Θεωρώ ότι, κύρια προϋπόθεση για τη σωστή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος, είναι ο πολίτης να είναι ΑΔΈΣΜΕΥΤΟΣ από κόμματα και πολιτευόμενους.
Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε πολίτης, που δεν πολιτεύεται, θα πρέπει να ΜΗΝ είναι μέλος και οπαδός οποιουδήποτε πολιτικού φορέα ή προσώπου. Μόνο τότε πραγματώνεται η "λαϊκή κυριαρχία", που σημαίνει ότι ο λαός είναι η υπέρτατη εξουσία του κράτους. Αυτό είναι και το ζητούμενο ενός υγιούς δημοκρατικού πολιτεύματος!
Όταν ο πολίτης είναι μέλος ή οπαδός οποιουδήποτε πολιτικού φορέα, δεν μπορεί να είναι αμερόληπτος. Η εμπειρία και η ιστορία μας έδειξαν, ότι παύει να επιλέγει πολιτευόμενους με βάση την αξία τους και το δημόσιο συμφέρον, αλλά στηρίζει τυφλά τους πιο αρεστούς υποψηφίους των κομμάτων που ανήκει. Αυτό σημαίνει ότι προωθεί το κομματικό συμφέρον εις βάρος του συλλογικού συμφέροντος.
Επίσης, πλείστες φορές, κάποιος γίνεται μέλος ενός πολιτικού φορέα ή οπαδός κάποιου πολιτικού προσώπου, μόνο και μόνο για να λάβει οφέλη, μέσω της διαδικασίας των πελατειακών σχέσεων και της αρχής... "δούναι και λαβείν".
Δηλαδή, με πιο απλά λόγια, στηρίζει το κόμμα ή τα πολιτικά πρόσωπα, για να λάβει την... "προμήθειά" του, από το πολιτικό σύστημα που προώθησε. Αυτή μπορεί να είναι, από τον διορισμό του σε μια θέση του δημοσίου, την εργοδότηση του σε μια θέση του ιδιωτικού τομέα ή την εξυπηρέτηση κάποιου "ρουσφετιού" που είναι παράνομο.
Με βάση τα παραπάνω προκύπτει ότι η δέσμευση του λαού σε κόμματα και πολιτικούς προάγει την αναξιοκρατία, την ανομία και τη διχόνοια. Φιμώνει υγιείς φωνές ελέγχου της εξουσίας και δημιουργεί το φαινόμενο της "κομματοκρατίας". Κατά το οποίο η υπέρτατη αρχή εξουσίας του κράτους είναι οι κομματάρχες και τα ιδιωτικά συμφέροντα που τους στηρίζουν και τους προωθούν.
Θεωρώ ότι για να λειτουργεί σωστά το δημοκρατικό πολίτευμα, δηλαδή για να κυβερνά ο λαός και όχι τα συμφέροντα, πρέπει να υπάρχει αξιοκρατία και ευνομία. Να λειτουργούν δηλαδή οι θεσμοί και να τηρούνται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες του ανθρώπου... Πράγματα που δυστυχώς σήμερα δεν γίνονται! Για αυτό στην εποχή μας, έχει καταλυθεί το δημοκρατικό πολίτευμα...
Πιστεύω ότι η χώρα μας δεν έχει ανάγκη από "πεφωτισμένους" ηγέτες, ούτε από αυτόκλητους "σωτήρες". Έχει ανάγκη όμως από αδέσμευτους, συμμετοχικούς και υπεύθυνους ενεργούς πολίτες, που ψηφίζουν μετά από έρευνα και ώριμη σκέψη.
Όταν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, μπορεί και να ζήσουμε καλύτερες μέρες!
(Ανώνυμος εκπαιδευτικός)
Λευτερης Παπαεμμανουηλ