(Εισαγωγή από τον Rev. George F. Pentecost, στο The True Science of Living του δρα Edward Hooker Dewey, σσ. 5-15)
Δύο είναι οι κύριες πρακτικές που συστήνονται και προκύπτουν ουσιαστικά από τη θεωρία υγείας αυτού του βιβλίου (The True Science of Living - δρ Edward H. Dewey), με την πρώτη να είναι ότι η νηστεία, ή η αποχή από την τροφή μέχρι να επιστρέψει η φυσική πείνα, είναι ο καλύτερος τρόπος για να επέλθει η ανάρρωση από την ασθένεια. Στερήστε την τροφή από το στομάχι ενός άρρωστου ανθρώπου και θα λιμοκτονήσει, όχι ο ασθενής, αλλά η ασθένεια.
[ ... ] Η δεύτερη είναι ότι ο καλύτερος τρόπος προαγωγής της πέψης και αφομοίωσης της τροφής κατά έναν τέτοιο τρόπο ώστε να προσφέρει τη μέγιστη δυνατή θρέψη και την καλύτερη δυνατή ποιότητα πλούσιου αίματος, είναι παρέχοντας στο στομάχι μία μακρά ανάπαυση από όλη την εργασία που επιτελεί κάθε μέρα. Αυτό σημαίνει ότι θα είμαστε πολύ καλύτερα αναπαύοντας το στομάχι από το βράδυ μέχρι το μεσημέρι της επόμενης ημέρας.
Με άλλα λόγια, ο δρ Dewey συνιστά να εγκαταλείψουμε το πρωινό μας και είναι βέβαιο ότι έτσι θα βελτιώσουμε την υγεία μας, ενώ αν είμαστε καλά· θα αποτρέψουμε την εμφάνιση της ασθένειας· θα βοηθήσουμε τη φύση να ανακάμψει από κάθε αναπόφευκτη επιδρομή της ασθένειας· θα ενδυναμώσουμε όλο το σώμα και έτσι θα ενδυναμώσουμε την ψυχή και το πνεύμα που συνδέονται τόσο στενά με το σώμα.
Το μόνο δικαίωμα που έχω να σχολιάσω αυτό το βιβλίο, είναι το δικαίωμα ενός ανθρώπου που δοκίμασε αυτόν τον «καλύτερο τρόπο ζωής» και διαπίστωσε ότι «δουλεύει καλά».
[ ... ] Δεν είμαι παρά ένας «λαϊκός» στην ιατρική επιστήμη και έτσι δεν προσποιούμαι ότι συζητάω το θέμα επαγγελματικά, αλλά ως ένας «ευγνώμων ασθενής», επιθυμώ να μαρτυρήσω τα οφέλη που αποκόμισα ακολουθώντας τη μέθοδο του δρα Dewey περί «σωστού τρόπου ζωής». Αυτό που ξέρω είναι ότι για σαράντα χρόνια υπήρξα ένα αξιοθρήνητο θύμα έντονων πονοκεφάλων, που προκαλούνταν από «κάποιο είδος δυσπεψίας», από ένα «νωθρό συκώτι», από το ένα και το άλλο, όπως μου έλεγαν πολλοί γιατροί. Δοκίμασα κάθε συνταγή και μέσο που μου σύστησαν γιατροί και φίλοι. Σε πολλά από αυτά βρήκα προσωρινή ανακούφιση· αλλά η αιτία του προβλήματος πάντοτε παρέμενε, και ο έντονος πονοκέφαλος, με τον φρικτό του πόνο, θα επέστρεφε προκαλώντας μία πλήρη κατάρρευση της ικανότητάς μου για εργασία από τρεις έως τέσσερις ημέρες.
[...] Πριν από λίγους μήνες λοιπόν, έτυχε να δω έναν φίλο που γνώριζα ότι ήταν άρρωστος για χρόνια, ο οποίος φαινόταν να χαίρει άκρας υγείας και από τον οποίο άκουσα για τον δρα Dewey και τη μέθοδό του περί «σωστού τρόπου ζωής». Διαπίστωσα ότι όχι μόνο ο φίλος μου, αλλά κάθε μέλος της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων μίας άρρωστης συζύγου, μίας ευπαθούς κόρης, δύο θαυμάσιων νεαρών κολεγιόπαιδων και ενός δωδεκάχρονου αγοριού, είχαν όλοι εγκαταλείψει το πρωινό τους· και όλοι είχαν βελτιωθεί στην υγεία τους και δυναμώσει νοητικά καθώς και σωματικά.
