ΤΑ ΑΝΑΨΥΚΤΙΚΑ και οι 20 ΛΟΓΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ.

 

Δελτίο Τύπου 995		Αθήνα, 7/7/2025

Γράφει η Μαρία Παπαδοπούλου Ph. D, καθηγήτρια Πανεπιστημίου και Δ/ντρια εργαστηρίων ΠΑΚΟΕ.

Η ιστορία των αναψυκτικών ξεκινά με την εφεύρεση του ανθρακούχου νερού από τον Τζόζεφ Πρίστλεϊ το 1767. Στη συνέχεια, εφευρέτες στην Ευρώπη και την Αμερική ανέπτυξαν τρόπους παραγωγής ανθρακούχων ποτών σε μεγαλύτερες ποσότητες, με την Schweppes να είναι ένα από τα πρώτα παραδείγματα. 

Τώρα ο όρος αναψυκτικά χρησιμοποιείται ευρέως για το χαρακτηρισμό μη αλκοολούχων ποτών, και συγκεκριμένα εκείνων που περιέχουν ζάχαρη ή άλλες γλυκαντικές ουσίες, διοξείδιο του άνθρακα ή και αρωματικά συστατικά. Μπορούν  να κατηγοριοποιηθούν ως: αναψυκτικά τύπου κόλα με άρωμα και χρώμα καραμέλας,  με φυσικούς χυμούς φρούτων, φυσικά χρώματα και αρώματα και   με συνθετικά χρωματισμένους και αρωματισμένους χυμούς φρούτων.

Σε γενικές γραμμές, τα αναψυκτικά αποτελούνται από νερό έως 98%, 1-3% υγρό διοξείδιο του άνθρακα, χυμούς φρούτων, 3-5% γλυκαντικό σε υγρή μορφή (σιρόπι), γαλακτωματοποιητές, χρωστικές και αρωματικές ουσίες, βότανα και εκχυλίσματα ριζών, φύλλων, σπόρων, ανθέων ή φλοιών και υπόκεινται σε οξίνιση, σε pH 3,5. Εκτός από τα σημαντικότερα συστατικά των αναψυκτικών – νερό, γλυκαντικά και διοξείδιο του άνθρακα –υπάρχουν και άλλες προστιθέμενες ουσίες, οι οποίες είναι εξίσου σημαντικές. Μεταξύ των συστατικών που προσδίδουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στα αναψυκτικά είναι τα οξέα, οι αρωματικές ύλες, οι χρωστικές ουσίες, οι γαλακτωματοποιητές, τα κόμμεα, τα αιθέρια έλαια, η ταννίνη, η καφεΐνη και τα ίχνη μυστικών ανά εταιρεία παραγωγής προσθέτων.

Με την πρώτη ματιά καταλαβαίνουμε ήδη, ότι τελικά καταλήξαμε να καταναλώνουμε ένα προϊών που είναι γεμάτο με ανθυγιεινές χημικές ουσίες. Βόμβα πολλών μεγατόνων που είναι εξαιρετικά επιβλαβή για το σώμα μας, ειδικά όταν καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες.

• Το περιεχόμενο των αναψυκτικών.
• Διοξείδιο του άνθρακα (CO2)

Πολλές μέθοδοι παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα εφαρμόζονται σε βιομηχανική κλίμακα, με σκοπό τη χρήση του στην παραγωγή αναψυκτικών. Αυτές περιλαμβάνουν την αντίδραση μεταξύ θειικού οξέος και ανθρακικού άλατος νατρίου, την καύση του μαζούτ, την εξαγωγή του διοξειδίου του άνθρακα από τα καυσαέρια ενός λέβητα ή άλλης παρόμοιας εγκατάστασης, την απόσταξη αιθυλικής αλκοόλης, την ζύμωση της μπύρας και την παραλαβή του ως παραπροϊόν της παραγωγής λιπασμάτων. Έπειτα από την παραγωγή, το αέριο πρέπει να καθαριστεί για να επιβεβαιωθεί ότι είναι απαλλαγμένο από προσμίξεις, και αυτό πραγματοποιείται με δύο μεθόδους.  Το τελικό αέριο διέρχεται από μία απορροφητική στήλη, και έπειτα έρχεται σε επαφή με απορροφητικό διάλυμα.

