Κατά καιρούς σε διάφορες επαφές μου με ανθρώπους που ασχολούνται ή τους ενδιαφέρει η φυσική καλλιέργεια - φάρμα τίθεται το εξης ερώτημα,
τι είναι ένα φυσικό αγρόκτημα? Πραγματικά δεν ξέρεις τι να απαντήσεις ακριβώς ,όμως διαβάζοντας το βιβλίο του Χρόνη Μίσσιου < Το κλειδί είναι κατω απο το γεράνι> μπορώ να πώ ότι βρήκα μια απάντηση.Γράφει τα εξείς σε μια παράγραφο:
<< Η παρέα του με τον Μαθιού του είχε δώσει πολλά.Κυρίως μια γνώση που τον βοηθούσε,μέσα σε αυτον τον στρόβιλο της ανισσοροπίας και της σχοζοφρένειας,να διακρίνει το καίριο και να ζεί σε κάποια αρμονία με τον εαυτό του και το περιβάλλον,και αυτό βέβαια σήμαινε να ζεί αποκλειστικά με τον εαυτό του και με άλλα πλάσματα πέρα από το σύνορο του λογικού είδος του. Τα σκυλιά του,τα δέντρα ,το χώμα ,το κλήμα ,την εξαίσια μυρουδιά της χωνεμένης κοπριάς και της νοτισμένης γής,το φεγγάρι ,τα αστέρια,γενικά με αυτό που λέμε τοπίο: μια μικρή όσο και απέραντη πλάση κοινωνίας και συνεργασίας,συναίνεσης,τρυφερότητας,αγάπης και νιαζιάρικης διεκδίκησης. <Μια συνεχής μεταμόρφωση της αγάπης σε αγαπημένο>, της τρυφερότητας σε χάδι,της αδιαφορίας σε έγνοια.
Χρόνης Μίσσιος
Βλέπετε κάποια πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται.
Πηγή
