Μια άλλη συνηθισμένη περίπτωση. Ένας από τους πολλούς «θριάμβους» της σύγχρονης χειρουργικής.
Η κυρία Υ έχει σκωληκοειδίτιδα, μεταφέρεται επειγόντως στο νοσοκομείο, εγχειρίζεται αμέσως, της αφαιρείται η σκωληκοειδής απόφυση και, μετά από θεραπευτική αγωγή λίγων ημερών στο νοσοκομείο, βγαίνει σαν «θεραπευθείσα» - «ένα εντελώς υγιές άτομο» από κάθε άποψη, χωρίς φυσικά τη σκωληκοειδή απόφυση, για την οποία οδηγήθηκε να πιστέψει ότι δεν εξυπηρετούσε κανένα σκοπό στο σώμα, και ότι θα είναι καλύτερα χωρίς αυτήν.
Όλο αυτό μοιάζει απλό και ειλικρινές. Έτσι δεν φαίνεται αγαπητέ αναγνώστη; Πρώτα απ' όλα έχουμε την κυρία Υ, ένα φυσιολογικό, «υγιές» άτομο, που κουβαλάει πάνω της μια σκωληκοειδή απόφυση που της έδωσε η Φύση - όχι φυσικά από μοχθηρία -, η οποία μπορεί οποιαδήποτε στιγμή, για κάποιον εντελώς άγνωστο λόγο (σύμφωνα με το δόγμα της ορθόδοξης ιατρικής δηλαδή), να γίνει κέντρο μόλυνσης και ασθένειας μέσα στο σώμα.
Μια μέρα, χωρίς καμιά προειδοποίηση, ανακαλύπτει ότι έχει ένα δυνατό πόνο στη δεξιά πλευρά της και καλεί τον γιατρό της. Αυτός της λέει ότι έχει σκωληκοειδίτιδα (ο γιατρός δε μπορεί να εξηγήσει γιατί, εκτός από το να πει ότι ίσως οφείλεται σε κάποιο «μικρόβιο»). Εγχειρίζεται, η ενοχλητική σκωληκοειδής απόφυση αφαιρείται θριαμβευτικά, και σε λίγες εβδομάδες έχουμε την κυρία Υ με πολύ καλύτερη υγεία από πρώτα (σύμφωνα με την ιατρική λογική, δηλαδή), γιατί δεν έχει πια μέσα της εκείνο το απαίσιο σημάδι συμφοράς και πιθανής μόλυνσής: τη σκωληκοειδή απόφυση.
Η σκωληκοειδίτιδα της κυρίας Υ δεν σχετίζεται κατά κανέναν τρόπο, σύμφωνα με την προϊστορία της κυρίας Υ, με το γεγονός ότι είχε δυσκοιλιότητα για πολλά χρόνια και είχε τη συνήθεια να παίρνει διάφορα άλατα, καθαρτικά, κλπ., ή οτιδήποτε έβλεπε να διαφημίζεται στις εφημερίδες σαν «θεραπεία» για δυσκοιλιότητα. Δεν έχει επίσης, καμιά σχέση το γεγονός ότι μερικούς μήνες πριν από την προσβολή της ήταν ανίκανη να πετύχει κένωση των εντέρων για κάμποσες μέρες κάθε φορά, έστω κι αν χρησιμοποιούσε ελεύθερα θεραπείες δυσκοιλιότητας στις οποίες βασιζόταν τόσο πολύ πριν για να λύσει το πρόβλημά της. Αυτοί οι παράγοντες παραβλέπονται από το γιατρό και το χειρούργο.
Έτσι, λοιπόν όταν η κυρία Υ επιστρέφει στο σπίτι της, μετά από τη παραμονή της στο νοσοκομείο - ένα φυσιολογικό, «υγιές» άτομο! - έχει ακόμη να αντιμετωπίσει τη χρόνια και επίμονη δυσκοιλιότητά της, αλλά έχει απαλλαγεί πια από τη σκωληκοειδή της απόφυση. Ας σημειωθεί ότι αυτό το όργανο απέχει πολύ από το να είναι ένα άχρηστο προσάρτημα, που τοποθετήθηκε στο σώμα από κάποια απερίσκεπτη και διεστραμμένη φύση για να προκαλεί ανωμαλία και ενόχληση. Είναι ένα πολύ χρήσιμο μικρό όργανο που παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο στη λειτουργία του παχέως εντέρου. Με τη λιπαρή έκκρισή της βοηθάει στην πρόληψη και την ανακούφιση της κατάστασης από την οποία πάσχει η κυρία Υ, δηλαδή, τη δυσκοιλιότητά της, (η οποία σίγουρα θα χειροτερέψει).
