Τα πιο γνωστά και πρόχειρα παραδείγματα είναι: Ο Σωκράτης, που εκτελέστηκε γιατί δίδαξε τους νέους <<καινά δαιμόνια>>, (νέους θεούς, νέες ιδέες),
ο Γαλιλαίος που παραλίγο να τον κάψουν στην πυρά επειδή είπε ότι η γη γυρίζει, ο Τζιορντάνο Μπρούνο που τον έκαψαν στην πυρά επειδή θεωρούσε τον ήλιο σαν κέντρο του ηλιακού συστήματος και όχι τη γη και ο Τέσλα που τελικά πέθανε φτωχός και ξεχασμένος, επειδή ήθελε να δώσει δωρεάν ηλεκτρική ενέργεια στην ανθρωπότητα.
Ο πρωτοπόρος της Οργονοενέργειας, δεν αποτέλεσε εξαίρεση για το κατεστημένο της κάθε εποχής, που εξαφάνιζαν, έκαιγαν και σκότωναν όλους τους πρωτοπόρους.
Κάποια μέρα, θα γραφούν ολοκληρωμένες βιογραφίες και κριτικές για τον Wilhelm Reich. Η ζωή του ήταν τόσο πολύ πλούσια σε εμπειρίες, που τη σημασία τους μόνο σταδιακά θα μπορέσουν να αντιληφθούν οι άνθρωποι του κόσμου μας.
Έζησε σε έξι χώρες και η γνώση που απέκτησε για τη ζωή και τις λειτουργίες της είναι ασύγκριτη. Σε σημαντικά πεδία γνώσης λειτούργησε ως επαγγελματίας και επιπλέον τα εξέλιξε. Οι τομείς που ασχολήθηκε περιλαμβάνουν ψυχολογία, κοινωνιολογία, θρησκεία, χημεία, γεωργία, μετεωρολογία, αστρονομία, μηχανική, ζωγραφική, γλυπτική και μουσική, ενώ υπήρξε και αξιόλογος συγγραφέας. Στα τελευταία του χρόνια μελετούσε τη νομική.
Πέρα απ’ αυτά, ίδρυσε και ανέπτυξε μια καινούρια επιστήμη, την Οργονομία. Την επιστήμη των λειτουργικών νόμων της κοσμικής ενέργειας και έναν καινούριο τρόπο σκέψης που ονόμασε «λειτουργισμό». Η κύρια αρχή τού λειτουργισμού είναι η ταυτότητα των μεταβλητών με την κοινή λειτουργική αρχή.
Ο Ράιχ άφησε κληρονομιά στην ανθρωπότητα πάνω από εκατό χιλιάδες χειρόγραφες σελίδες, οι περισσότερες από τις οποίες δεν έχουν ακόμη δει το φως της δημοσιότητας. Παρόλα αυτά, γύρω στα 20 βιβλία και πάνω από 100 άρθρα έχουν ήδη εκδοθεί.
Δεν κατόρθωσε να κερδίσει το ενδιαφέρον των επιστημόνων με τις μεθόδους που ανέπτυξε για τον έλεγχο του καιρού και της ερήμου, καθώς αυτοί αρκούνταν στις πεπαλαιωμένες απόψεις όπως στην άρδευση των εδαφών και στο βομβαρδισμό των σύννεφων. Παντού βρισκόταν αντιμέτωπος με εμπόδια και κατηγορίες. Συνεχώς με εξέπληττε που μπορούσε ακόμη να ενδιαφέρεται σοβαρά για την ευημερία όσων συνεργατών του είχαν απομείνει και των οικογενειών τους.
Τον Ιούλιο του 1955, οι κατηγορίες για περιφρόνηση δικαστικής εντολής επιδόθηκαν αρμοδίως στον Ράιχ και τον Σίλβερτ για να ακολουθήσει το ποινικό δικαστήριο. Και οι δύο, παρόλο που συμβουλεύτηκαν δικηγόρους, αποφάσισαν να υπερασπιστούν μόνοι τον εαυτό τους. Στο δικαστήριο ο Ράιχ συμπεριφέρθηκε ως συνήγορος, κατήγορος, εναγόμενος και δάσκαλος.
