Στον αιώνα της προχειρότητας και των γρήγορων "λύσεων" δε θα μπορούσαν οι σχέσεις να μείνουν απέξω. Σχέσεις ερωτικές, συζυγικές, επαγγελματικές, γονεϊκές δεν έχει σημασία το είδος. Έχει σημασία η εξέλιξη και το πως μέσα σε 2 - 3 μήνες το πολύ ο αρχικός "ενθουσιασμός" καταλαγιάζει και τότε "ξαφνικά" βγαίνουν οι "βλάβες".
"Τον ξέρω μωρε, τον έμαθα" και κάπου τα βάζουμε "στον αυτόματο". Θέλετε πραγματικά να γνωρίσετε έναν άνθρωπο; Κρατήστε την περιέργειά σας ακέραια τότε που ήσασταν παιδιά και δείτε τον πως είναι:
- Όταν θυμώνει
- Όταν αγαπάει
- Όταν έχει να κάνει με χρήματα
- Όταν γράφει
- Όταν αντιμετωπίζει προβλήματα
- Όταν είναι χαρούμενος
- Όταν νικάει
- Όταν βρίσκεται μπροστά σε ολική καταστροφή
- Όταν είναι θλιμμένος και ηττημένος
- Όταν προσπαθεί να κάνει "καλή εντύπωση" στους άλλους
- Όταν πληροφορείται την καλοτυχία του άλλου
- Όταν πληροφορείται την κακοτυχία του άλλου
- Όταν τρώει χωρίς να ξέρει ότι τον παρακολουθείς
Δε φτάνει μια ζωή να γνωρίσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό πολλώ δε μάλλον κάποιον άλλο.
Το junk food μακροχρόνια κάνει ζημιά σε σώμα και πνεύμα
Οι junk σχέσεις κάνουν ζημιά στο πως βλέπουμε τον κόσμο άρα και τον εαυτό μας.
Όσο το συνεχίζουμε γινόμαστε junkies αντλώντας απο έξω στιγμιαίες απολαύσεις ή θριάμβους (του την έφερα, είμαι καπάτσος κλπ). Αυτό μας κάνει σκλάβους και οντότητες εξαρτώμενες.
Ευγνωμοσύνη, παιδική περιέργεια, αγνότητα και αποδοχή είναι η βάση όχι μόνο για τις "θεραπείες" αλλά και για ένα τρόπο ζωής χωρίς "ασθένειες".
Ν.