Οι φίλοι μου με γνώρισαν σε αρκετούς άλλους ανθρώπους στην πόλη τους που είχαν υιοθετήσει αυτή τη μέθοδο «του σωστού τρόπου ζωής» και όλοι μαρτυρούσαν ομόφωνα ότι είχαν βιώσει τα ίδια σπουδαία οφέλη. Επικοινώνησα με έναν δύο γνωστούς μου επιχειρηματίες που είχαν υιοθετήσει αυτόν τον τρόπο ζωής και όντας άνθρωποι του τύπου μου, μαρτύρησαν και εκείνοι ότι είχαν εξαφανιστεί μια για πάντα οι βασανιστικοί τους πονοκέφαλοι, είχαν χάσει πολύ επιφανειακό λίπος και ιστούς, και είχαν βελτιωθεί με κάθε τρόπο στην υγεία, στη διάθεση και στην ικανότητά τους για εργασία.
Το μόνο δικαίωμα που έχω να σχολιάσω αυτό το βιβλίο, είναι το δικαίωμα ενός ανθρώπου που δοκίμασε αυτόν τον «καλύτερο τρόπο ζωής» και διαπίστωσε ότι «δουλεύει καλά».
[ ... ] Δεν είμαι παρά ένας «λαϊκός» στην ιατρική επιστήμη και έτσι δεν προσποιούμαι ότι συζητάω το θέμα επαγγελματικά, αλλά ως ένας «ευγνώμων ασθενής», επιθυμώ να μαρτυρήσω τα οφέλη που αποκόμισα ακολουθώντας τη μέθοδο του δρα Dewey περί «σωστού τρόπου ζωής». Αυτό που ξέρω είναι ότι για σαράντα χρόνια υπήρξα ένα αξιοθρήνητο θύμα έντονων πονοκεφάλων, που προκαλούνταν από «κάποιο είδος δυσπεψίας», από ένα «νωθρό συκώτι», από το ένα και το άλλο, όπως μου έλεγαν πολλοί γιατροί. Δοκίμασα κάθε συνταγή και μέσο που μου σύστησαν γιατροί και φίλοι. Σε πολλά από αυτά βρήκα προσωρινή ανακούφιση· αλλά η αιτία του προβλήματος πάντοτε παρέμενε, και ο έντονος πονοκέφαλος, με τον φρικτό του πόνο, θα επέστρεφε προκαλώντας μία πλήρη κατάρρευση της ικανότητάς μου για εργασία από τρεις έως τέσσερις ημέρες.
[...] Πριν από λίγους μήνες λοιπόν, έτυχε να δω έναν φίλο που γνώριζα ότι ήταν άρρωστος για χρόνια, ο οποίος φαινόταν να χαίρει άκρας υγείας και από τον οποίο άκουσα για τον δρα Dewey και τη μέθοδό του περί «σωστού τρόπου ζωής». Διαπίστωσα ότι όχι μόνο ο φίλος μου, αλλά κάθε μέλος της οικογένειάς του, συμπεριλαμβανομένων μίας άρρωστης συζύγου, μίας ευπαθούς κόρης, δύο θαυμάσιων νεαρών κολεγιόπαιδων και ενός δωδεκάχρονου αγοριού, είχαν όλοι εγκαταλείψει το πρωινό τους· και όλοι είχαν βελτιωθεί στην υγεία τους και δυναμώσει νοητικά καθώς και σωματικά.
Οι φίλοι μου με γνώρισαν σε αρκετούς άλλους ανθρώπους στην πόλη τους που είχαν υιοθετήσει αυτή τη μέθοδο «του σωστού τρόπου ζωής» και όλοι μαρτυρούσαν ομόφωνα ότι είχαν βιώσει τα ίδια σπουδαία οφέλη. Επικοινώνησα με έναν δύο γνωστούς μου επιχειρηματίες που είχαν υιοθετήσει αυτόν τον τρόπο ζωής και όντας άνθρωποι του τύπου μου, μαρτύρησαν και εκείνοι ότι είχαν εξαφανιστεί μια για πάντα οι βασανιστικοί τους πονοκέφαλοι, είχαν χάσει πολύ επιφανειακό λίπος και ιστούς, και είχαν βελτιωθεί με κάθε τρόπο στην υγεία, στη διάθεση και στην ικανότητά τους για εργασία.