Και οι δύο κρίθηκαν ένοχοι. Ο Ράιχ καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση, ενώ ο Σίλβερτ ένα χρόνο και μια μέρα. Επιπλέον, επιβλήθηκε πρόστιμο 10.000 δολαρίων στο Ίδρυμα Βίλχελμ Ράιχ. Ο Ράιχ δήλωσε ανοιχτά πως δεν θα επιβίωνε μέχρι το τέλος της ποινής του.
Γνώριζε πως υπέφερε από σοβαρή καρδιοπάθεια που δεν την είχε αναφέρει σε κανέναν. Η δομή του δεν θα μπορούσε να αντέξει τη φυλακή, αρχικά στο Κονέτικατ και στη συνέχεια στη φυλακή τού Λούισμπεργκ στην Πενσιλβάνια.
Πέθανε (δολοφονήθηκε) στις 3 Νοεμβρίου του 1957, μια εβδομάδα πριν την ημερομηνία που μπορούσε να αποφυλακιστεί. Μέσα στη φυλακή διαμόρφωσε την τελική φόρμουλα – εξίσωση για την αντιβαρύτητα και έγραψε το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Δημιουργία». Τα χειρόγραφά του εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς μέσα στη φυλακή και η εξίσωση πέθανε μαζί του. Σκόπευε να τη δώσει στο γιο του την ερχόμενη εβδομάδα.
Πρόλαβε όμως και έδωσε να εκδοθεί το ΑΚΟΥ ΑΝΘΡΩΠΑΚΟ
Ο Βίλχελμ Ράιχ κηδεύτηκε στο Όργονον στις 6 Νοεμβρίου του 1957, με απλή τελετή σύμφωνα με τις γραπτές οδηγίες του. Παραβρέθηκα και τον αποχαιρέτησα με την ακόλουθη ομιλία:
«Φίλοι μου βρισκόμαστε εδώ για να αποχαιρετήσουμε τον Βίλχελμ Ράιχ, λέγοντας το τελευταίο αντίο. Ας τηρήσουμε ενός λεπτού σιγή αποδίδοντας τιμή στο προνόμιο. Το απίστευτο προνόμιο να τον γνωρίσουμε. Μια φορά στα χίλια χρόνια, ίσως μια φορά στα δυο χιλιάδες χρόνια, ένας τέτοιος άνθρωπος έρχεται στη Γη για να αλλάξει το πεπρωμένο της ανθρωπότητας. Όπως έχει συμβεί σε κάθε ξεχωριστή προσωπικότητα, καταδιώχθηκε, δυσφημίστηκε και διαστρεβλώθηκε το έργο του. Ήρθε αντιμέτωπος με όλα αυτά μέχρις ότου μια οργανωμένη συνωμοσία τον έστειλε στη φυλακή και εκεί τον σκότωσε. Εμείς ήμασταν μάρτυρες όλων αυτών. «Της δολοφονίας του Χριστού». Οι λέξεις είναι πολύ φτωχές και λίγες για να περιγράψω ή να διευκρινίσω τι κατάφερε να κάνει. Η δουλειά του ολοκληρώθηκε. Κέρδισε τη γαλήνη και άφησε πίσω του, στους ανθρώπους αυτής της Γης, μια τεράστια κληρονομιά. Δεν θρηνούμε αυτόν, αλλά όλους εμάς, για αυτή τη σημαντική απώλεια. Ας αναλάβουμε την ευθύνη του έργου του και ας ακολουθήσουμε το μονοπάτι που μας άνοιξε. Εμπρός ας το κάνουμε»
Για περισσότερες πληροφορίες για την ανεκτίμητη -ακόμα- κληρονομία του και την ζωή του :
http://terrapapers.com/o-paraxenos-kyrios-wilhelm-reich/ Δείτε λιγότερα
Πηγή