ΚΑΛΗ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΥΠΟΚΛΙΝΙΚΗ ΑΣΘΕΝΙΚΟΤΗΤΑ

"Ο στόχος της ανθρώπινης δράσης πάει πάντα προς το συν άπειρο. Ο στόχος της ιατρικής επιστήμης κανονικά θα ‘πρεπε να ναι λιγότερα νοσοκομεία, λιγότερα φάρμακα, λιγότερες επεμβάσεις, λιγότερες ασθένειες. Αντιθέτως σήμερα, ο στόχος των υπουργείων υγείας ανά τον κόσμο, που εκφράζει κιόλας και κοινωνικό αίτημα, είναι το περισσότερο: περισσότερα νοσοκομεία, φάρμακα, επεμβάσεις. Είναι μια αντίστροφη διαδρομή. Το όραμα της ιατρικής επιστήμης θα ‘πρεπε να είναι όχι μόνο το να μην είναι άρρωστο το ανθρώπινο πλάσμα αλλά να είναι απολύτως υγιές. Το επίκεντρο της ιατρικής επιστήμης και πρακτικής θα ‘πρεπε να είναι όχι η αρρώστια αλλά η υγεία. Η υγεία δεν ισοδυναμεί απλά με την έλλειψη ασθένειας, αλλά προσδιορίζεται και από άλλες ποιότητες, όπως είναι η ικανότητα να αντλείς χαρά από τη ζωή, η αντοχή στις αντιξοότητες, υπομονή, καρτερικότητα. Αυτές είναι κάποιες από τις ποιότητες που συνάδουν και συμβαδίζουν με μια καλή υγεία και όχι μια χρόνια υποκλινική ασθενικότητα. Αυτές τις ποιότητες η ιατρική τις αγνοεί, γιατί η ιατρική δεν ασχολείται με την υγεία αλλά μάλλον με την αρρώστια. Το ίδιο συμβαίνει και στην γεωπονική επιστήμη. Μελετάμε τις ασθένειες των φυτών και ψάχνουμε τον τρόπο να τις καταπολεμήσουμε όταν ο Ιπποκράτης, 2500 χρόνια πριν, διετύπωνε την πολύ εύληπτη αντίληψη ότι «τα συμπτώματα των ασθενειών είναι θεραπευτικές διεργασίες εν εξελίξει», διεργασίες που πρέπει να υποβοηθηθούν για να μπορέσει ο οργανισμός να εξυγιανθεί. Η ιατρική κάνει ακριβώς το αντίθετο: καταπιέζει τα συμπτώματα, τα βάζει πάλι κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας. Επομένως, είτε μιλάμε για ιατρική είτε για γεωπονία, μιλάμε για μια επιστήμη που βάζει το κάρο μπροστά από το άλογο. Αυτό είναι το σύμπτωμα μιας επιστήμης αποκομμένης από τη φιλοσοφία και τη ζωή και οι παρενέργειες αυτής της αχαλίνωτης τεχνο-επιστήμης φαίνονται παντού, από τη μόλυνση, τις πλημμύρες, την τρύπα του όζοντος έως το Φαινόμενο του Θερμοκηπίου και δεκάδες άλλα προβλήματα. Είναι μια επιστήμη που έχει αποστατήσει από τη ζωή και που δημιουργεί προβλήματα που αδυνατεί να λύσει. Όπως έχει διατυπώσει και ο Αϊνστάιν, ο νους που δημιουργεί το πρόβλημα δεν μπορεί να το λύσει. Χρειαζόμαστε κάτι έξω από αυτόν το νου. Και αυτό το κάτι είναι η πρόταση της φυσικής καλλιέργειας. Είναι ο μη-νους, ο διαισθητικός νους, η ολιστική προσέγγιση που μπορεί να δώσει απάντηση στα προβλήματα που δημιούργησε η εξειδικευμένη ανθρώπινη γνώση."
Π.Μανίκης