Η φυσική καλλιέργεια είναι μια μέθοδος καλλιέργειας που δεν χρησιμοποιεί λιπάσματα και φυτοφάρμακα....
Το φυσικό παρθένο αγουρέλαιο καταλαβαίνεται πως είναι μια κατηγορία πάνω απ όλες, Ανεκτίμητης αξίας γιατί αν αναλυθεί δεν περιέχει υπολείμματα αγρο χημικών ...
Αν ψάξετε για τιμή θα σοκαριστείτε γιατί το κόστος παραγωγής είναι τεράστιο...Μια ελιά πρεσαρισμένη στους ψεκασμούς και στα λιπάσματα μπορεί να αποδίδει ετησίως 300- 400 κιλά ελιές ,ενώ μια ελιά φυσικής καλλιέργειας 20 -50 κιλά κάθε 2 με 3 χρόνια ....Η κατηγοριοποίηση του ελαιόλαδου στην "αγορά" μετρά μόνο την οξύτητα την επεξεργασία και την νόμιμη νόθευση !
Το Βιολογικό εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο είναι ποιοτικά καλύτερο και ακριβότερο αλλά κι εδώ χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα επιτρεπόμενα αγροχημικά στη καλλιέργεια (βλέπε πιό κάτω)...
Έτσι λοιπόν το Φυσικό ελαιόλαδο στη περιοχή μου που προέρχεται από άγουρες ελιές είναι και αγουρέλαιο ....Είναι δλδ -επειδή σε μερικούς αρέσουν οι τίτλοι - Φυσικό εξαιρετικά παρθένο αγουρέλαιο...
Στην αγορά υπάρχουν:
* Εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο (οξύτητα μέχρι 1%)
* Παρθένο ελαιόλαδο (οξύτητα μέχρι 2%)
* Ελαιόλαδο (είναι μείγμα παρθένου και εξευγενισμένου ''ραφινέ'' ελαιόλαδου με οξύτητα μέχρι 1,5%)
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ελέγξει κανείς την ποιότητα του ελαιόλαδου. Από το να το βάλει στο ψυγείο να δεί αν παγώνει, μέχρι έναν εργαστηριακό έλεγχο στο χημείο.
Από την οξύτητα και τα υπεροξείδια (σε ποιο βαθμό έχει αρχίσει να οξειδώνεται το ελαιόλαδο), την υπολειμματικότητα, τους δείκτες Κ ( εξακριβώνουν τη γήρανση , τη νοθεία, ανάμιξη με εξευγενισμένα έλαια, κτλ), ανακαλύπτεις την ποιότητα του ελαιολάδου. Η πραγματική ποιότητα του ελαιολάδου προκύπτει από τον συνδυασμό χημικής ανάλυσης και οργανοληπτικής αξιολόγησης (φυσικοχημικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά ).
Δεν είναι μόνο η οξύτητα βασικό κριτήριο ποιότητας. Ζητείστε τουλάχιστον δείκτη υπολλειματικότητας για όσους ισχυρίζονται ότι δεν ραντίζουν. Και τον δείκτη ΔΚ που μπορεί να αποκαλύψει νοθεία ή ανάμιξη με άλλα έλαια (μέχρι βαλβολίνες έχουν βρεθεί.).
Και δεν είναι λίγοι που ψεκάζουν ακόμη και μία μέρα πριν την συγκομιδή για να πέσουν πιο εύκολα οι ελιές.
Το λάδι που προέρχεται από την βόρια Αφρική ,την Τυνησία κυρίως γιατί είναι φθηνό καταλαβαίνεται τι δηλητήρια κουβαλάει ,γιατί επιτρέπονται όλα!...
Οι Ιταλοί έβαλαν πρόσφατα μέγιστο χρονικό όριο από την συγκομιδή μέχρι την έκθλιψη, 6 ώρες ! Και εδώ, πας μια βόλτα στα ελαιοτριβεία και βλέπεις τσουβάλια στον ήλιο, δύο και τρείς βδομάδες στοιβαγμένα. Αλλοι τα κρατάνε σε αποθήκες εβδομάδες μέχρι να τα πάνε ελαιοτριβείο.