• Γλυκαντικά

Πληθώρα  υδατανθρακικών γλυκαντικών χρησιμοποιείται στα αναψυκτικά, τα οποία

επηρεάζουν διάφορα χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της γλυκύτητας, της γεύσης

στο στόμα, της σταθερότητας και, σε μερικές περιπτώσεις, το χρώμα. Τα  συνηθέστερα χρησιμοποιούμενα γλυκαντικά  υψηλής έντασης για την παραγωγή αναψυκτικών είναι Ακεσουλφάμη Κ (Ε 950), Ασπαρτάμη (Ε 951), Κυκλαμικό (Ε 952), Σακχαρίνη (Ε 954), Στεβιοσίδη/στέβια (Ε 960), Σουκραλόζη (Ε 955)

 Συνήθως  η σακχαρίνη αναμιγνύεται με ασπαρτάμη ή άλλα γλυκαντικά. Με αυτόν τον τρόπο, δρα συνεργατικά ως προς τη γλυκύτητα και μειώνει τη συνολικά χρησιμοποιούμενη ποσότητα γλυκαντικών.

• Χρωστικές ουσίες.

 Η βιομηχανία ποτών εμφανίζει τη μεγαλύτερη συγκριτικά χρήση πιστοποιημένων χρωστικών, με κυρίαρχο τον τομέα των αναψυκτικών με αρώματα φρούτων, στον οποίο η κατανάλωση ανέρχεται σε ποσοστά 5-150 mg/kg.

Οι χρωστικές ουσίες διακρίνονται σε φυσικές και συνθετικές, με τις φυσικές να είναι οι πιο επιθυμητές και να παραλαμβάνονται από φυτικές και μικροβιακές πηγές. Οι πλέων  χρησιμοποιούμενες φυσικές χρωστικές ουσίες στην παρασκευή αναψυκτικών είναι οι  Ανθοκυάνες (Ε 163),  Καροτενοειδή,  Καραμελόχρωμα (Ε 150d).

 Τα συνθετικά χρώματα είναι οργανικές ουσίες και χωρίζονται σε πέντε κατηγορίες, με βάση τη γενική χημική τους δομή:(α) μονοάζο, (β)πυραζολόνης, (γ) τριφαινυλυμεθανίου, (δ) λουλακιού και (ε) ξανθενίου.

• Μέσα όξινισης

Τα  οξέα που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία μη αλκοολούχων ποτών είναι τα παρακάτω :

Οξικό οξύ (Ε 260),  Ασκορβικό οξύ (Ε 300),  Κιτρικό οξύ (Ε 330),   Φουμαρικό οξύ ( Ε 297),  Γαλακτικό οξύ ( Ε 270),  Μηλικό οξύ ( Ε 296),  Φωσφορικό οξύ (Ε 338),  Τρυγικό οξύ (Ε 334)

• Συντηρητικά

Στα αναψυκτικά προστίθενται συντηρητικά, τα οποία σταματούν ή καθυστερούν τη μικροβιακή ανάπτυξη, καθώς και την υποβάθμιση του προϊόντος λόγω της ύπαρξης μικροοργανισμών. Μερικά από αυτά είναι : το Διοξείδιο του θείου (Ε 220), Θειώδες νάτριο (Ε 221), Όξινο θειώδες νάτριο (E 222), Πυροθειώδες νάτριο (Ε 223), Πυροθειώδες κάλιο (Ε 224), Θειώδες ασβέστιο (Ε 226), Όξινο θειώδες ασβέστιο (Ε 227), Όξινο θειώδες κάλιο (Ε 228), Σορβικό οξύ (Ε 200), Σορβικό νάτριο (Ε 201), Σορβικό κάλιο (Ε 202) Σορβικό ασβέστιο (Ε 203) Βενζοϊκό οξύ (Ε 210),  Βενζοϊκό νάτριο (Ε 211), Βενζοϊκό ασβέστιο (Ε 213).

