Εκεί έξω βρίσκεις τον δικό σου κόσμο, τον κόσμο που έχτισες, που ονειρεύτηκες.
Θ ’ανακαλύψεις ότι οι άλλοι είναι η αντανάκλαση της εικόνας του ψέματος που έχεις μέσα σου, του συμβιβασμού, της άγνοιάς σου...
Άλλαξε!.. και ο κόσμος θ ’ αλλάξει.
Δημιουργείς έναν άρρωστο κόσμο και έπειτα φοβάσαι το δημιούργημά σου, τη βία που εσύ ο ίδιος προκάλεσες.
Πιστεύεις ότι ο κόσμος είναι αντικειμενικός... αλλά ο κόσμος είναι όπως εσύ τον ονειρεύεσαι.
Πήγαινε στον κόσμο και αποδέξου τον...
Συνάντησε τους φτωχούς, τους βίαιους, τους λεπρούς που έχεις μέσα σου. Αποδέξου τους... Μην τους αποφεύγεις, μην τους κατηγορείς...
Παραδώσου στον κόσμο σου. Πήγαινε και συνειδητά αποδέξου αυτό που έχεις δημιουργήσει: έναν κόσμο σε άγνοια, σκληρό, αμαθή... έναν κόσμο χωρίς ζωή.
Η δύναμη ενός ανθρώπου είναι να εξουσιάζει τον εαυτό του και την ίδια στιγμή, να παραδίδεται στον εαυτό του»..
''Ο κόσμος είναι έτσι, γιατί εσύ είσαι έτσι''.
Δηλαδή, εμείς είμαστε οι εγκληματίες, εμείς τα δημιουργούμε όλα. Και το ρητό των Δελφών ''γνώθι σ' αυτόν'', δεν εφαρμόζεται, γιατί ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΘΩΟΙ ΚΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, σαν τον μύθο του Νάρκισσου, που εμείς εφεύραμε και δεν έχει κατανοηθεί καθόλου μέσα στους αιώνες. Νομίζουμε ότι ο Νάρκισσος είναι ματαιόδοξος και ότι ερωτεύτηκε την εικόνα του, ενώ είναι το έμβλημα της ανθρωπότητας που δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της, και δημιουργεί αυτή την εικόνα.
Γιατί ο άνθρωπος έχει χωριστεί. Ο άνθρωπος όπως τον ξέρουμε, είναι διαιρεμένος. Με διασπασμένη ψυχολογία, μια μηχανή, με κομμάτια που λείπουν, οπότε πώς μπορούμε να εκπλαγούμε, που ο πλανήτης είναι σ' αυτή την κατάσταση?...
Ο κόσμος είναι τέτοιος, επειδή ο άνθρωπος είναι τέτοιος. Και βλέπουμε τον κόσμο και βλέπουμε αυτό που δεν ήθελε να δει και ο Νάρκισσος. Και βλέπουμε πόσο έκπληκτοι είμαστε....
Αυτός είναι ο προβληματισμός μας: Πώς να βελτιώσουμε τον κόσμο, ενώ ο κόσμος δεν βελτιώνεται. Είναι τέλειος όπως είναι. Γιατί ο κόσμος είναι ακριβώς αυτό που είμαστε.
Διαφορετικός κόσμος, θα' τανε διαφορετικοί εσείς.
Ένας βελτιωμένος κόσμος ήδη υπάρχει, αλλά εσείς δεν είστε εκεί. Πρέπει να αλλάξετε τη θέση σας.
Elio D’ Anna - Η Σχολή των Θεών
(Από Κανένας Κανένας)