Να μην μιλήσουμε για τις περιοχές που στρώνουν πανιά και οι ελιές πέφτουν μόνες τους και μένουν στο πανί για ένα, δύο μήνες (φούλ μυκοτοξίνες ) μέχρι να πάνε στο λιοτρίβι.
Υψηλής ποιότητας ελαιόλαδο σημαίνει -Αντιφλεγμονώδη δράση – μείωση CRP, IL-6, TNF-α, προστασία από “διαρρέον έντερο”, ισχυροποίηση του μικροβίωματος. Οι δραστικές του ουσίες υποστηρίζουν τα μιτοχόνδρια.
*Τα «φθηνά» σπορέλαια προκαλούν εντελώς τα αντίθετα αποτελέσματα.
Πίσω από ένα λίτρο λάδι υπάρχει μία πολύχρονη ιστορία. Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν ακόμα στη γή, στην ποιότητα και στον σεβασμό αυτού που τρώμε.
Ευχαρίστως όταν υπάρχει περίσσεια αγουρέλαιου, να διαθέσω σε άτομα που το έχουν ανάγκη για λόγους υγείας η θέλουν να απογειώσουν την ποιότητα της διατροφής τους.
Μία πίτσα στα 9 ευρώ, δεν θα σχολιαστεί ότι είναι ακριβή. Όταν όμως μιλάς για ένα λίτρο Φυσικό έξτρα παρθένο αγουρέλαιο π.χ. στα 9 ευρώ, τότε ξαφνικά γίνεται «too much».
«Δεν είναι η τιμή του λαδιού που είναι υψηλή.
Είναι η αξία και το νόημα της χειρονακτικής και τίμιας δουλειάς που έχει λησμονηθεί και υποβαθμιστεί".
Είναι πού το ευτελές έχει αντικαταστήσει την ουσία των πραγμάτων.
Όλα τα λάδια δεν είναι ίδια!
Επιστημονικές έρευνες τρέχουν συνεχώς και ανακαλύπτουν ουσίες με απίστευτες θεραπευτικές ιδιότητες. Ότι το λάδι είναι ζωντανή τροφή και είναι τροφή φάρμακο. Δεν είναι ένα λιπαρό ρευστό αξεσουάρ για την σαλάτα και τις τηγανητές πατάτες.
Το ελαιόλαδο, ένα πανάρχαιο ελληνικό προιόν, ένα φυσικό σούπερ φούντ, συστηματικά στη χώρα μας υποβαθμίζεται και εκφυλίζεται και είναι θέμα χρόνου να εξαφανιστεί. Που θα μπορούσε να γίνει εθνικό προιόν υψηλής ποιότητας και οικονομικής απόδοσης.
Ότι έγινε και γίνεται με την γεωργία και την κτηνοτροφία, τώρα σειρά έχουν τα δέντρα. Το ζητούμενο είναι ο πολίτης να μην έχει καμία αυτονομία. Σε μία χώρα που θα μπορούσε να τραφεί μόνο από την ελιά, το αμπέλι και το μονόκκοκο σιτάρι. Στην κατοχή όσοι είχαν λάδι θεωρούνταν πλούσιοι και επέζησαν.
Αυτό που κάνει εντύπωση, δεν είναι μόνο το υψηλό κόστος παραγωγής ( μεροκάματα κτλ ) που είναι αναμενόμενο σε μια χώρα προτεκτοράτο, χρεωκοπημένη, που κολυμπάει στην διαφθορά, σε παρακμή των δομών και διάβρωση του κοινωνικού ιστού. Είναι πόσο αδαής, αδιάφορος και κατευθυνόμενος είναι ο μέσος Έλληνας σε θέματα ποιότητας , υγιεινής διατροφής και θεμάτων υγείας γενικότερα.
Το λάδι που καταναλώνει μια σημαντική μερίδα του ελληνικού πληθυσμού, στην καλύτερη των περιπτώσεων, είναι για την μηχανή του αυτοκινήτου τους. Αλλιώς για το καντηλάκι.
