φυτοφαρμάκων άλλα και άλλων τοξικών ουσιών και βαρέων μετάλλων;

Βιοσυσσώρευση - Βιομεγέθυνση

Βιοσυσσώρευση (bioaccumulation) είναι η συσσώρευση μιας ουσίας, όπως μιας τοξικής χημικής ένωσης, σε διάφορους ιστούς ενός ζώντος οργανισμού. Βιοσυσσώρευση πραγματοποιείται σε έναν οργανισμό, εάν η ταχύτητα πρόσληψης μιας ουσίας είναι μεγαλύτερη από την ταχύτητα απέκκρισης ή τον μεταβολικό μετασχηματισμό της ουσίας

Βιομεγέθυνση (biomagnification) είναι η αυξανόμενη συγκέντρωση μιας ουσίας, όπως μιας τοξικής χημικής ένωσης, στους ιστούς οργανισμών ευρισκόμενων σε διαδοχικώς αυξανόμενα επίπεδα της τροφικής αλυσίδας. Ως αποτέλεσμα της βιομεγέθυνσης, οργανισμοί στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας, γενικά, διακινδυνεύουν περισσότερο από μια έμμονη τοξική ουσία ή ρυπαντή σε σχέση με τους οργανισμούς που βρίσκονται σε χαμηλότερα επίπεδα.
Ο υδράργυρος με την επίδραση βακτηρίων υπόκειται σε μεθυλίωση και στο θαλάσσιο νερό. Οι μεθυλιωμένες ενώσεις του υδραργύρου συσσωρεύονται αρχικά στο πλαγκτόν, που καταναλώνεται από τα μικρά ψάρια και τα μικρά ψάρια τρώγονται από μεγαλύτερα. Η τροφική αλυσίδα λειτουργεί ως κλίμακα βιοσυσσώρευσης και βιομεγέθυνσης. Οι ενώσεις αυτές συσσωρεύονταν εξαιτίας της λιποδιαλυτότητάς τους στους λιπώδεις ιστούς των ψαριών και οι κάτοικοι δηλητηριάζονταν σιγά-σιγά με την κατανάλωση των τοπικών ψαριών, που ήταν η κύρια τροφή τους.
Η μικρή παραθαλάσσια πόλη Minamata βρίσκεται στην επαρχία Kumamoto της Ιαπωνίας, στη θάλασσα Yasushiro στο νησί Kyushu. Η πόλη ήταν παραδοσιακά αγροτική με καλλιέργειες ρυζιού και παραγωγής αλατιού σε μια περιοχή του κόλπου. Η διατροφή των κατοίκων ήταν κυρίως ψάρια και άλλα θαλασσινά. Μετά τον πόλεμο ιδρύθηκε η χημική εταιρεία Chisso που παρήγαγε ακεταλδεΰδη και βινυλοχλώριδιο.

Το εργοστάσιο αναπτύχθηκε και επεκτάθηκε με παράλληλη πληθυσμιακή αύξηση της πόλης. Στις συνθέσεις αυτές των βιομηχανικών προϊόντων χρησιμοποιούνταν ενώσεις υδραργύρου ως καταλύτες.
Τα υγρά απόβλητα του εργοστασίου χωρίς κάποια κατεργασία κατέληγαν στα νερά του κόλπου. Στις αρχές του 1950 οι κάτοικοι παρατήρησαν μια περίεργη συμπεριφορά των ζώων της περιοχής και ιδιαίτερα στις γάτες. Παρουσίαζαν δείγματα τρέμουλου, κραύγαζαν με πόνο, έκαναν παράξενες κινήσεις και ορισμένες φορές "αυτοκτονούσαν" πέφτοντας στην θάλασσα. Ψάρια άρχισαν να πεθαίνουν σε μεγάλες ποσότητες και ορισμένα θαλασσοπούλια έπεφταν νεκρά.

Το 1956 εμφανίσθηκε ο πρώτος ασθενής στην περιοχή που έπασχε από νευρολογικά συμπτώματα άγνωστης αιτίας (συσπάσεις, αδυναμία ελέγχου των κινήσεων, πόνοι στα άκρα, αδυναμία ορθής άρθρωσης και ομιλίας). Οι τοπικές αρχές συνέστησαν μια επιτροπή για τη διερεύνηση της ασθένειας και της αιτιολογίας της και συνεργάσθηκαν με τους επιστήμονες του πανεπιστημίου Kumamoto.

Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι επρόκειτο για δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα, που συσσωρεύονταν στον οργανισμό από την κατανάλωση ψαριών και διθύρων, αλλά δεν τη συσχέτισαν με την περιβαλλοντική ρύπανση της περιοχής.
Το 1965 ασθένεια με ίδια συμπτώματα παρουσιάσθηκε στην περιοχή του ποταμού Agano της επαρχίας Niigata της Ιαπωνίας. Η νευρολογική ασθένεια ονομάσθηκε από τότε ασθένεια Minamata-Niigata.

