Η ζωή δεν δίνει πίσω τις χαμένες μέρες, τις χαμένες νύχτες και τους ανθρώπους …
Ούτε τα συναισθήματα…
ούτε τα λόγια που έπρεπε να πούμε και δεν είπαμε… γιατί φοβηθήκαμε…
ούτε αυτά που έπρεπε να κάνουμε και δεν κάναμε…
ούτε τα συναισθήματα που δε ζήσαμε…
Τίποτα δεν επιστρέφει…
Γι αυτό…
Κατέβασε από τα ντουλάπια σου τα κρυστάλλινα ποτήρια, εκείνα… ξέρεις, που τα βγάζεις κάθε Χριστούγεννα…
και πιες εκεί το ακριβό σου το κρασί…
Κάθε μέρα…
Φόρα τα αγαπημένα σου ρούχα που δεν τα φοράς μπας και τα χαλάσεις και κοιμήσου στα σατέν σου σεντόνια , εκείνα που είχες κάποτε αγοράσει και δεν τα χρησιμοποίησες ποτέ…
Προσπάθησε να γίνεις πιο καλός άνθρωπος!
Προσπάθησε να μην κάνεις τους άλλους να κλαίνε ή να πονάνε εξαιτίας σου…
Μην ξαναγκρινιάξεις για ανόητα πράγματα …
Ξενύχτησε ένα βράδυ στα σκαλιά κουβεντιάζοντας μέχρι να ξημερώσει…
Άνοιξε τα παράθυρα, να μπει το φως και ο ήλιος… και μην τα ξανακλείσεις…
Δεν κάνει επανεκκίνηση η ζωή…
Τώρα πρέπει να τη ζήσεις…
Αφροδίτη Χοντου....