Η εγκατάλειψη της πλειοψηφίας των ελαιώνων στην επικράτεια, είναι πλέον σύνηθες φαινόμενο. Αλλοι τα νοικιάζουν, κυρίως σε αλλοδαπούς που για να αυξήσουν και να εξασφαλίσουν την παραγωγή, τα δηλητηριάζουν και στο τέλος μένει ενας άρρωστος και τοξικός ελαιώνας.
Η καλύτερη εκδοχή;
Ο καρπός της ελιάς σπονδή στους θεούς που προστατεύουν την Φύση. Σπονδή στην Ύπαρξη. Τροφή στην Γαία. Στα πετούμενα-στολίδια του ουρανού. Τα πουλάκια δεν μολύνουν τον πλανήτη, δεν ενοχλούν κανέναν. Τους αξίζουν τους καρπούς. Εκεί, το ελαικό οξύ, η υδροξυτυροσόλη, η ελαιοκανθάλη, η ελαιοευρωπαΐνη και η DMB θα πιάσουν τόπο.
Σαν υστερόγραφο για να δούμε τι τρώμε μαζί με το φθηνό νόμιμα χιλιο νοθευμένο ελαιόλαδο
Τα αγροχημικά που χρησιμοποιούνται στην καλλιέργεια της ελιάς χωρίζονται σε κατηγορίες ανάλογα με τον στόχο τους (ζιζάνια, ασθένειες, εχθρούς κ.λπ.). Παρακάτω σου δίνω μια γενική και μη επικίνδυνη επισκόπηση — χωρίς δοσολογίες ή οδηγίες εφαρμογής.
1. Εντομοκτόνα (για εχθρούς της ελιάς)
Συνήθεις στόχοι
Δάκος της ελιάς (Bactrocera oleae)
Πυρηνοτρήτης
Λεκάνιο
Συνηθισμένες δραστικές ουσίες
(ομάδες – όχι εμπορικά σκευάσματα)
Spinosad (βεβαίως πολύ συνηθισμένο για δάκο)
Deltamethrin, Lambda-cyhalothrin (πυρεθροειδή)
Acetamiprid (νεονικοτινοειδές)
Chlorantraniliprole (αντιστοφωσφορικά/αντρανιλίδες)
2. Μυκητοκτόνα (για ασθένειες)
Συχνές ασθένειες
Κυκλοκόνιο (Spilocaea oleaginea)
Γλοιοσπόριο (Colletotrichum spp.)
Βερτισίλλιο (Verticillium dahliae) – κυρίως καλλιεργητικά μέτρα
Καπνιά (δευτερογενής)
Δραστικές ουσίες
Χαλκούχα σκευάσματα (oxychloride, hydroxide, copper sulfate)
Difenoconazole, Tebuconazole (τριαζόλες)
Pyraclostrobin, Azoxystrobin (στρομπιλουρίνες)
3. Ζιζανιοκτόνα (για έλεγχο ζιζανίων)
Χρησιμοποιούνται κυρίως για καθαρισμό του εδάφους κάτω από τα δέντρα.
Δραστικές ουσίες
Glyphosate (μη επιλεκτικό, συχνά χρησιμοποιούμενο)
Fluazifop-P-butyl (για αγρωστώδη)
(Σε πολλές περιοχές προωθείται η μηχανική καταπολέμηση για μείωση χρήσης χημικών.)
4. Θρεπτικά – Λιπάσματα
Δεν θεωρούνται «αγροχημικά» με την αυστηρή έννοια, αλλά χρησιμοποιούνται ευρέως:
Άζωτο (N)
Φώσφορος (P)
Κάλιο (K)
Ιχνοστοιχεία (Βόριο, Ψευδάργυρος κ.ά.)
5. Ρυθμιστές pH, διαβρεκτικά, ενισχυτικά πρόσφυσης
Βοηθητικά υλικά που βελτιώνουν την αποτελεσματικότητα των ψεκασμών.
Στη βιολογική καλλιέργεια ελιάς επιτρέπεται μόνο η χρήση εγκεκριμένων φυτοπροστατευτικών/αγροχημικών φυσικής προέλευσης, τα οποία περιλαμβάνονται στους κανονισμούς της ΕΕ (Κανονισμός (ΕΕ) 2018/848 και σχετικοί εκτελεστικοί κανονισμοί).
Παρακάτω είναι οι βασικές κατηγορίες και τα πιο συνηθισμένα σκευάσματα.
🌿 1. Εντομοκτόνα επιτρεπόμενα στη βιολογική ελαιοκαλλιέργεια
Για τον δάκο της ελιάς (Bactrocera oleae)
-
Πρωτεϊνούχα δολώματα + εγκεκριμένα εντομοκτόνα, όπως:
-
Θερινός πολτός / παραφινικά έλαια (ορυκτέλαια ειδικής κατεργασίας, επιτρεπόμενα μόνο τα εγκεκριμένα για βιολογική χρήση).
Για άλλα έντομα
-
Bacillus thuringiensis (Bt) – για λεπιδοπτερά.
-
Φυσικά πυρεθροειδή (πυρεθρίνη) – από άνθη Chrysanthemum (με περιορισμούς).
-
Καολίνης (Kaolin clay) – λεπτόκοκκη άργιλος που δημιουργεί προστατευτικό φιλμ.
🌱 2. Μυκητοκτόνα επιτρεπόμενα στη βιολογική
Για κυκλοκόνιο, γλοιοσπόριο, φαιά σήψη κ.λπ.
-
Χαλκούχα σκευάσματα (με περιορισμούς στη συνολική ποσότητα ανά έτος):
-
βορδιγάλειος πολτός
-
υδροξείδιο του χαλκού
-
οξυχλωριούχος χαλκός
-
Θείο (κυρίως για ωίδιο, π.χ. σε νεαρά δενδρύλλια)
🌾 3. Ζιζανιοκτόνα
Δεν επιτρέπονται χημικά ζιζανιοκτόνα.
Μόνο:
-
Θερμική ζιζανιοκτονία (φλόγιστρα)
-
Μηχανική κατεργασία εδάφους (φρέζα, χορτοκοπή)
-
Βότανα/εκχυλίσματα φυτών (μόνο αν είναι επίσημα εγκεκριμένα – περιορισμένη χρήση).
🧪 4. Άλλα βοηθητικά σκευάσματα
-
Σαπούνια καλίου (μαλακό σαπούνι) – για μελίγκρες, λεκάνες, κ.ά.
-
Φυτικά εκχυλίσματα (π.χ. τσουκνίδα, σκόρδο) – μόνο αν είναι καταχωρημένα ως φυτοπροστατευτικά.
-
Ορυκτά και πετρώματα: άργιλοι, ζεόλιθος (για μείωση υγρασίας, προληπτικά κατά μυκήτων).
📌 Σημαντικές σημειώσεις
-
Επιτρέπεται μόνο η χρήση συγκεκριμένων εγκεκριμένων εμπορικών σκευασμάτων που αναγράφουν στη συσκευασία ότι είναι κατάλληλα για βιολογική γεωργία.
-
Η χρήση χαλκού έχει ετήσιο ανώτατο όριο (συνήθως 4 kg Cu/ha/έτος, ανάλογα με την ισχύουσα νομοθεσία).
-
Ο βιοκαλλιεργητής πρέπει να τηρεί ημερολόγιο εργασιών για κάθε εφαρμογή.
📌 Γενικά:
-
Στην λιανική αγορά στην Ελλάδα, το οργανικό έξτρα παρθένο ελαιόλαδο συνήθως κυμαίνεται από περίπου 12 € έως 35 € το λίτρο ή και περισσότερο για ποιοτικά/ειδικές παραγωγές.
-
Πολυτελείς ή μικρής παραγωγής βιολογικές φιάλες μπορούν να φτάσουν ακόμη και ~50 €+ το λίτρο σε ειδικές περιπτώσεις.
Δανείστηκα στοιχεία με σεβασμό από μια ανάρτηση του Γιάννη Δογάνη
Πολικός 2025 - Αγανακτησμένος αυτή τη φορά! ...
