"Ο εθισμός είναι μία κατάσταση που
ο άνθρωπος, αρέσκεται να κάνει κάτι
που καταστρέφει τον εαυτό του, χωρίς
Τον εθισμό, μπορείς να τον καταλάβεις,
όταν είναι η πρώτη σου σκέψη κάθε πρωί,
όπως και η τελευταία κάθε βράδυ.
Όταν δεν περνάει μέρα, που να μην το κάνεις.
Όταν έχεις ανάγκη να το κάνεις.
Όταν η ζωή σου, περιστρέφεται γύρω από αυτό.
Ο εθισμός αφορά πολλά πράγματα, που
σχεδόν όλα είναι επικίνδυνα και έχουν
την ίδια περίπου βαρύτητα. Δεν υπάρχουν
διαβαθμίσεις και λίγο κακό ή πολύ κακό.
Μπορεί να είσαι εθισμένος στο φαγητό,
στο ποτό, στο κάπνισμα, στα ναρκωτικά
(ελαφριά ή βαριά), στον τζόγο, στη βία,
στο κινητό, σε ηλεκτρονικά παιχνίδια,
σε χάπια, ακόμη και σε έναν άνθρωπο,
που σου κάνει ξεκάθαρα κακό.
Θα μου πεις, το ίδιο είναι το κάπνισμα,
με τα ναρκωτικά ή με το φαγητό - ποτό;
ΝΑΙ
ΟΛΑ είναι εξάρτηση και σε βάθος χρόνου,
διαλύουν τον οργανισμό σου, την ψυχή
σου, την οικονομική σου κατάσταση,
το σώμα σου και τους άλλους γύρω σου.
Ο εθισμός αποτελείται από τρία στάδια.
Άρνηση - συνειδητοποίηση - αποδοχή, απόφαση.
Στο πρώτο στάδιο -ο εξαρτημένος - δεν
παραδέχεται με τίποτα τον εθισμό του.
Δεν θεωρεί επικίνδυνο αυτό που κάνει
και αντιδρά με θυμό στην υπόδειξη αυτού. Πιστεύει ότι δεν κάνει τίποτα αφύσικο
και φράσεις όπως "όλοι το κάνουν"
ή "υπάρχουν χειρότερα", "λίγο το κάνω",
κτλ, είναι καθημερινά στο λεξιλόγιο του.
Αυτή είναι η πρώτη περίοδος και κρατάει,
έως ότου αρχίσουν τα προβλήματα
να είναι ορατά σε αυτόν ή να κάνει
κακό στους γύρω του.
Προβλήματα, που μπορεί να είναι
οργανικά, ψυχολογικά, βιοτικά, ηθικά
ή αλληλεπίδρασης στους άλλους.
Τότε έρχεται η συνειδητοποίηση - που είναι
το δεύτερο στάδιο - όμως η ζημιά έχει ήδη
γίνει και είναι δύσκολο να το σταματήσει.
Φράσεις όπως: "όποτε θέλω το κόβω",
"δε σας πέφτει λόγος", "ξέρω τι κάνω",
"δεν ενοχλώ κανέναν" κτλ.
θα είναι καθημερινές, στον εαυτό του
και στους γύρω του.
Συνεχώς δικαιολογίες και πολλές φορές
και θυμός, διότι πλέον γνωρίζει ότι έχει
πρόβλημα και προσπαθεί να το κρύψει
ή να το δικαιολογήσει, για να
μην χρειαστεί να το σταματήσει.
Μέσα του γίνεται εσωτερική πάλη και
θα κατακρίνει τον εαυτό του, δίνοντας
υπόσχεση σε τακτά διαστήματα, ότι
θα βάλει ένα τέρμα, το συντομότερο δυνατόν.
Αυτή η περίοδος, μπορεί να είναι
μεγάλη και είναι και η πιο επίπονη.
Διότι ξέρει το πρόβλημα και πολλές φορές
μισεί τον εαυτό του, που δεν μπορεί να
σταθεί δυνατός για να το σταματήσει.
Εκεί χρειάζονται, κάθετες πλέον συστάσεις
από τους γύρω του και από αυτούς
που τον αγαπούν, δίχως να του χαϊδεύουν
τα αυτιά και κρατώντας αυστηρή στάση.
Διαφορετικά όσο τον λυπάσαι
και τον κανακεύεις, του κάνεις κακό.
Μέχρι να φτάσει το πολυπόθητο τρίτο
στάδιο, που είναι το στάδιο της αποδοχής.
Εκεί που θα πρέπει ΜΟΝΟΣ του να το
αποφασίσει και να είναι έτοιμος να παλέψει.
Ο εξαρτημένος αποδέχεται το πρόβλημα
του, ζητάει βοήθεια και παίρνει
σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον του.
Εκεί, χρειάζεται συμπαράσταση,
κατανόηση και αμέριστη βοήθεια,
για να μην κυλήσει ξανά, αν και σίγουρα
κάποιες στιγμές, μπορεί να κάνει
ένα μικρό πισωγύρισμα.
Έγκειται βέβαια και στην ιδιοσυγκρασία
του καθενός.
Ο πρώην εθισμένος, αρχίζει σταδιακά
να βλέπει τη ζωή με άλλο μάτι και χαίρεται
απεριόριστα που κατάφερε να το σταματήσει.
Αρχίζει να πιστεύει στον εαυτό του και
όσο αποστασιοποιείται από το πρόβλημα,
βλέπει πλέον "από πάνω" με ανοιχτή οπτική
γωνία, την τραγική κατάσταση που
βρισκόταν και ορκίζεται βαθιά μέσα του,
ότι δεν θα το επαναλάβει, ποτέ ξανά.
Ο άνθρωπος που καταφέρνει να βγει
από έναν εθισμό - διότι πολλοί δεν τα
καταφέρνουν - είναι πιο δυνατός,
πιο γελαστός, αγαπάει διπλάσια την ζωή
και μπορεί να προσφέρει βοήθεια
και αλληλεγγύη στους γύρω του.
Η περιπέτεια του, τον έχει κάνει καλύτερο
άνθρωπο και η ψυχική του δύναμη,
είναι μεγαλύτερη από τους υπόλοιπους.
Αν βρήκατε κάπου τον εαυτό σας μέσα
σε αυτό το άρθρο, κάντε μία μεγάλη
προσπάθεια, να το πετάξετε από πάνω σας.
Πραγματικά η ευτυχία που θα νιώσετε,
είναι μεγαλύτερη από την κάθε χαρά,
παρηγοριά και ανάγκη, που σας
δίνει η συγκεκριμένη εξάρτηση.
Πετάξτε τον εθισμό, απολαύστε τη ζωή
Μάνος Σαμοθρακής