ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ή ΒΑΜΠΙΡ;

 

Τι απαντάς?

Μην γελιέστε,

μην αποσυντονίζεστε,

μην κρύβεστε πίσω από τα τεχνητά διλλήματα των καιρών,

οι καιροί ήταν πάντα σκληροί γιατί ποτέ δεν ήμασταν αληθινά ελεύθεροι,

πάντα υπήρχαν εξουσιαστές, οι καταπιεστές και οι δυνάστες,

ποτέ δεν μας άφησαν ν αναπνεύσουμε τον καθαρό αέρα ανεμπόδιστα,

πάντα έπρεπε ν αγωνιζόμαστε να κατακτήσουμε την ανάσα,

τα προσωπεία άλλαζαν μονάχα κι οι συνθήκες, όχι οι ρόλοι,

το βασικό ερώτημα ήταν και είναι πάντα ίδιο,

άνθρωπος ή βαμπίρ,

ζωντανός ή νεκροζώντανος,

φως ή σκιά...?

Όλα τ άλλα ερωτήματα είναι προσχηματικά και ανύπαρκτα,

παραμένεις άνθρωπος ή εγκαταλείπεις?

Το ερώτημα τίθεται κάθε στιγμή, κάθε νέα μέρα, ακόμα κι όταν αποστρέφεις το βλέμμα,

περιμένει τη δική σου απάντηση,

τι απαντάς?

Τι απαντάς αν "ελευθερία" για τους δυνάστες σου σημαίνει να έχεις χάσει ολοκληρωτικά την ανθρωπιά και τις αξίες σου?

Tasos Petridis