Επικοινώνησα με έναν εξέχοντα γιατρό τον οποίο γνώριζα και ο οποίος με είχε αναλάβει μία- δύο φορές. Τον ρώτησα αν γνώριζε τη θεραπευτική αγωγή και τον τρόπο ζωής που πρότεινε ο δρ Dewey. Απάντησε καταφατικά και μου σύστησε επισταμένα να υιοθετήσω το καθεστώς της παράλειψης του πρωινού και ομολόγησε, εμπιστευτικά, ότι και ο ίδιος το είχε υιοθετήσει και ήταν πολύ καλύτερα πλέον.
Έμαθα για φίλους του λειτουργήματός μου που υπέφεραν για χρόνια από φρικτούς πονοκεφάλους κάθε Δευτέρα, ως αποτέλεσμα της σωματικής και νευρικής εξάντλησης που προκαλούσε η κυριακάτικη εργασία τους. Εγκαταλείποντας το πρωινό τους, είχαν ανακάμψει πλήρως από τη φρικτή κατάρρευση της Δευτέρας και ήταν σε θέση να επιτελέσουν περισσότερη και καλύτερη εργασία από ό,τι πριν, τόσο στη μελέτη τους όσο και από τον άμβωνά τους. [ ... ]
Έτσι ένα ωραίο πρωί μίας Δευτέρας, αποχαιρέτησα το πρωινό μου. Για μία δύο ημέρες υπέφερα από ελαφρούς πονοκεφάλους από αυτό που μου φαινόταν ότι ήταν η έλλειψη φαγητού· αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν απλώς οι επιθανάτιο ρόγχοι μίας κακής συνήθειας. Αφού πέρασε μία εβδομάδα ποτέ δεν ξανασκέφτηκα ότι ήθελα πρωινό· και παρότι ήμουν συχνά παρών στα πρωινά των φίλων που επισκεπτόμουν, και κάθε δελεαστική λιχουδιά του πρωινού τραπεζιού απλωνόταν μπροστά μου, δεν επιθυμούσα καθόλου φαγητό, μη νιώθοντας καμία νύξη πείνας.
Πράγματι σήμερα, μετά από λίγους μήνες, ποτέ δεν μου έρχεται η σκέψη του πρωινού. Είμαι έτοιμος για το μεσημεριανό μου (ή πρωινό αν θέλετε) στη μία η ώρα, αλλά ποτέ δεν πεινάω πριν από αυτή την ώρα. Όσο για τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου ζωής, μπορώ να τα περιγράψω μόνο όπως τα βίωσα προσωπικά.
1. Δεν είχα την παραμικρή νύξη πονοκεφάλου από τότε που εγκατέλειψα το πρωινό μου. Από την πρώιμη παιδική μου ηλικία, δεν θυμάμαι να πέρασα ποτέ έναν ολόκληρο μήνα χωρίς να υποκύψω σε μία από αυτές τις επιθέσεις, και για τριάντα χρόνια, κατά την πιο ενεργή περίοδο της ζωής μου, υπέφερα από αυτές συχνά, λίγο ως πολύ κάθε μέρα για έναν ή ενάμιση μήνα, και σπάνια περνούσε ένα ολόκληρο δεκαπενθήμερο χωρίς μία οξεία επίθεση που με έστελνε στο κρεβάτι ή με άφηνε τουλάχιστον να σέρνομαι κατά τη διάρκεια της ημέρας υποφέροντας έντονα σωματικά και όντας αποθαρρυμένος ψυχικά.
2. Σταδιακά έχασα ένα μεγάλο μέρος του περίσσιου λίπους μου, το βάρος μου κατέβηκε περίπου 10 κιλά, και το μέγεθός μου ελαττώθηκε αρκετά εκατοστά ειδικά στα σημεία όπου η παχυσαρκία προεξείχε· και συνεχίζω να χάνω βάρος και να ελαττώνομαι σε μέγεθος. Η διαδικασία του αδυνατίσματος είναι πολύ σταδιακή, αλλά εξακολουθεί να συνεχίζεται από εβδομάδα σε εβδομάδα.
3. Διαπιστώνω ότι το δέρμα μου βελτιώνεται σε υφή, γίνεται απαλότερο, λεπτότερο και πιο σφιχτό από ό,τι μέχρι τώρα. Η όψη του προσώπου μου και τα μάτια μου έχουν καθαρίσει και η τάση να αναψοκοκκινίζω στο κεφάλι έχει εξαφανιστεί.