Το 1968 το Υπουργείο Υγείας της Ιαπωνίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η νευρολογική ασθένεια ήταν αποτέλεσμα της δηλητηρίασης από ενώσεις-παράγωγα του μεθυλιωμένου υδραργύρου. Προσδιόρισε ότι η πηγή ρύπανσης ήταν η μονάδα παραγωγής ακεταλδεΰδης του εργοστασίου της Chisso στη Minamata και από το εργοστάσιο της βιομηχανίας Showa Denko, που βρίσκονταν στον ποταμό Agano.
Οι υδραργυρούχες ενώσεις περιέχονταν σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα υγρά απόβλητα των εργοστασίων, που αποβάλλονταν στον κόλπο Minamata και στον ποταμό της επαρχίας Niigata.
Ο υδράργυρος με την επίδραση βακτηρίων υπόκειται σε μεθυλίωση και στο θαλάσσιο νερό. Οι μεθυλιωμένες ενώσεις του υδραργύρου συσσωρεύονται αρχικά στο πλαγκτόν, που καταναλώνεται από τα μικρά ψάρια και τα μικρά ψάρια τρώγονται από μεγαλύτερα. Η τροφική αλυσίδα λειτουργεί ως κλίμακα βιοσυσσώρευσης και βιομεγέθυνσης. Οι ενώσεις αυτές συσσωρεύονταν εξαιτίας της λιποδιαλυτότητάς τους στους λιπώδεις ιστούς των ψαριών και οι κάτοικοι δηλητηριάζονταν σιγά-σιγά με την κατανάλωση των τοπικών ψαριών, που ήταν η κύρια τροφή τους.

Μέχρι το 2001 παρουσιάσθηκαν 2.265 περιπτώσεις στην περιοχή του κόλπου Minamata με την νευρολογική ασθένεια, σε ορισμένες περιπτώσεις και νεαρά παιδιά που γεννήθηκαν με νευρολογικές διαταραχές και 690 άτομα στην περιοχή του ποταμού Agano.

Το 1968 η εταιρεία Chisso έκλεισε το εργοστάσιο ακεταλδεΰδης, όταν άλλαξε η τεχνολογία και η σύνθεσή άρχισε να πραγματοποιείται βιομηχανικά χωρίς την χρήση υδραργυρικών ενώσεων ως καταλυτών. Το 1963 ξεκίνησε η δίκη των υπευθύνων του εργοστασίου, ενώ από το 1959 ο γιατρός της εταιρείας σε πειράματα με γάτες βρήκε ότι τα υγρά απόβλητα ήταν υπεύθυνα για την νευρολογική ασθένεια. Η εταιρεία στην αρχή προσπάθησε να αποζημιώσει τους ασθενείς και τις οικογένειές τους με περιορισμένες οικονομικές αποζημιώσεις, αλλά το 1970, μετά από 7 χρόνια δικαστικών μαχών, οι δικαστές κήρυξαν την εταιρεία υπεύθυνη και ζήτησαν αποζημίωση 3,2 εκατομμυρίων $ για την πρώτη ομάδα ασθενών, που παρουσίαζαν τα σοβαρότερα συμπτώματα της νευρολογικής ασθένειας.
Το φαινομενο της βιοσυσσώρευσης και βιομεγέθυνσης αφορα ολες τις τοξικες ουσιες ,φυτοφαρμακα και βαρεα μεταλλα.

Το κρέας μολύνεται με τα υψηλότερα επίπεδα φυτοφαρμάκων από οποιαδήποτε άλλα τρόφιμα. Πολλά χημικά φυτοφάρμακα είναι λιποδιαλυτά και συσσωρεύονται στο λιπώδη ιστό των ζώων. Οι ζωοτροφές που περιέχουν επικίνδυνα ζωικά συστατικά προϊόντων, μπορεί άμεσα να περάσουν στον καταναλωτή.
Τα αντιβιοτικά, τα φάρμακα και οι ορμόνες, χρησιμοποιούνται κατά κόρον στην κτηνοτροφία, συσσωρεύονται και μετακυλίονται στους καταναλωτές. Τα ψάρια των ανοιχτών θαλασσών, φέρουν μεγαλύτερο κίνδυνο για βαρέα μέταλλα από ό,τι για φυτοφάρμακα, αν και πολλά ψάρια του γλυκού νερού είναι εκτεθειμένα σε υψηλά επίπεδα φυτοφαρμάκων από μολυσμένο νερό.

Για λόγους παρόμοιους με αυτούς που προαναφέραμε για το κρέας, το λίπος των γαλακτοκομικών προϊόντων, ενέχει υψηλό κίνδυνο για μόλυνση από φυτοφάρμακα. Τα ζώα μεταφέρουν βλαβερά συστατικά από φυτοφάρμακα και χημικά στο γάλα και το κρέας τους. Οι αυξητικές ορμόνες και τα αντιβιοτικά προκαλούν επίσης σοβαρές ανησυχίες και βρίσκονται στο εμπορικό γάλα, το τυρί και το βούτυρο.

Πηγή

Σημείωση :

Το ξυδόνερο στο πλύσιμο λαχανικών -φρούτων

1.Δεν αφαιρεί το μεγαλύτερο μέρος των φυτοφαρμάκων γιατί τα διασυστηματικά εντομοκτόνα-μυκητοκτόνα  κυκλοφορούν στους χυμούς..
2. Καταστρέφει τους μικροοργανισμούς που προέρχονται από το έδαφος και είναι απαραίτητοι για τη σύνθεση της Β12 στο έντερο μας.....

Φυτοφάρμακα ( εντομοκτόνα, μυκητοκτόνα) υπάρχουν :

1. Τα Επαφής που η δράση τους περιορίζεται σε μία εβδομάδα περίπου και,

2. Τα Διασυστηματικά που η δράση τους δια του συστήματος (των χυμών) ξεπερνά ίσως και τις 20 ημέρες

Ο παραγωγός επιλέγει συνήθως τα Διασυστηματικά και πολύ πιο επικίνδυνα για να μην ψεκάζει τακτικά...

Τα υπόλοιπα Φυτοφάρμακα που είναι και τα περισσότερα και πιο επικίνδυνα, και που κυκλοφορούν στους χυμούς, τα Τρώμε!!!

Αυτή είναι δυστυχώς η Αλήθεια ,γιαυτό πρέπει να προτιμάμε τα Βιολογικά ή προϊόντα από κάποιους ακόμη Σωστούς καλλιεργητές.