Είναι γνωστό εδώ και καιρό ότι οι στατίνες εμπλέκονται σε διάφορες δραστηριότητες, συμπεριλαμβανομένης της αναστολής του σεληνίου και της υπεροξειδάσης της γλουταθειόνης, η οποία χρησιμεύει στην καταστολή του υπεροξειδωτικού στρες. Υπενθυμίζω ότι η μειωμένη βιοσύνθεση σεληνοπρωτεΐνης μπορεί να είναι ένας παράγοντας συμφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας, παρόμοια με τις διατατικές μυοκαρδιοπάθειες που παρατηρούνται με την ανεπάρκεια σεληνίου.Επιπλέον, οι στατίνες αναστέλλουν τη σύνθεση του συνενζύμου Q10, της βιταμίνης D, και αυξάνουν τον κίνδυνο διαβήτη κατά 45% (υπάρχουν αρκετές μελέτες που το υποστηρίζουν αυτό (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC10546337/... ), ενώ φαίνεται επίσης να συμβάλλουν σε αυξημένο κίνδυνο σχηματισμού αθηρωματικής πλάκας.Όλα αυτά ήταν ήδη λόγος να σκεφτούμε προσεκτικά την παρατεταμένη χρήση τους, για να μην αναφέρουμε τη μεγαλύτερη σημασία της οξειδωμένης χοληστερόλης και πολλών άλλων παραγόντων όπως η αναλογία ωμέγα-3/αραχιδονικού οξέος, η ομοκυστεΐνη, η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη, η CRP, αντί για την υψηλή ολική χοληστερόλη, κ.λπ.
Παρεμπιπτόντως, υπάρχουν άτομα που, παρά το γεγονός ότι έχουν «φυσιολογική» χοληστερόλη, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από άλλα με υψηλή χοληστερόλη. Θα αρκούσε να αξιολογηθούν άλλοι πιο σημαντικοί δείκτες κινδύνου, όπως η APL κ.λπ.
Μια μεγαλύτερη και πιο περίπλοκη συζήτηση, η οποία δεν μπορεί να εξαντληθεί σε δύο γραμμές.
Τώρα, η επίσημη επιβεβαίωση. Οι ΣΤΑΤΙΝΕΣ αναστέλλουν επίσης τη σύνθεση της βιταμίνης Κ2, ενός συμπαράγοντα για την ενεργοποίηση της πρωτεΐνης Gla του πλέγματος, η οποία με τη σειρά της προστατεύει τις αρτηρίες από την ασβεστοποίηση... άρα, περισσότερες ενδοαγγειακές ασβεστώσεις; Φαίνεται ναι.(*) Οι στατίνες διεγείρουν την αθηροσκλήρωση και την καρδιακή ανεπάρκεια: φαρμακολογικοί μηχανισμοί
Harumi Okuyama et al. Expert Rev Clin Pharmacol. 2015
(ΑπόTassos Lambrou)
