Εν αρχή, ην το χάος της γέννησης, κι ύστερα η τάξη της ζωής ·κάπου ‘κεί, λίγο μετά την τάξη επέρχεται το μακάβριο της αποσύνθεσης, της αποδόμησης του υλικού μας κόσμου, ώστε να προαχθεί η εγκαθίδρυση ενός νέου χάους, μιας κι οι κόσμοι απαιτούν δομικά υλικά για να χτιστούν.
Μπορεί να μοιάζει κάπως μακάβρια ως διαδικασία, μα αν μην τι άλλο, είναι κι η μοναδική που αν κι αθόρυβη προκαλεί τόση ταραχή στο διάβα της. Όσο για εμάς, ποιοι είμαστε εμείς που τολμούμε να σηκώσουμε ανάστημα σε τούτο τον αέναο κύκλο.
Σημείωση 5:47 π.μ. 26/10/2017.
Γιάννης Τζομάκας
