Η Σιωπή του Πίνακα
Όπου οι αριθμοί υπακούουν… και η ζωή αρνείται
---
Περισσότερο απ’ ό,τι κοιτούν τη ζωή.
Κοίτα τους καλά.
Τα μάτια τους καρφωμένα σε γραμμές και ποσοστά, σαν να έχουν βρει τελικά την απόλυτη αλήθεια για το σύμπαν.
Η ζωή δεν στέκεται ποτέ προσοχή.
Δεν ζητά άδεια.
Δεν μπαίνει σε στήλες, σε κουτάκια, σε γραμμές.
Σπάζει.
Τρέμει.
Κρατάει το χέρι που προσπαθεί να την αγγίξει και το αφήνει να φύγει.
Κι αυτοί, φυσικά, σημειώνουν «Ασταθής δείκτης – Διόρθωση απαιτείται».
Στα εργαστήρια, ο αέρας μυρίζει αποστειρωμένα χαρτιά και αντισηπτικό.
Κάθε κλικ του πληκτρολογίου, κάθε μετρημένη ανάσα, είναι σαν να προσπαθούν να δέσουν μια χειροβομβίδα με κορδέλα δώρου.
Οι λέξεις τους πέφτουν άδειες: «μέθοδος», «ανάλυση», «πρωτόκολλο».
Η ζωή, όμως, περνάει απαρατήρητη. Και γελάει. Ήσυχα. Ανελέητα.
Υπάρχει ένα κρεβάτι, ένα σώμα, μια ανάσα.
Η καρδιά χτυπά σαν να ξέρει ότι κανείς δεν θα την ακούσει.
Το βλέμμα ζητάει κάτι που δεν υπάρχει στον πίνακα.
Η κίνηση είναι ανεξέλεγκτη, η αγωνία αμετροεπής.
Και φυσικά, οι ειδικοί κοιτούν τους πίνακες. Όχι τα μάτια. Όχι την ανάσα. Όχι το σώμα που τρέμει.
Τα πρωτόκολλα είναι ιερά.
Η αυταπάτη είναι τέλεια.
Η ζωή δεν ακολουθεί κανέναν.
Αλλά μην ανησυχείτε: έχουμε στήλες, αριθμούς, καμπύλες. Τι άλλο χρειάζεται κανείς;
Η ζωή γελάει. Σιωπηλά. Ανελέητα.
Δεν χρειάζεται να φωνάξει. Δεν χρειάζεται να προειδοποιήσει.
Αρκεί να υπάρχει. Και ακριβώς αυτό είναι που κάνει όλους τους πίνακες να φαίνονται τόσο ηλίθια σοβαροί.
Κάποιος προσπαθεί να την πιάσει, να την ελέγξει.
Χέρια πάνω σε στήλες, χέρια πάνω σε αριθμούς.
Η κορδέλα των αριθμών γύρω της τσαλακώνεται. Αλλά η ζωή δεν νοιάζεται.
Και τότε καταλαβαίνεις: η ομορφιά της ζωής δεν είναι η τάξη.
Η ομορφιά της ζωής είναι ότι αρνείται να υποταχθεί.
Οι πίνακες κοιτούν τους ανθρώπους.
Οι άνθρωποι κοιτούν τους πίνακες.
Και η ζωή κινείται γύρω τους.
Και εσύ μένεις εκεί, ανάμεσα σε δύο κόσμους.
Η ανάσα σου κόβεται.
Ξέρεις ότι κανένα μέτρο δεν φτάνει.
Η σιωπή βαραίνει σαν μέταλλο.
Κάθε φράση τους είναι σκέτο κενό.
Η καρδιά σου χτυπά πιο δυνατά από κάθε στατιστικό.
Κάθε παύση, κάθε κίνηση της ζωής, σου θυμίζει ότι κανένας πίνακας δεν μπορεί να την περιορίσει.
Και όταν κλείνεις τα μάτια σου, βλέπεις μόνο την αλήθεια:
Όσο κι αν προσπαθούν, όσο κι αν μετρούν, όσο κι αν εξηγούν…
Η ζωή συνεχίζει.
Αντικατάστατη. Ακατάβλητη. Ανελέητη.
Και αυτό είναι το πιο όμορφο και τρομακτικό πράγμα που θα δεις ποτέ.
---
Σημείωση
Η ζωή δεν είναι αριθμός.
Δεν μπορεί να καταγραφεί σε πίνακες.
Δεν υπακούει σε πρωτόκολλα.
Κάθε ανθρώπινη εμπειρία, κάθε φόβος, κάθε ανάσα, αντιστέκεται σε κάθε προσπάθεια μέτρησης:
Οι άνθρωποι πονάνε και αγαπούν με τρόπους που δεν προβλέπονται.
Τα σώματα δεν ακολουθούν εξισώσεις, ούτε οι ψυχές στατιστικά μοντέλα.
Η ζωή συμβαίνει ανάμεσα στις σιωπές των ειδικών, στις παραλείψεις των πρωτοκόλλων, στις παύσεις των γραφημάτων.
Το μέτρο, η μέτρηση, η πρόβλεψη: όλα εργαλεία που προσπαθούν να δέσουν το αδύνατο.
Και η ζωή, πάντα, βρίσκεται έξω από τα όρια που φαντάστηκαν οι αριθμοί.
Η σιωπή των πίνακων δεν είναι ουδέτερη.
Είναι υπενθύμιση ότι η ανθρώπινη εμπειρία υπερβαίνει κάθε μέτρηση, κάθε πρωτόκολλο, κάθε φωνή που πιστεύει ότι την ελέγχει.
Και αυτή η αντίφαση είναι η πιο αληθινή, η πιο πικρή… και η πιο ειρωνικά όμορφη αλήθεια που μπορούμε να κοιτάξουμε κατάματα.
---
Αποστολή του Κειμένου
Να υπενθυμίσει ότι η ζωή δεν περιορίζεται σε πίνακες, αριθμούς ή πρωτόκολλα.
Να σπάσει την ψευδαίσθηση ελέγχου, να κόψει την ανάσα και να αφήσει να φανεί η ακατάβλητη δύναμη της ζωής: η ζωή που δεν υπακούει, που αντιστέκεται, που γελάει ειρωνικά στους πίνακες.
Με άλλα λόγια, να ξυπνήσει τη συνείδηση και να δείξει την αλήθεια που οι πίνακες ποτέ δεν θα μπορέσουν να αποτυπώσουν.
---
Βιβλιογραφία
1. Illich, Ivan. Medical Nemesis: The Expropriation of Health. New York: Pantheon, 1976.
2. Foucault, Michel. The Birth of the Clinic: An Archaeology of Medical Perception. Routledge, 1973.
3. Gawande, Atul. Being Mortal: Medicine and What Matters in the End. Metropolitan Books, 2014.
4. Taleb, Nassim Nicholas. The Black Swan: The Impact of the Highly Improbable. Random House, 2007.
5. Kleinman, Arthur. The Illness Narratives: Suffering, Healing, and the Human Condition. Basic Books, 1988.
