Υπάρχουν , θεωρητικά τουλάχιστον, πολλά μονοπάτια που οδηγούν στην Αλήθεια.
Πρακτικά όμως, υπάρχει μόνο ένα : το μονοπάτι της εμπειρικής γνώσης. Ο ορισμός για την εμπειρική γνώση μπορεί να διατυπωθεί ως η συνεχής μελέτη και παρατήρηση των αντιδράσεων του εαυτού, καθώς και η ανακάλυψη των αιτιών αυτών των αντιδράσεων. Αυτή η διεργασία, από ένα σημείο και μετά, συμβαίνει ανά πάσα στιγμή, όσο κι αν αυτό ακούγεται ακατόρθωτο. Όταν ο άνθρωπος συνεχίζει την μέθοδο της αυτοπαρατήρησης απελευθερώνεται σταδιακά από τα εμπόδια που δεν του επιτρέπουν να εκφράσει τον πραγματικό εαυτό του. Εναρμονίζει την συνειδητότητά του με δυνάμεις που γίνονται άμεσα αντιληπτές.
Εάν είναι τόσο απλό γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν “παρατηρούν”; Γιατί η συνείδησή τους κοιμάται και ονειρεύεται. Όπως λέει ο Ηράκλειτος :
<< Ξεχνούν και δεν προσέχουν ότι συμβαίνει γύρω τους, στον ξύπνιο τους οι άνθρωποι ,όπως στον ύπνο τους. Οι ανόητοι, αν και ακούν είναι σαν τους κουφούς : σ’αυτούς ταιριάζει το γνωμικό πως και παρόντες απουσιάζουν. Δεν πρέπει να μιλά κανένας και να πράττει σαν να είναι κοιμισμένος.Ένας και κοινός είναι ο κόσμος για τους ξυπνητούς. Οι κοιμισμένοι ζουν ο καθένας στο δικό του κόσμο. Θάνατος είναι ότι βλέπουμε στον ξύπνιο μας κι όνειρα ότι βλέπουμε στον ύπνο μας>>.
Πηγή