4. Δεν βιώνω φούσκωμα και δυσαρέσκεια αφού έχω φάει, όπως ένιωθα τόσο συχνά πριν. Στην πραγματικότητα, αν και απολαμβάνω τα γεύματά μου όσο ποτέ πριν (και τρώω ό,τι ζητάει η όρεξη και η γεύση μου), τρώγοντας με όρεξη, δεν νομίζω ότι τρώω όσο έτρωγα· αλλά νιώθω ότι έχω καλύτερη πέψη· το φαγητό μου δεν μένει τόσο πολύ στο στομάχι μου, και αυτό το χρήσιμο όργανο φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την παραγωγή αερίων.
5. Νιώθω το βήμα μου πιο ελαφρύ και μία μεγαλύτερη ελαστικότητα σε όλα τα μέλη μου. Μπορώ να περπατήσω πιο γρήγορα και μεγαλύτερες αποστάσεις χωρίς να νιώθω εκείνο το αίσθημα κόπωσης που συνήθιζα να βιώνω. Πράγματι, ένας ζωηρός περίπατος είναι τώρα μία απόλαυση που επιζητώ να ικανοποιώ, ενώ προηγουμένως το εντεταλμένο περπάτημα προς χάριν της άσκησης ήταν μία φρικτή αγγαρεία για μένα.
6. Πηγαίνω στη μελέτη μου και στον άμβωνά μου με άδειο στομάχι χωρίς κανένα αίσθημα απώλειας δύναμης νοητικά ή σωματικά - αντίθετα, με θαυμαστή φρεσκάδα και ζωτικότητα. Από αυτή την άποψη, είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχω ωφεληθεί με κάθε τρόπο. [ ... ]
Σε τουλάχιστον είκοσι περιπτώσεις, οι φίλοι μου υιοθέτησαν τη μέθοδο του «σωστού τρόπου ζωής» και όλοι μαρτυρούν για το μεγάλο όφελος που αποκόμισαν από αυτήν. Σε μία ή δύο περιπτώσεις όπου η δυσπεψία υπήρξε ένας πραγματικός βασανιστής, και η υγεία και η δύναμη είχε σχεδόν εξαφανιστεί, με αποτέλεσμα την κατάπτωση του νου, ακόμη και την εξασθένηση της θέλησης, η βελτίωση ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη, και αυτοί οι φίλοι επέστρεψαν και πάλι στον δρόμο της υγείας.
Έτσι ένα ωραίο πρωί μίας Δευτέρας, αποχαιρέτησα το πρωινό μου. Για μία δύο ημέρες υπέφερα από ελαφρούς πονοκεφάλους από αυτό που μου φαινόταν ότι ήταν η έλλειψη φαγητού· αλλά σύντομα διαπίστωσα ότι ήταν απλώς οι επιθανάτιο ρόγχοι μίας κακής συνήθειας. Αφού πέρασε μία εβδομάδα ποτέ δεν ξανασκέφτηκα ότι ήθελα πρωινό· και παρότι ήμουν συχνά παρών στα πρωινά των φίλων που επισκεπτόμουν, και κάθε δελεαστική λιχουδιά του πρωινού τραπεζιού απλωνόταν μπροστά μου, δεν επιθυμούσα καθόλου φαγητό, μη νιώθοντας καμία νύξη πείνας.
Πράγματι σήμερα, μετά από λίγους μήνες, ποτέ δεν μου έρχεται η σκέψη του πρωινού. Είμαι έτοιμος για το μεσημεριανό μου (ή πρωινό αν θέλετε) στη μία η ώρα, αλλά ποτέ δεν πεινάω πριν από αυτή την ώρα. Όσο για τα αποτελέσματα αυτής της μεθόδου ζωής, μπορώ να τα περιγράψω μόνο όπως τα βίωσα προσωπικά.