Τώρα ίσως ο αναγνώστης μπορείς ν' αρχίσει να καταλαβαίνει με τι ισοδυναμεί πραγματικά αυτό το παράδειγμα για τα θαύματα που κάνει η σύγχρονη χειρουργική!
Η σκωληκοειδής απόφυση δεν είναι ένα άχρηστο μέρος του σώματός μας. Η σκωληκοειδίτιδα δέν είναι ασθένεια που μπορεί να προσβάλει οποιονδήποτε χωρίς λόγο ή αιτία (ούτε οφείλεται στο γεγονός ότι κατάπιε κάποιος κουκούτσια από σταφύλια!) Το σώμα δεν είναι σε καλύτερη θέση χωρίς σκωληκοειδή απόφυση παρά με αυτήν.
Όλα αυτά είναι μάταιοι και γελοίοι ιατρικοί ισχυρισμοί που διατυπώνονται για να κρύψουν την άγνοια των ανθρώπων, που δεν έχουν καμιά αντίληψη για τις λειτουργίες του ζωντανού ανθρώπινου οργανισμού, αλλά που ωστόσο, ποτέ δεν διστάζουν να τον τραυματίζουν και να τον κόβουν με την παραμικρή αφορμή.
Η σκωληκοειδίτιδα ποτέ δεν εμφανίζεται, εκτός αν υπάρχει χρόνια ανωμαλία των εντέρων. Είναι μια φλεγμονή της σκωληκοειδούς απόφυσης με τον επακόλουθο πυρετό, που οφείλεται στη συσσώρευση τοξινών, και φθαρμένων αποβλήτων στο κόλον (παχύ έντερο) και στο τυφλό έντερο, που ο οργανισμός συσσωρεύει εκεί καθημερινά με τις τροφές που τρώει ο άνθρωπος, οι οποίες δεν αποβάλλονται με τις κενώσεις λόγω δυσκοιλιότητας. Έτσι η σκωληκοειδίτιδα και η χρόνια δυσκοιλιότητα συμβαδίζουν.
Αλλά έχει επίγνωση αυτού του βασικού γεγονότος η ορθόδοξη ιατρική; Καθόλου! Εξακολουθεί να επιτρέπει στα θύματά της να αφαιρούν τις σκωληκοειδείς αποφύσεις τους, διαβεβαιώνοντάς τα ότι θα είναι σε καλύτερη κατάσταση χωρίς αυτές. Έτσι αφήνει αυτά τα άτυχα πλάσματα να αγωνίζονται σκληρότερα από πρωτύτερα, με χρόνια και επίμονη δυσκοιλιότητα, η οποία θα χειροτερέψει αναπόφευκτα καθώς περνούν τα χρόνια, γιατί δεν γίνεται καμιά προσπάθεια να διορθωθούν οι κακές συνήθειες διατροφής και ο γενικός τρόπος ζωής του ατόμου, πού είναι η πραγματική αιτία της ανωμαλίας.
Η περίπτωση της κυρίας Υ δείχνει καθαρά ότι η σύγχρονη χειρουργική είναι τόσο κατασταλτική και επιβλαβής στις επιδράσεις της στη μελλοντική υγεία του ατόμου, όσο οποιαδήποτε άλλη μέθοδος που χρησιμοποιείται στην ορθόδοξη ιατρική πρακτική, γιατί απομακρύνει τα επιφανειακά συμπτώματα της ασθένειας. Έτσι επιτρέπει στην πραγματική αιτία της αρρώστιας να συνεχίσει να δρα ανεξέλεγκτα και να ριζωθεί βαθύτερα από πριν. Ενώ ο γεμάτος εμπιστοσύνη ασθενής φαντάζεται ότι τα βάσανα του έχουν τελειώσει τώρα, μια για πάντα.
