Hippocrates, once upon a time said “give me fever and I will cure all disease”.
Μια συγκλονιστική δήλωση ίσως για πολλούς, διότι όπως μας θυμίζουν διαρκώς διαφημίσεις για το κρυολόγημα ή την γρίπη, τα οποία χαρακτηρίζουν τον πυρετό ως κάτι κακό, κι ότι θα πρέπει πάντα να καταπιέζουμε έναν πυρετό με αντιπυρετικά.
Κατά την τελευταία δεκαετία όμως, η έρευνα έδωσε μια επιστημονική βάση για όσα έχουν παρατηρηθεί εμπειρικά από τους γιατρούς και εκείνους που φροντίζουν τους άρρωστους εδώ και εκατοντάδες χρόνια, δηλαδή. ένας πυρετός που επιτρέπεται να “αναπτυχθεί και να τρέξει φυσικά την πορεία του” είναι μια από τις μεγάλες απαντήσεις θεραπείας της φύσης.
Ο Πελοποννησιακός Πόλεμος διήρκεσε 27 χρόνια, από το 431 έως το 404 π.Χ., με την έναρξη των εχθροπραξιών να χρεώνεται στην Πελοποννησιακή πλευρά, αν και όλες οι προηγούμενες πρωτοβουλίες στοχευμένης πολιτικής όξυνσης βάρυναν την πλευρά των Αθηναίων.
Ο ιστορικός εστιάζει στις άθλιες συνθήκες υγιεινής που επικρατούσαν στο άστυ λόγω της πολιορκίας του, με την εγκατάσταση του πληθυσμού της Αττικής σε πνιγηρούς καταυλισμούς και τον αναπόφευκτο συνωστισμό του μέσα στα στενά όρια του τειχισμένου χώρου, σε συνδυασμό με την διατροφή τους όπου έτρωγαν ότι εύρισκαν λόγω ελλείψεων, οδηγώντας σε εκτός ελέγχου κατάσταση όταν οι θάνατοι άρχισαν να εκδηλώνονται μαζικά, με τα πτώματα να σήπονται διάσπαρτα στους δημόσιους χώρους, στους δρόμους, στις κρήνες, στους ναούς, ενώ την ίδια στιγμή οι ζωντανοί δεν έβρισκαν καν τα μέσα για να τα θάψουν ή, ακόμη καλύτερα, να τα κάψουν.
Αξίζει να αναφερθούμε στη μεγάλη ανακάλυψη του Ιπποκράτη όταν έσωσε την Αθήνα από τη φοβερή αρρώστια τον λοιμό, την αρρώστια που θέρισε χιλιάδες πολίτες. Το πόσοι Αθηναίοι πολίτες πέθαναν δεν είναι γνωστόν ακριβώς, ίσως το ένα τέταρτο του πληθυσμού. Είναι γνωστό όμως πόσοι πέθαναν στο στρατό από την ασθένεια αυτή, 300 ιππείς και 4.400 οπλίτες.
Επτά ολάκερα χρόνια μάστιζε την Αθήνα ο λοιμός, και θα προχωρούσε το κακό αν δεν εμφανιζόταν ο Ιπποκράτης, που ήτανε τότε στην ακμή της ηλικίας του και της επιστημονικής του καριέρας.
Κουράστηκε αρκετά μελετώντας ώρες ατελείωτες τη καταστρεπτική επιδημία.
Παρατήρησε λοιπόν, πως όσοι προσβάλλονταν ελαφριά ή και καθόλου ήτανε σιδηρουργοί.
Η φωτιά λοιπόν συμπέρανε πως ήτανε το σωτήριο φάρμακο. Και συμβούλεψε τους Αθηναίους ν’ ανάψουνε μεγάλες φωτιές σ’ όλη τη πόλη και να καίνε μέρα-νύχτα.
Έτσι η καταραμένη αρρώστια εξαφανίστηκε, κι από τότε ο Ιπποκράτης ονομάστηκε πατέρας της ιατρικής.
H ΥΠΕΡΘΕΡΜΙΑ
Στο αμυντικό σύστημα βοηθά στην ενίσχυση της προσπάθειας του οργανισμού ενάντια στους παθογόνους παράγοντες με θεαματικά αποτελέσματα δια της αυξήσεως των λευκοκυττάρων, και ως ασπίδα πρόληψης κατά του καρκίνου, όπου η υπερθερμία χαρακτηρίζεται πλέον ως ο τέταρτος θεραπευτικός πυλώνας της ογκολογίας, από την επικρατούσα ιατρική.
Η δράση της εκδηλώνεται στη φάση S του κυτταρικού κύκλου ζωής, στην οποία το κύτταρο είναι θερμοευαίσθητο αλλά ακτινοάντοχο. Ακτινοάντοχα και θερμοευαίσθητα είναι επίσης τα κύτταρα του πυρήνα του όγκου, όπου επικρατούν συνθήκες οξέωσης και υποξίας.
Ο θάνατος του καρκινικού κυττάρου από υπερθερμία επέρχεται με τον μηχανισμό που λέγεται «κυτταρική απόπτωση», και μάλιστα με ενεργοποίηση της εξωτερικής οδού της κασπάσης, που είναι ο σπουδαιότερος μηχανισμός ελέγχου των κυτταρικών πληθυσμών, αφού προκαλεί τον προγραμματισμένο κυτταρικό θάνατο.
Η υπερθερμία επαυξάνει το θεραπευτικό αποτέλεσμα των άλλων θεραπειών, ακριβώς επειδή δρα σε διαφορετική φάση του κύκλου ζωής του κυττάρου και με διαφορετικούς μηχανισμούς, απ΄ότι οι άλλες θεραπείες.
Τεχνητός πυρετός επιτυγχάνεται με την ολοσωματική υπερθερμία, η οποία επίσης χαρακτηρίζεται ως ανοσοδιεγερτική.
Αποτελεί κατεστημένη ιατρική γνώση ότι το ανοσοποιητικό σύστημα λειτουργεί στο μέγιστο της αποδοτικότητας σε συνθήκες υψηλής θερμοκρασίας (πυρετός).
Στην αποτοξίνωση επίσης βοηθά το ήπαρ και τα νεφρά δια της εφίδρωσης, με δύο ως και τρείς φορές περισσότερο ιδρώτα απ ότι με την σάουνα ατμού. Αποβάλει δε από το δέρμα βαρέα τοξικά μέταλλα όπως υδράργυρο, μόλυβδο, αλουμίνιο κλπ.
Βέβαια η επικρατούσα ιατρική ογκολογία χρησιμοποιεί τα ιατρικά μηχανήματα ΕΝΤΟΝΗΣ υπερθερμίας, ενώ η Φυσιοπαθητική χρησιμοποιεί την ΗΠΙΑ ΥΠΕΡΘΕΡΜΙΑ με την Infrared sauna.
Nikolaos Vrousgos