• Αρωματικές ύλες

Τα  αναψυκτικά θεωρούνται εξαρτώμενα από τη γεύση και το άρωμα, για αυτό το λόγο δεν μπορούν να υπάρξουν χωρίς την προσθήκη αρωματικών υλών. Στα αναψυκτικά, οι αρωματικές ύλες διακρίνονται σε δύο κύρια είδη: σε αναμίξιμες με το νερό και σε υδατοδιασπειρόμενες. Οι αναμίξιμες με το νερό αρωματικές ύλες παρασκευάζονται με στόχο την εύκολη διάλυσή τους στο νερό, δημιουργώντας ένα διαυγές, ανοιχτόχρωμο διάλυμα, σε δόσεις της τάξεως του 0,1% και περιλαμβάνουν κυρίως οξυγονωμένες πολικές ενώσεις. Οι υδατοδιασπειρόμενες αρωματικές ύλες περιέχουν μία μη πολική ελαιώδη φάση- συνήθως εσπεριδοειδούς- η οποία μεταφέρει ξύσμα, ως συνεισφορά από τη φλούδα.

• Αντιοξειδωτικά

Το πιο συνηθισμένο πρόβλημα κατά την αποθήκευση ενός αναψυκτικού αφορά την οξείδωση κάποιων συστατικών του, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της γεύσης και του χρώματός του. Παρά το γεγονός ότι το ασκορβικό οξύ έχει την ικανότητα να προστατεύει ευαίσθητα συστατικά στην υγρή φάση, τα πιο ευάλωτα συστατικά βρίσκονται στην ελαιώδη φάση. Αυτό έχει ως συνέπεια τη χρήση ελαιοδιαλυτών αντιοξειδωτικών. Παραδείγματα τέτοιων αντιοξειδωτικών είναι η βουτυλική υδροξυανισόλη (BHA) (E 320) και το βουτυλικό υδροξυτολουόλιο (ΒΗΤ) (E 321). Σε πολλές χώρες η χρήση των ΒΗΑ και ΒΗΤ είναι απαγορευμένη για λόγους υγείας, και αυτός είναι ο λόγος που γίνεται προσπάθεια για χρήση φυσικών ή ημιφυσικών αντιοξειδωτικών.  Παραδείγματα τέτοιων ελαιοδιαλυτών αντιοξειδωτικών είναι το παλμιτικό ασκορβύλιο (6-ο-παλμιτιλο-L-ασκορβικό οξύ) (Ε 304) και τα άλατα νατρίου και ασβεστίου του, τα φυσικά εκχυλίσματα πλούσια σε τοκοφερόλες (Ε 306) και οι συνθετικές α- (Ε 307), β- (Ε 308) και γ-(Ε 309) τοκοφερόλες.

• Σταθεροποιητές

Οι ουσίες που προστίθενται ως σταθεροποιητές είναι τα αλγινικά άλατα (Ε400-404), η καραγενάνη (Ε 407) , η πηκτίνη (Ε 440), το αραβικό κόμμι (Ε 414), το κόμμι χαρουπιού (Ε 410), το κόμμι γκουάρ (Ε 412), το τραγακανθικό κόμμι (Ε 413), το κόμμι ξανθάνης (Ε 415), η καρβοξυ-μεθυλο κυτταρίνη (Ε 466) και το εκχύλισμα quillaia (E 999).

Γαλακτωματοποιητες και Παραγοντες θολοτητας.

Τα γαλακτώματα, όπως ήδη αναφέρθηκε, χρησιμοποιούνται για να μεταδώσουν τη θολότητα και το άρωμα σε όλη την έκταση του αναψυκτικού. Για πολλά χρόνια, ως γαλακτωματοποιητής χρησιμοποιείτο το βρωμιούχο φυτικό έλαιο (BVO) (E 443), ωστόσο, πλέον είναι περισσότερο δημοφιλείς οι εστέρες σακχαρόζης, όπως η ισοβουτυρική οξική σακχαρόζη (Ε 444), οι εστέρες γλυκερόλης με κολοφώνιο ξύλου(Ε 445), οι βενζοϊκοί εστέρες γλυκερόλης και προπυλενο-γλυκόλης, και τα εκκρίματα των κόμμεων.