* * *
Τώρα, υπό το φως των γνώσεών μας για τα αληθινά αποτελέσματα της χειρουργικής στην υγεία των ανθρώπων (σκεφθείτε τους χιλιάδες ανθρώπους που βγάζουν αμυγδαλές και σκωληκοειδείς αποφύσεις κάθε μέρα), ας στραφούμε προς την άλλη πλευρά κι ας δούμε τι θα συνέβαινε στην κυρία Υ αν είχε αρκετές γνώσεις ώστε να καλέσει έναν φυσιοθεραπευτή, αντί έναν ορθόδοξο γιατρό για να την θεραπεύσει.
Θα συμβούλευε ο Φυσιοθεραπευτής να γίνει αμέσως χειρουργική επέμβαση; Καθόλου, όσο απίστευτο και αν φαίνεται.
Πρώτα-πρώτα, η ιατρική ’δεν έχει την παραμικρή ιδέα για την πραγματική αιτία της πάθησης, αλλά την αποδίδει σε κάποια μόλυνση από μικρόβια. Αυτός είναι ο ασφαλέστερος τρόπος να συγκαλύψει την άγνοιά της γι' αυτό το πρόβλημα και σ’ αυτόν καταφεύγει ελεύθερα ολόκληρη η ιατρική αδελφότητα, που πρέπει να κρατήσει ένα ύφος παντογνωσίας με κάθε θυσία, το οποίο θεωρεί αναγκαίο για την αξιοπρέπεια και το γόητρο της.
Αντίθετα ο φυσιοθεραπευτής θα ήξερε αμέσως την πραγματική αιτία της κρίσης, που είναι η πολύχρονη δυσκοιλιότητα και η εντερική ανωμαλία της κυρίας Υ. Τότε θα της σύστηνε αυστηρή δίαιτα, και ο πόνος της θα ανακουφιζόταν με την τοποθέτηση ζεστών και κρύων επιθεμάτων στην προσβλημένη περιοχή του σώματός της. Μετά από μια η δύο μέρες με αυτή τη θεραπευτική αγωγή, η κατάστασή της θα βελτιωνόταν τόσο πολύ, ώστε το κλύσμα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί με καλό αποτέλεσμα και τα άχρηστα υλικά που βούλωναν τα έντερά της, θα αποβάλλονταν.
Σε μια βδομάδα περίπου μετά από εκείνο το διάστημα - ενώ θα έπινε μόνο νερό και χυμούς φρούτων - η σκωληκοειδίτιδα της θα εξαφανιζόταν εντελώς.
Παρατήρησε τη διαφόρα μεταξύ των δυο μεθόδων θεραπευτικής αγωγής, αγαπητέ αναγνώστη. Η κυρία Υ θα παρέμενε με τη σκωληκοειδή απόφυσή της άθικτη, τα έντερα της εντελώς καθαρισμένα καί έτοιμα να δουλέψουν σωστά μετά την επιβλημένη ανάπαυσή τους. Και η όρεξή της θα ήταν καλή.
Έτσι, λοιπόν, ακολουθώντας μια λογική διαίτα, θα είχε μιαν ανανεωμένη υγεία και ζωτικότητα και θα εξουδετέρωνε τη δυσκοιλιότητά της. Θα πρόσμενε με χαρά ένα μέλλον, που θα της έδινε την ελπίδα ευτυχίας και ώριμης, αλλά σφριγιλής γεροντικής ηλικίας. Αντί γι' αυτά, τώρα η κυρία Υ δεν έχει σκωληκοειδή απόφυση, έχει μεγαλύτερη δυσκοιλιότητα από πριν, συνεχίζει να ζει με τις παλιές της συνήθειες - χωρίς να γνωρίζει ότι αποτελούν την κύρια αιτία για το πρόβλημά της - πράγμα που θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε όλο και περισσότερες παθήσεις.
Έτσι, είναι υποχρεωμένη να αντιμετωπίσει ένα μέλλον που φαίνεται απαισιόδοξο και σκοτεινό εξαιτίας της κλονισμένης υγείας της και της μειωμένης ζωτικότητάς της.
------------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο του: Harry Benjamin: "Οδηγός Φυσικής Θεραπευτικής"... - 1977 -
Ανδρέας Καραβιώτης