Κείμενο του
Periklis Danopoulos........................................................................................................................................................................
''Σαν βγω από αυτή την φυλακή''....., μια άλλη φυλακή περιμένει. Και όχι, δεν αναφέρομαι στην ''κλιματική απειλή'' και την Αγία Γκρέτα.
Κάτι άλλο, που πολύ λίγο θα θυμίζει την Ελλάδα που ξέραμε, υπάρχει ήδη. Είναι η μετάλλαξη, όχι η του Covid, αλλά η ψυχολογική μετάλλαξη, η αξιακή μετάλλαξη.
Ήδη ο κόσμος συνήθισε και δεν δίνει σημασία, στα σκουπίδια που ορίζουν την ζωή του, τις συνήθειες του , τα πρέπει και τα μπορώ του. Συνήθισε στα ψυχρόαιμα ερπετά που βγαίνουν στα κανάλια.
Συνήθισε τα υπουργικά ''μη σώσουν'', τα ''στα α.......α μου'', κορυφαίων υποτίθεται επιστημόνων.
Συνήθισε τον ορισμό της δημοσιογραφικής αλητείας, να αναφέρει για νεκρό σε τραγικό δυστύχημα ντελιβερά, ''ναι αλλά οδηγούσε μηχανή κι ξέρουμε πως τρέχουν''....
Συνήθισε ο κόσμος στην ασχήμια, στον οχετό και την ύβρη, ταγών και εντεταλμένων, την θρασύτητα , τον εκβιασμό, την εκδικητικότητα και δεν αντιδρά πλέον.
Ο διπλανός, σε κοιτάει από πάνω ως κάτω, ψάχνοντας εμμονικά να βρει ένα τρύπημα από σύριγγα εμβολιασμού. Στο λεωφορείο, αν κάποιος κατεβάσει την μάσκα γιατί πνίγεται, δέχεται επίθεση και προπηλακισμό. Τα νέα παιδιά, εμβολιάζονται για να πηγαίνουν στα κλαμπάκια και τα σινεμά, τα μικρά παιδιά τοξινώνονται με την διαρκή χρήση της μάσκας.
Πολιτικές δυνάμεις να πάνε κόντρα στην δυστοπία δεν υφίστανται. Κύρια η αριστερά, που έχει μεταβληθεί σε μια δύστροπη γεροντοκόρη, που το μόνο μέλημα της είναι το τι θα πει ο κόσμος και μην τύχει και μας πούνε ψεκ. Βασιλικότεροι του βασιλέως, προτείνουν επέκταση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, πηγαίνοντας κόντρα σε όσα πρέσβευαν πολλές δεκαετίες.
Και μια κοινωνία, που δεν είναι πλέον κοινωνία, αφού το κοινό συνειδητό είναι πλέον μια ουτοπία. Ένα σύνολο εγωπαθών και μικρόνοων ατόμων, με παντελή απουσία ενσυναίσθησης, χωρίς οράματα και ελπίδες πλέον.
''Σαν βγω απ' αυτή την φυλακή'', το πρώτο μέλημα είναι να παραμείνεις άνθρωπος, σώζοντας όποιες αξίες δεν έχουν σβηστεί ακόμα και να χτίσεις πάνω τους , κάτι νέο, με κοινή προσπάθεια και συντροφικότητα....
