Το λίπος που επιβαρύνει ιδιαίτερα την υγεία μας, είναι το λίπος που συσσωρεύεται μέσα στα κοιλιακά μας όργανα (όπως το λίπος στο συκώτι και στο πάγκρεας).
Για παράδειγμα, όταν το συκώτι γεμίζει με λίπος δεν αποτοξινώνει αποτελεσματικά, δεν ανταποκρίνεται πλήρως στα σήματα της ινσουλίνης και δεν μπορεί να ρυθμίσει σωστά τη σύνθεση νέας γλυκόζης (νεογλυκογένεση).
Όταν το λίπος διεισδύσει και στο πάγκρεας, παρεμποδίζει τη λειτουργία των β-κυττάρων, αυτών που παράγουν ινσουλίνη, δυσκολεύοντας τη διαχείριση του σακχάρου στο αίμα.
Υπό αυτές τις συνθήκες, η γλυκόζη στο αίμα παίρνει την άνοδο!
Τα καλά νέα, ωστόσο, είναι ότι το σπλαχνικό λίπος μειώνεται με στοχευμένη απώλεια βάρους και σωστή διατροφή.
Θυμηθείτε τη πολυσυζητημένη κλινική μελέτη DiRECT (Taylor & Lean, 2018), όπου οι συμμετέχοντες ακολούθησαν μία διατροφή πολύ χαμηλών θερμίδων, χάνοντας κατά μέσο όρο 10–15 κιλά, με περίπου το 46% να πετυχαίνει ύφεση του διαβήτη τ.2 μέσα σε ένα έτος.Σύμφωνα με τους ερευνητές, η απώλεια βάρους και ειδικότερα η μείωση του ενδοοργανικού λίπους (του λίπους μέσα στα όργανα) ήταν αυτή που οδήγησε στην αποκατάσταση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη και στην αναστροφή του διαβήτη τ.2.
Τι να κρατήσουμε;
Η συσσώρευση σπλαχνικού (κυρίως ενδοοργανικού) λίπους είναι κεντρικός παράγοντας που σχετίζεται με την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, δυσκολεύοντας τη σωστή σηματοδότηση και τη διαχείριση της γλυκόζης στο αίμα. Όταν τα κύτταρα απαλλαγούν από το περιττό ενσωματωμένο λίπος, ξαναβρίσκουν κατά ένα σημαντικό μέρος την ευαισθησία τους στην ινσουλίνη. Τώρα πλέον γνωρίζουμε ποιο είδος λίπους πρέπει να στοχεύσουμε, ώστε να βελτιώσουμε πραγματικά τη μεταβολική μας υγεία. Η μείωση του, μέσω θερμιδικού ελλείμματος, ισορροπημένης διατροφής και άσκησης, διαχείρισης στρες και επαρκούς ύπνου, μπορεί να αναστρέψει τη μεταβολική επιβάρυνση, επιτρέποντας στα όργανα μας να ανακτήσουν και πάλι τη φυσιολογική τους λειτουργία.Δείτε και ένα παλαιότερο άρθρο για την αντίσταση στην ινσουλίνη και το ρόλο των υδατανθράκων:
