Κ Λ Ι Μ Α Θ : Μια άκρως ιδιαίτερη προσέγγιση για την κλματική αλλαγή, μέσα από το νεοσύστατο μπλοκ του Ομότιμου καθηγητή του ΕΜΠ, Δημήτρη Κουτσογιάννη.
[Υπάρχει και αγγλική έκδοση της ανάρτησης—There is also an English version of the post]
Το κλίμα είναι ένα καυτό θέμα, αλλά εγώ το μελετώ με ψύχραιμο τρόπο. Στις μελέτες μου έχω χρησιμοποιήσει μαθηματικά, καθώς είναι κάτι που έχω μάθει και εκτιμώ. Και ενστερνίζομαι πλήρως το απόφθεγμα του Σταντάλ για τα μαθηματικά:
Σε μια σειρά αναρτήσεων (στα αγγλικά και στα ελληνικά) θα προσπαθήσω να εξηγήσω τα αποτελέσματα των μελετών μου χρησιμοποιώντας μη μαθηματική γλώσσα. Για όσους θέλουν μαθηματικά, θα παρέχω συνδέσμους προς τις μελέτες μου.
Αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσω εξαρχής ότι το κλίμα δεν είναι καυτό θέμα λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, ούτε λόγω των απαιτητικών μαθηματικών και της φυσικής που χρειάζονται για τη μελέτη του.
Είναι καυτό εξαιτίας της πολιτικής. Το όλο θέμα είναι πολιτικό, άσχημο, απαίσιο και βάναυσο.
Οι πολιτικοί μας, ακολουθούμενοι από τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης και ένα πολύ ευρύ ακροατήριο, μιλούν για «κλιματική αλλαγή», «κλιματική έκτακτη ανάγκη» ή «κλιματική κρίση».
Επιστημονικά, ο όρος «κλιματική αλλαγή» έχει την ίδια σημασία με την «αλλαγή του χρόνου» ή την «αλλαγή του καιρού». Όπως ο χρόνος και ο καιρός, έτσι και το κλίμα άλλαζε πάντα κατά τη διάρκεια των 4.5 δισεκατομμυρίων ετών της ιστορίας της Γης. Ως εκ τούτου, ο όρος «κλιματική αλλαγή», αν εξεταστεί σε επιστημονικό πλαίσιο, είναι μια ταυτολογία, ένας πλεονασμός. Είναι απλώς ένα δημοφιλές σύνθημα που ανήκει στο πολιτικό λεξιλόγιο.
Στην Ελλάδα, έχουμε Υπουργείο Κλιματικής Κρίσης. Το Ευρωκοινοβούλιο έχει κηρύξει κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης. Ωστόσο, η Παγκόσμια Διακήρυξη του Κλιντέλ για το Κλίμα, την οποία έχω υπογράψει, αναφέρει: «Δεν υπάρχει κλιματική κρίση». Για να διευκρινίσω την άποψή μου: ως φυσική πραγματικότητα, δεν υπάρχει κλιματική κρίση, αλλά ως πολιτικό ζήτημα, υπάρχει — και είναι πολύ πιο επικίνδυνη από μια φυσική κλιματική κρίση.
Εν συντομία, το πολιτικό τοπίο γύρω από το κλίμα είναι το εξής. Μια κλιμαφία τρέφει τους κλιμακόλουθούς της με κλιμμύρια, ενώ ένας πολύ ευρύτερος αριθμός απλήρωτων κλιμωρών διαδίδει την προπαγάνδα που κατασκευάζουν οι κλιμαφιόζοι. Και δεδομένης της έκτασης της κλιμαποστολικής ατζέντας, μπορούμε να υποθέσουμε ότι περιλαμβάνει και κλιμαπεσταλμένους, οι οποίοι παρουσιάζονται ως σκεπτικιστές του κλίματος, ενώ εξυπηρετούν την ατζέντα. Αυτή είναι ολόκληρη η κλιματσίδα.
Μερικά παραδείγματα σχετικά με την κλιμαφία δίνονται στην ακόλουθη αρκετά διαφωτιστική ανάρτηση.
[Μετάφραση: Οι Ροκφέλερ δημιούργησαν 990 φορείς, ιδρύματα και ομάδες ακτιβιστών που ασχολούνται με την «κλιματική αλλαγή». Στην αρένα της κλιματικής αλλαγής, οι Ροκφέλερ έχουν τον πρώτο λόγο. Το όλο θέμα ήταν δική τους ιδέα, πήραν μια ανόητη αλλά ενδιαφέρουσα θεωρία και την αναβάθμισαν με εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια. Ίδρυσαν φορείς και συνέδεσαν την επιβίωσή τους με την προώθηση της κλιματικής αλλαγής και τη μείωση του πληθυσμού. Υιοθέτησαν τον έναν πολιτικό μετά τον άλλο.]
Το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας σχετικά με τη σκηνή και τα παρασκήνια της κλιμαποστολής το έχει κάνει ο Jacob Nordangård. Συστήνω θερμά να παρακολουθήσετε την ακόλουθη ομιλία του.
