Αν η αρκούδα ήξερε τη δύναμη της φίλοι μου, όλοι αυτοί που στέκονται τριγύρω και την "χλευάζουν" θα έτρεχαν να κρυφτούν!
Ο αρκουδιάρης θα ήταν ο πρώτος που θα "αισθανόταν" τα κοφτερά της νύχια και θα ένιωθε τα δόντια της στο κορμί του...
Την πήρε όμως από μικρή, την "εκπαίδευσε" και την έκανε να νιώθει αδύναμη. Της έμαθε ότι για να κερδίσει το φαγητό της, θα πρέπει να "χορεύει" στο ρυθμό που αυτός θα επιλέγει. Την γυρνούσε από πλατεία σε πλατεία και την... "εξευτέλιζε", για να νιώθει αδύναμη. Όταν "αντιδρούσε" την χτυπούσε με μανία, την κλείδωνε στην αποθήκη, χωρίς νερό και τροφή και έκανε μέρες να δεί το φώς του ήλιου...
Έτσι... "έσπασε" και αποδέχθηκε ότι είναι αδύναμη μπροστά στον άνθρωπο. Αποδέχθηκε ότι η φύση έκανε λάθος και ότι δεν έχει την δύναμη να αντισταθεί σε αυτό που της όρισαν ως.. "μοίρα". Έτσι συνέχισε να χορεύει, κάθε φορά που ο "αφέντης" χτυπούσε το ντέφι. Συνέχισε να αποδέχεται τον εξευτελισμό... το ξύλο... την πείνα... τη δίψα... και τον εγκλεισμό!
Ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα έρθει... "κάποιος Μεσσίας" για να την σώσει. Να σπάσει τις αλυσίδες της και να ανοίξει την πόρτα της εξόδου προς την ελευθερία. Όμως μάταια! Γαλήνη βρήκε τελικά, μόνο όταν "έκλεισε τα μάτια της", αφού είχε πλέον χάσει όλη της την ΖΩΉ περιμένοντας!!!
Έρχεται "ΤΣΟΥΝΆΜΙ" φίλοι μου, αυτοί που μας κυβερνούν θα διαλύσουν τα πάντα. Αν νομίζουμε ότι εμείς θα "τη γλυτώσουμε" επειδή τους ψηφίζουμε, σύντομα θα αναιρέσουμε την γνώμη μας. Δεν θα σταματήσουν, μέχρι να "γονατίσουμε" και μεις. Μας θέλουν όλους "σκλάβους"... άβουλα όντα, χωρίς δικαιώματα, εξαρτημένους πλήρως από το κράτος...
Θα μας δίνουν ένα "επίδομα φτώχειας", ίσα - ίσα για να μπορούμε να στεκόμαστε στα πόδια μας και να δουλεύουμε γι' αυτούς. Δεν θα έχουμε ΤΊΠΟΤΑ δικό μας. Όλα θα περάσουν σταδιακά στο κράτος και στην παγκόσμια διακυβέρνηση... Αυτό είναι το σχέδιό τους!
Αυτοί θα χτυπούν το "ντέφι" και εμείς θα χορεύουμε "σαν την αρκούδα"... Γιατί; Γιατί ποτέ δεν καταλάβαμε τη δύναμη μας! Αποδεχτήκαμε την "σκλαβιά" μας... αποδεχτήκαμε ότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα... αποδεχτήκαμε την ήτα μας, χωρίς ΠΟΤΈ να πολεμήσουμε για την ελευθερία μας...
Νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι και δεν βλέπουμε τις "αλυσίδες" που μας δένουν σιγά - σιγά πισθάγκωνα...
Α ρε Έλληνες!!! Πώς μας κατάντησαν έτσι οι... "αρκουδιάρηδες"; Μήπως ήρθε η ώρα για να τους δείξουμε επιτέλους την δύναμή μας; Μήπως ήρθε η ώρα να χρησιμοποιήσουμε τα νύχια και τα δόντια μας;
Στις 21 Μαΐου φίλοι μου, είναι μια καλή ευκαιρία να σπάσουμε τις "αλυσίδες" μας και να ελευθερωθούμε από τους... "αρκουδιάρηδες"! Μην την αφήσουμε να περάσει ανεκμετάλλευτη γιατί δεν γνωρίζω αν θα έχουμε και άλλη...
(Ανώνυμος εκπαιδευτικός)
Λευτερης Παπαεμμανουηλ