² 20 λόγοι για να αποφεύγετε τα αναψυκτικά

Τα  αναψυκτικά, τα οποία παράγονται και καταναλώνονται σε μεγάλο βαθμό παγκοσμίως, είναι όξινα ποτά (pH2,5–4,0), παρασκευασμένα με νερό, σακχαρόζη, ανθρακικό υδατούχο διάλυμα με 1,5-5% κατά όγκον διοξείδιο του άνθρακα και προστιθέμενα (ή και όχι) χημικά συντηρητικά και χυμούς φρούτων.

Μια απλοποιημένη διαδικασία παρασκευής αναψυκτικών αποτελείται από επεξεργασία νερού, παραγωγή απλού σιροπιού, παραγωγή σύνθετου σιροπιού, ενανθράκωση και γέμιση.

Τα αναψυκτικά θεωρούνται συνήθως ως μη αλκοολούχα ποτά που αποτελούνται από διαφορετικούς τύπους ποτών και ταξινομούνται ανάλογα με το επίπεδο ενανθράκωσης, τη λειτουργικότητα, τον χυμό χωρίς νερό ως κύριο συστατικό, το άρωμα, την περιεκτικότητα σε χυμό και τη βάση ζάχαρης.

Μεταξύ αυτών, τα λειτουργικά αναψυκτικά είναι αυτή τη στιγμή σε αυξητική τάση. Αυτά τα λειτουργικά ποτά είναι διαφόρων τύπων, όπως θρεπτικά, ποτά για ευεξία, ενεργειακά ποτά, αθλητικά ποτά και ενισχυμένα ποτά όπως χυμοί που θα είναι εμπλουτισμένοι με μέταλλα και βιταμίνες, τα οποία περιέχουν επικίνδυνες για την υγεία χημικές ενώσεις.

Η ανθρώπινη υγεία κινδυνεύει από την αλόγιστη χρήση και το ΠΑΚΟΕ σήμερα παρουσιάζει 20 λόγους για τους οποίους πρέπει να αποφεύγουμε τα αναψυκτικά αλλά και τους δήθεν φυσικούς χυμούς. Αναλυτικά:

1.  Τα αναψυκτικά, είναι όξινα ποτά με pH2,5–4,0, και λόγω της ύπαρξης του ανθρακικού οξέως διαβρώνουν το σμάλτο με αποτέλεσμα να φθείρουν την αδαμαντίνη των δοντιών. Έπειτα η ζάχαρη σε συνδυασμό με τα βακτήρια στην πλάκα παράγει βλαβερά οξέα που μπορούν να προκαλέσουν φθορά, οπότε ακόμη και οι χυμοί φρούτων με μεγάλη περιεκτικότητα σε ζάχαρη συνιστούν σοβαρή απειλή για τη στοματική υγιεινή.  Υπεύθυνο για αυτό θεωρείται το κιτρικό οξύ που προστίθεται στα αναψυκτικά για να αποκτήσουν πιο έντονη γεύση. Ακόμη και τα διαιτητικά (light) αναψυκτικά, παρά το ότι δεν περιέχουν ζάχαρη, είναι βλαβερά για τα δόντια.
2. Όπως κάθε άλλο τρόφιμο και ποτό, τα αναψυκτικά μπορούν να μολυνθούν από διαφόρων τύπων μικροοργανισμούς κατά την παραγωγή. Ωστόσο, το χαμηλό pH που προκαλείται από την προσθήκη οξινιστικών, η παρουσία συντηρητικών και η παρουσία CO2 αποτελούν σημαντικά εμπόδια για την ανάπτυξη μικροβίων. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, οι νηματοειδείς, μύκητες και ορισμένα βακτήρια, συμπεριλαμβανομένων των παθογόνων, δεν ενέχουν κινδύνους αλλοίωσης και ασφάλειας για τα αναψυκτικά. Από την άλλη πλευρά, λόγω της ανοχής τους σε όξινα περιβάλλοντα και CO2 , τόσο οι ζύμες όσο και τα όξινα βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν και να αλλοιώσουν τα αναψυκτικά. Οι ζύμες θεωρούνται ως ένας κοινός μολυσματικός παράγοντας στα αναψυκτικά. Γενικά θα βρεθούν στα συστατικά, τις πρώτες ύλες ή το περιβάλλον επεξεργασίας ποτών.Οι ζύμες έχουν εξαιρετική ικανότητα να ανέχονται το εύρος της ενανθράκωσης πέρα από 3,0% κατ όγκον. Ως εκ τούτου, θεωρείται ότι είναι ένα βασικό μικρόβιο που αλλοιώνει το ποτό.
3. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αναψυκτικών τύπου cola μπορεί να επηρεάζει τα οστά, κι αυτό λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε φωσφορικό οξύ, που προστίθεται σε ποτά τύπου κόλα ως βελτιωτικό γεύσης. Οι γυναίκες που έπιναν καθημερινά cola είχαν χαμηλότερη οστική πυκνότητα από εκείνες που έπιναν μόνο μία φορά την εβδομάδα. Ο οργανισμός από τη φύση του προσπαθεί να διατηρεί σε ισορροπία τα επίπεδα ασβεστίου και φωσφόρου -κι έτσι όταν υπάρχει πλεόνασμα φωσφόρου, εκκρίνεται ασβέστιο από τα οστά για να αποκατασταθεί η ισορροπία.
4. Στους χυμούς παρατηρήθηκαν σοβαρές παραπλανήσεις του καταναλωτικού κοινού ως προς το τι πραγματικά περιέχουν οι συσκευασίες, που αναγράφουν – για διαφημιστικούς – marketing λόγους- την φράση «φυσικός χυμός», ενώ περιέχουν ένα μείγμα νερού και χρωστικών ουσιών με άρωμα από φρούτο.
5. Στα αναψυκτικά, η περιεκτικότητα του φυσικού χυμού, σε ποσοστό 40% των δειγμάτων, βρέθηκε χαμηλότερη κατά 25% από το επιτρεπτό όριο. Βρέθηκαν, επίσης, στην αγορά αναψυκτικά, που μπορούν εύκολα να χαρακτηριστούν ως φαρμακευτικά προϊόντα –ψυχοτρόπα και δεν θα έπρεπε να καταναλώνονται αβίαστα από παιδιά ούτε και να πουλιούνται σε καταστήματα που έχουν άδεια «μπακάλικου»(καταστήματα βιολογικών τροφών).
6. Περιέχουν υπερβολικές ποσότητες ζάχαρης και σιροπιού καλαμποκιού, το οποίο είναι πλούσιο σε φρουκτόζη.
7. Περιέχουν τεχνητά και χημικά συστατικά, που χρησιμοποιούνται για τη βελτίωση της γεύσης, της υφής και της όψης τους. Παράγοντες διόρθωσης υφής (πχ. σταθεροποιητές, πηκτικοί παράγοντες) και συντηρητικά όπως είναι οι τεχνητές αρωματικές ύλες, τεχνητές χρωστικές ουσίες.