Έχω ο ίδιος επαληθεύσει αρκετούς από τους ισχυρισμούς που περιέχονται στην παραπάνω ανάρτηση και στο βίντεο, καθώς έχω κάνει ιστορική έρευνα για την κλιμαποστολή. Η ιστορία δεν είναι μια θεωρία συνωμοσίας. Είναι μια σειρά καλά τεκμηριωμένων γεγονότων.
Καθώς αυτή η σειρά αναρτήσεων δεν αφορά μόνο τα κλιματικά μαθηματικά, αλλά και τα συμπαρομαρτούντα, σε επόμενες αναρτήσεις θα δώσω περισσότερες λεπτομέρειες και αναφορές για την πολιτική κλιμαποστολή. Προσωπικά ήρθα συχνά αντιμέτωπος μ’ αυτή στην προσπάθειά μου να δημοσιεύσω τις εργασίες μου, και θα αναφερθώ στις προσωπικές μου εμπειρίες σε ορισμένες από τις αναρτήσεις.
Αλλά το κύριο θέμα μου θα παραμείνει το κλίμα καθεαυτό, στο οποίο επικεντρώνεται η επιστημονική μου έρευνα, βασισμένη στα μαθηματικά —και ιδιαίτερα στη στοχαστική. Η έρευνά μου ήταν ως επί το πλείστον μη χρηματοδοτούμενη και διεξήχθη από επιστημονική περιέργεια. Νομίζω ότι είναι προφανές σε όλους ότι η κλιμαφία και όλη η κλιματσίδα γύρω της δεν θα χρηματοδοτούσαν ποτέ κάποιον που σκέφτεται ανεξάρτητα.
Εκτός από την επιστημονική περιέργεια, έχω έναν ακόμη λόγο που έκανα αυτή την έρευνα και που κάνω τις αναρτήσεις για το κλίμα. Η επιστήμη είναι στενά συνδεδεμένη με την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης. Αν επικρατήσει η κλιμαποστολή, η ελευθερία θα εξατμιστεί.
Η ακόλουθη ανάρτηση Χ του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ αποκαλύπτει πόσο τους απελπίζει η ελευθερία της έκφρασης και της διάχυσης της πληροφορίας —πόσο τους φοβίζει η αποκάλυψη και διάδοση της αλήθειας. Ιστορικά, η πρακτική της λογοκρισίας της πληροφόρησης ήταν συνήθης στα ολοκληρωτικά συστήματα. Και τώρα έχουμε μια εκστρατεία σε επίπεδο ΟΗΕ κατά της ελευθερίας της πληροφόρησης, χαρακτηρίζοντας ό,τι αντιτίθεται στην κλιμαποστολή ως παραπληροφόρηση.
[Μετάφραση: Συντονισμένες εκστρατείες παραπληροφόρησης εμποδίζουν την παγκόσμια πρόοδο όσον αφορά την κλιματική αλλαγή. Στη Σύνοδο Κορυφής των G20, στη Βραζιλία, ο ΟΗΕ και η UNESCO εγκαινίασαν την Παγκόσμια Πρωτοβουλία για την Ακεραιότητα της Πληροφόρησης σχετικά με την Κλιματική Αλλαγή για την ενίσχυση της έρευνας και της υποστήριξης της επείγουσας Δράσης για το Κλίμα.]
Υπάρχουν, λοιπόν, πάρα πολλά σημάδια σχετικά με τη λογοκρισία και τη φίμωση, και ήρθα σε στενή επαφή με κάποια από αυτά. Επομένως, αν δεν είχα αναλάβει αυτές τις δραστηριότητες, θα έπρεπε να αναρωτηθώ ποιος είναι ο ρόλος μου. Κλιμαφιόζος; Κλιμακόλουθος; Κλιμωρός; Κλιμαπεσταλμένος; Σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιπτώσεις, θα πρόδιδα όσα διδάχθηκα στο σχολείο για τα κλασικά (ελληνικά) ηθικά ιδεώδη, συμπεριλαμβανομένου του ιδεώδους της επιστήμης ως αναζήτησης της αλήθειας. Βέβαια, οι αναγνώστες που δεν με γνωρίζουν από κοντά, μπορούν ελεύθερα να αμφισβητήσουν τον λόγο μου ότι δεν ανήκω σε καμία από αυτές τις κατηγορίες. Ελπίζω όμως διαβάζοντας τις αναρτήσεις μου να σχηματίσουν μια καλύτερα ενημερωμένη γνώμη.
Κλείνοντας αυτή την εισαγωγική ανάρτηση, πρέπει να αποκαλύψω ότι, καθώς είμαι στοχαστικός χαρακτήρας, δεν έχω καταστρώσει σχέδιο για το πώς θα προχωρήσω με τη σειρά των αναρτήσεων που θα ακολουθήσουν. Ελπίζω ότι θα υπάρξουν σχόλια από τους αναγνώστες, τα οποία σίγουρα θα βοηθήσουν στη διαμόρφωση της σειράς.
Δημήτρης Κουτσογιάννης, Ομότιμος καθηγητής του ΕΜΠ .