1. Δεν είχα την παραμικρή νύξη πονοκεφάλου από τότε που εγκατέλειψα το πρωινό μου. Από την πρώιμη παιδική μου ηλικία, δεν θυμάμαι να πέρασα ποτέ έναν ολόκληρο μήνα χωρίς να υποκύψω σε μία από αυτές τις επιθέσεις, και για τριάντα χρόνια, κατά την πιο ενεργή περίοδο της ζωής μου, υπέφερα από αυτές συχνά, λίγο ως πολύ κάθε μέρα για έναν ή ενάμιση μήνα, και σπάνια περνούσε ένα ολόκληρο δεκαπενθήμερο χωρίς μία οξεία επίθεση που με έστελνε στο κρεβάτι ή με άφηνε τουλάχιστον να σέρνομαι κατά τη διάρκεια της ημέρας υποφέροντας έντονα σωματικά και όντας αποθαρρυμένος ψυχικά.
2. Σταδιακά έχασα ένα μεγάλο μέρος του περίσσιου λίπους μου, το βάρος μου κατέβηκε περίπου 10 κιλά, και το μέγεθός μου ελαττώθηκε αρκετά εκατοστά ειδικά στα σημεία όπου η παχυσαρκία προεξείχε· και συνεχίζω να χάνω βάρος και να ελαττώνομαι σε μέγεθος. Η διαδικασία του αδυνατίσματος είναι πολύ σταδιακή, αλλά εξακολουθεί να συνεχίζεται από εβδομάδα σε εβδομάδα.
3. Διαπιστώνω ότι το δέρμα μου βελτιώνεται σε υφή, γίνεται απαλότερο, λεπτότερο και πιο σφιχτό από ό,τι μέχρι τώρα. Η όψη του προσώπου μου και τα μάτια μου έχουν καθαρίσει και η τάση να αναψοκοκκινίζω στο κεφάλι έχει εξαφανιστεί.
4. Δεν βιώνω φούσκωμα και δυσαρέσκεια αφού έχω φάει, όπως ένιωθα τόσο συχνά πριν. Στην πραγματικότητα, αν και απολαμβάνω τα γεύματά μου όσο ποτέ πριν (και τρώω ό,τι ζητάει η όρεξη και η γεύση μου), τρώγοντας με όρεξη, δεν νομίζω ότι τρώω όσο έτρωγα· αλλά νιώθω ότι έχω καλύτερη πέψη· το φαγητό μου δεν μένει τόσο πολύ στο στομάχι μου, και αυτό το χρήσιμο όργανο φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την παραγωγή αερίων.
5. Νιώθω το βήμα μου πιο ελαφρύ και μία μεγαλύτερη ελαστικότητα σε όλα τα μέλη μου. Μπορώ να περπατήσω πιο γρήγορα και μεγαλύτερες αποστάσεις χωρίς να νιώθω εκείνο το αίσθημα κόπωσης που συνήθιζα να βιώνω. Πράγματι, ένας ζωηρός περίπατος είναι τώρα μία απόλαυση που επιζητώ να ικανοποιώ, ενώ προηγουμένως το εντεταλμένο περπάτημα προς χάριν της άσκησης ήταν μία φρικτή αγγαρεία για μένα.
6. Πηγαίνω στη μελέτη μου και στον άμβωνά μου με άδειο στομάχι χωρίς κανένα αίσθημα απώλειας δύναμης νοητικά ή σωματικά - αντίθετα, με θαυμαστή φρεσκάδα και ζωτικότητα. Από αυτή την άποψη, είμαι απολύτως βέβαιος ότι έχω ωφεληθεί με κάθε τρόπο. [ ... ]
Σε τουλάχιστον είκοσι περιπτώσεις, οι φίλοι μου υιοθέτησαν τη μέθοδο του «σωστού τρόπου ζωής» και όλοι μαρτυρούν για το μεγάλο όφελος που αποκόμισαν από αυτήν. Σε μία ή δύο περιπτώσεις όπου η δυσπεψία υπήρξε ένας πραγματικός βασανιστής, και η υγεία και η δύναμη είχε σχεδόν εξαφανιστεί, με αποτέλεσμα την κατάπτωση του νου, ακόμη και την εξασθένηση της θέλησης, η βελτίωση ήταν ιδιαίτερα αξιοσημείωτη, και αυτοί οι φίλοι επέστρεψαν και πάλι στον δρόμο της υγείας.
-----------------------------------------------------------------------
Περίληψη αποσπάσματος από το βιβλίο του Ευστράτιου Παπαναγιώτου με τίτλο:: “Το Βιβλίο της Ζωής: Φυσική Υγιεινή και Lifestyle Medicine" - Συλλογικό - εκδόσεις Μεταμόρφωση - Α΄ ηλεκτρονική έκδοση, Νοέμβριος 2024
Ανδρέας Καραβιώτης