8. Είναι πλούσια σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες που διασπώνται γρηγορότερα από το σώμα σε σχέση με τους μη επεξεργασμένους, με αποτέλεσμα να οδηγούν σε απότομες και γρήγορες αυξήσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Ύστερα, όταν τα επίπεδα αυτά πέσουν συνήθως παρουσιάζεται αυξημένο αίσθημα πείνας και μειωμένη ενέργεια. Η κατανάλωση αναψυκτικών προκαλεί αξιοσημείωτη αύξηση στο ζάχαρο μέσα σε μόλις 20 λεπτά. Όταν το φορτίο ζάχαρης αυτό λαμβάνεται αρκετές φορές μέσα σε μία ημέρα, το πάγκρεας που παράγει ινσουλίνη εξαντλείται. Με τον καιρό, προκαλείται μείωση στην παραγωγή ινσουλίνης με αποτέλεσμα την εμφάνιση διαβήτη.
9.  Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε απαραίτητα θρεπτικά συστατικά, και επιπλέον σε μερικές περιπτώσεις, γίνεται προσθήκη σύνθετων βιταμινών και μετάλλων στα τρόφιμα αυτά, μετά την επεξεργασία.
10.  Έχουν χαμηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, καθώς οι περισσότερες χάνονται κατά το στάδιο της επεξεργασίας.
11.  Είναι υψηλά σε θερμίδες. Περιέχουν μικρή μόνο ποσότητα φυτικών ινών, με αποτέλεσμα να απαιτείται λιγότερη ενέργεια για την κατανάλωση και πέψη τους σε σχέση με τα λιγότερο επεξεργασμένα τρόφιμα. Αυτό έχει ως συνέπεια την ευκολότερη κατανάλωση μεγαλύτερων ποσοτήτων υπερ επεξεργασμένων τροφίμων σε μικρότερο χρονικό διάστημα, κάτι το οποίο οδηγεί σε πρόσληψη περισσότερων θερμίδων και πιθανή ακούσια αύξηση του σωματικού βάρους.
12. Είναι πλούσια σε trans λιπαρά,τα οποία αυξάνουν το ενδεχόμενο φλεγμονής στο σώμα και τα επίπεδα της LDL («κακής») χοληστερόλης.
13. Άσθμα. Τα αναψυκτικά περιέχουν βενζοϊκό νάτριο, το οποίο περιορίζει τη βιοδιαθεσιμότητα καλίου στον οργανισμό. Το βενζοϊκό νάτριο έχει συνδεθεί με τις επαναλαμβανόμενες κρίσεις κνίδωσης (εξανθήματα), άσθματος και εκζέματος.
14. Η καθημερινή κατανάλωση αναψυκτικών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου. Σύμφωνα με ανάλυση που δημοσιεύθηκε το 2014 στο Atherosclerosis, η κατανάλωση καθημερινά ενός αναψυκτικού ή άλλου ποτού με προσθήκη ζάχαρης σχετίζεται με 16% αύξηση του κινδύνου καρδιακής προσβολής. Παράλληλα, σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2012 στο The American Journal of ClinicalNutrition,η συχνή κατανάλωσή αναψυκτικών με και χωρίς ζάχαρη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης εγκεφαλικού επεισοδίου.
15. Η κατανάλωση αναψυκτικών μπορεί να οδηγήσει σε διαβήτη. Αυτή η νόσος σας απειλεί αν πίνετε πάνω από δύο αναψυκτικά την ημέρα. Αν και η κατανάλωση αναψυκτικών δεν φαίνεται να σχετίζεται με την άμεση αύξηση του σακχάρου στο αίμα, εντούτοις απαιτείται προσοχή όσον αφορά τα αναψυκτικά και τον κίνδυνο διαβήτη. Μάλιστα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο το 2018 στο Current Developments in Nutrition κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση κανονικών αναψυκτικών ή διαίτης συσχετιζόταν με αυξημένο κίνδυνο εκδήλωσης διαβήτη. Επίσης ιαπωνική έρευνα έδειξε,  ότι η συχνή κατανάλωση αναψυκτικών διαίτης συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο διαβήτη σε άνδρες κατά τη διάρκεια της επταετούς παρακολούθησής τους. Η έρευνα δημοσιεύθηκε στοEuropean Journal of Nutrition.
16. SOS για το ήπαρ.Το ήπαρ εμπλέκεται άμεσα στον μεταβολισμό των σακχάρων. Το βασικότερο γλυκαντικό των αναψυκτικών, το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής περιεκτικότητας σε φρουκτόζη, φαίνεται ότι αυξάνει την παραγωγή λίπους στο ήπαρ, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει στη μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο. Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στο QJM: AnInternational Journal of Medicineυπάρχει υπάρχει σημαντικός συσχετισμός ανάμεσα στην κατανάλωση αναψυκτικών και την μη αλκοολική λιπώδη διήθηση του ήπατος.
