Πολλοί το βλέπουν, λιγότεροι το αναγνωρίζουν, ελάχιστοι ξέρουν την άκαυστη ιδιότητα του
Ο καρπός τους ήταν η τροφή των φτωχών και πεινασμένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κατά τη γερμανική κατοχή. Μετά τον πόλεμο όμως και εξαιτίας των άσχημων μνημών που ξυπνούσαν, τα χαρούπια άρχισαν σιγά - σιγά να βγαίνουν από τη διατροφή των Ελλήνων.
Η χαρουπιά όμως, εκτός από διακοσμητικό στους δρόμους και στα δάση έχει και την ιδιότητα πως εμποδίζει την εξάπλωση της φωτιάς.
Ο Στέλιος Μαλανδρής Θεοτόκης, κάτοικος του Νέου Βουτζά, μιλώντας στο news.gr θυμήθηκε τις δραματικές ώρες που βίωσε η περιοχή την αποφράδα μέρα της 23ης Ιουλίου 2018, όταν η φονική πυρκαγιά σάρωσε τα πάντα στο πέρασμα της στο Μάτι Αττικής και τόνισε πως οι χαρουπιές που έχει φυτέψει έξω από το σπίτι του ήταν αυτές που έσωσαν τον ίδιο και την οικογένεια του.
Το συγκεκριμένο δέντρο έχει πλούσιο ριζικό σύστημα που συγκρατεί και προστατεύει τα εδάφη από τη διάβρωση και μπορεί να καλύψει με το όμορφο, πράσινο, πυκνό του φύλλωμα άγονες, θαμνώδεις, βραχώδεις εκτάσεις, γιατί καταφέρνει να επιβιώνει σε άγονα και άνυδρα εδάφη και απαιτεί μηδενική φροντίδα.
Η χαρουπιά είναι γνωστή και ως ξυλοκερατιά και αυτό γιατί το σχήμα του καρπού της θυμίζει ξύλινο κέρατο. Είναι δέντρο αειθαλές που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 18 μέτρα και σε ηλικία τα 100 έτη, ενώ τα φύλλα του είναι στρογγυλά, σκληρά και πυκνά και εμποδίζει την εξάπλωση της φωτιάς γι’αυτό και είναι κατάλληλη για αναδασώσεις.
Στις αρχές του φθινοπώρου, οπότε και ανθίζει, συλλέγονται τα άνθη και τα φύλλα του. Οι καρποί της χαρουπιάς κατατάσσονται στα όσπρια.
Αξίζει να σημειωθεί πως στην αρχαιότητα οι Έλληνες τα χαρούπια τα ονόμαζαν «κεράτια» και σε αυτό οφείλει και την ονομασία του το «καράτι», η σημερινή μονάδα μέτρησης χρυσού και πολύτιμων λίθων αφού οι αρχαίοι είχαν ορίσει το βάρος του σπόρου των χαρουπιών σαν την πιο μικρή μονάδα μέτρησης.