17.  Χαλούν τα δόντια. Η ζάχαρη που περιέχουν τα αναψυκτικά είναι γνωστό ότι φθείρει το σμάλτο των δοντιών και μπορεί να προκαλέσει τερηδόνα. Από 20 έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν το 2014 σε μεγάλο αριθμό ατόμων, και εκδόθηκαν στο Journal of Dental Research, οι 18 δείχνουν θετική επίδραση μεταξύ της τερηδόνας και της πρόσληψης ζάχαρης. Αποδεικνύεται, επίσης, ότι το επίπεδο τερηδόνας είναι χαμηλότερο, όταν η πρόσληψη ζάχαρης αποτελεί λιγότερο από το 10% της συνολικής ενέργειας που προσλαμβάνεται από τα τρόφιμα.
18. Επιπρόσθετα νεότερες μελέτες αναδεικνύουν τον αυξημένο κίνδυνο που φέρει για την οστική υγεία και συγκεκριμένα τον κίνδυνο κατάγματος ισχίου η συχνή κατανάλωση αναψυκτικών. Η μελέτη αφορούσε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, ενώ επισημαίνεται ότι παλαιότερες μελέτες έχουν βρει μια σύνδεση μεταξύ της κατανάλωσης αναψυκτικών και της μειωμένης οστικής πυκνότητας σε έφηβες και νεαρές γυναίκες.
19. Η κατανάλωση ενός αναψυκτικού τύπου κόλα την ημέρα, μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος κατά σχεδόν 80%, υποστηρίζει νέα μελέτη. Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας ανακάλυψαν ότι οι άνθρωποι που έπιναν οποιοδήποτε ζαχαρούχο αναψυκτικό καθημερινά, είχαν κατά 78% μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου, συγκριτικά με όσους έπιναν μόνο τρία το μήνα. Οι ερευνητές μελέτησαν την κατανάλωση αναψυκτικών σε πάνω από 90.000 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και τις διαγνώσεις καρκίνου για πάνω από 18 χρόνια. Όσες έπιναν τουλάχιστον ένα κουτάκι 330ml ανθρακούχου αναψυκτικού με ζάχαρη καθημερινά, αντιμετώπιζαν υψηλότερο κίνδυνο συγκριτικά με όσες δεν έπιναν αναψυκτικά. Ο Longgang Zhao, διατροφολόγος και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης, δήλωσε: «Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η κατανάλωση ροφημάτων με ζάχαρη αποτελεί ένα πιθανό τροποποιήσιμο παράγοντα κινδύνου για καρκίνο του ήπατος. «Εάν επιβεβαιωθούν τα ευρήματά μας, η μείωση της κατανάλωσης αναψυκτικών με ζάχαρη μπορεί να χρησιμεύσει ως στρατηγική δημόσιας υγείας για του ποσοστού καρκίνου του ήπατος. «Η αντικατάσταση των αναψυκτικών με ζάχαρη με νερό, καφέ και τσάι χωρίς ζάχαρη θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο καρκίνου του ήπατος» κατέληξε ο επικεφαλής της μελέτης.
20. Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Clinical Journal of the American Society of Nephrology το 2013 κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση αναψυκτικών συσχετίστηκε με 23% υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης πέτρας στα νεφρά. Τα αναψυκτικά είναι γεμάτα με ανθυγιεινές χημικές ουσίες, όπως υψηλά επίπεδα επεξεργασμένης λευκής ζάχαρης, φωσφορικού οξέος, καφεΐνης και σιροπιού καλαμποκιού με υψηλή περιεκτικότητα σε φρουκτόζη. Το σιρόπι καλαμποκιού υψηλής φρουκτόζης, συγκεκριμένα, μπορεί να μεταβολιστεί σε οξαλικό και να αυξήσει την απέκκριση ουρικού οξέος και ασβεστίου. Αυτός ο συνδυασμός υψηλού επιπέδου οξαλικού, ουρικού οξέος και ασβεστίου ευνοεί τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά. Πρέπει να σημειωθεί ότι δεν είναι όλα τα αναψυκτικά εξίσου ικανά να συμβάλλουν στην νεφρολιθίαση. Τα κορυφαία ποτά που συμβάλλουν στη νόσο είναι τα σκούρα αναψυκτικά τύπου κόλα, τα τεχνητά φρουτοποτά και το γλυκό τσάι (π.χ. iced tea) . Αυτή η διαδικασία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο καλά ενυδατωμένοι είμαστε. Δυστυχώς, όσοι πίνουν αναψυκτικά, γενικά δεν πίνουν αρκετό νερό. Επιπλέον, πολλά αναψυκτικά έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε καφεΐνη. Αυτή είναι μια διουρητική ουσία, που οδηγεί σε χρόνια αφυδάτωση, η οποία είναι ο πιο κοινός παράγοντας κινδύνου για τον σχηματισμό λίθων στα νεφρά.

Το ΠΑΚΟΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ για άλλη μια φορά

Την αδιαφορία και ασυδοσία του κυκλώματος παραγωγής και διακίνησης τροφίμων.

Την έλλειψη υποδομής για τον συνεχή έλεγχο στα διακινούμενα προϊόντα.

Την έλλειψη ευαισθησίας των αρμοδίων για την προστασία του καταναλωτή από κάθε λογής νοθείες και την έλλειψη ουσιαστικής και οργανωμένης πίεσης προς τους «αρμόδιους» της σάπιας κρατικής μηχανής.

Την εγκληματική αδιαφορία και ελαφρότητα, με την οποία αντιμετωπίζουν οι αρμόδιοι κρατικοί φορείς τα αλλεπάλληλα προβλήματα, που παρουσιάζονται συχνά πυκνά σε όλους τους χώρους των αγορών

Την παντελή έλλειψη ενημέρωσης του λαού πάνω σε θέματα διατροφής. Την παρακίνηση των πολιτών -μέσω της “πλύσης εγκεφάλου” που τους γίνεται από τις διαφημίσειςνα υπερκαταναλώνουν άχρηστα και βλαβερά τρόφιμα.

Το ΠΑΚΟΕ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ στην ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Συστηματική και συνεχή ενημέρωση του λαού και, ιδιαίτερα, των παραγωγικών τάξεων, από μέρους της πολιτείας, για τα προβλήματα της ποιότητας των τροφίμων, και αυστηρότερος έλεγχος των παραπλανητικών διαφημίσεων, που προβάλλονται από τα ΜΜΕ.

Να λειτουργήσει, επιτέλους (!), ο ΕΦΕΤ πιο ουσιαστικά και να καταστεί ένας πραγματικός ενιαίος φορέας ελέγχου, με περισσότερες αρμοδιότητες ως προς τον συντονισμό των ενεργειών όπως και με πιο εξειδικευμένο και επαρκές στελεχιακό δυναμικό.

Εκπαίδευση και εξειδίκευση νέων ανθρώπων στον τομέα δειγματοληψίας και ελέγχου της ποιότητας των τροφίμων.

Το ΠΑΚΟΕ ΠΡΟΤΡΕΠΕΙ τους ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ

Να μελετούν πολύ προσεκτικά τις ημερομηνίες λήξης και τις ετικέτες των προϊόντων, οι οποίες πρέπει να έχουν τυπωθεί με μεγάλα γράμματα και, οπωσδήποτε, στα ελληνικά.

1. Να καταγγέλλουν χωρίς φόβο κάθετι που αντιλαμβάνονται σε αρμόδιους φορείς και υπηρεσίες, όπως, φυσικά, και στο ΠΑΚΟΕ (210-8100805).

2. Να αντιμετωπίζουν κριτικά, αν όχι καχύποπτα, τα προσφερόμενα τεχνητά τυποποιημένα τρόφιμα (π.χ. κρέμες, γιαούρτια με άρωμα φρούτων, ποικιλόχρωμες σαλάτες, διάφορα παιδικά κατασκευάσματα).

3. Να αποφεύγουν τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα.

 4. Να αντισταθούν στον προβαλλόμενο υπερκαταναλωτισμό.

5. Να μην αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες ευάλωτων τροφίμων.

6. Να αυτενεργούν και να ασχολούνται οι ίδιοι προσωπικά με το φαγητό τους, πόσο μάλλον των παιδιών τους, ακολουθώντας παραδοσιακές συνταγές, και να μην επιτρέπουν την αγορά όλων των απαγορευμένων τροφίμων από τα κυλικεία, ούτε να υποκύπτουν στον πειρασμό του έτοιμου και τυποποιημένου φαγητού.