Τα ρεβύθια συγκαταλέγονται στην οικογένεια των οσπρίων και είναι ένα από τα παλαιότερα όσπρια που καλλιεργούνται από τον άνθρωπο.
Από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι την Αίγυπτο τα ρεβύθια, τα κουκιά και οι φακές θεωρούνταν βασικές τροφές της εποχής. Κι όχι άδικα!
Τα ρεβύθια είναι μια πλούσια πηγή πρωτεϊνών, υδατανθράκων, φυτικών ινών και πολλών βασικών μετάλλων και βιταμινών. Η παρουσία τόσων πολλών ζωτικής σημασίας θρεπτικών ουσιών, τα καθιστά ιδανική τροφή που μπορεί να παρέχει πολλά οφέλη για την υγεία, τα οποία συνοψίζονται παρακάτω.
Είναι μία από τις καλύτερες φυσικές πηγές πρωτεΐνης μεγάλης βιολογικής αξίας, ισάξιας του κρέατος, του γάλακτος και της σόγιας. Θεωρείται πλήρης τροφή για τον άνθρωπο και μπορεί να αντικαταστήσει πλήρως το κρέας. Αποτελούν πλούσια πηγή φυτικών ινών. Οι φυτικές ίνες που βρέθηκαν σε αυτά τα όσπρια μπορούν να μειώσουν το επίπεδο της LDL χοληστερόλης καθώς και να σταθεροποιήσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Παρέχουν επίσης μια σημαντική ποσότητα μαγνησίου, η οποία είναι ευεργετική για την καρδιαγγειακή υγεία, καθώς βοηθά στην μείωση της αρτηριακής πίεσης. Είναι μια σημαντική πηγή φυλλικού οξέος, το οποίο βοηθά στη μείωση των επιπέδων ομοκυστεΐνης του αίματος.
Η ομοκυστεΐνη είναι ένα αμινοξύ, το οποίο σε υψηλά επίπεδα στο αίμα, αποτελεί παράγοντα κινδύνου για καρδιακή προσβολή και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον έλεγχο της πείνας, εξαιτίας της υψηλής περιεκτικότητας τους σε πρωτεΐνες και φυτικές ίνες. Αυτό με τη σειρά του, μπορεί να αποδειχθεί χρήσιμο στη διαχείριση του σωματικού βάρους. Μπορούν να συνδράμουν στην θεραπεία της οστεοπόρωσης.
Τα ρεβύθια είναι μια καλή πηγή ασβεστίου, δεδομένου ότι καταναλώνονται με τον φλοιό τους καθώς το 70% του ασβεστίου βρίσκεται εκεί.
Λόγω της περιεκτικότητας τους σε μολυβδαίνιο, τα ρεβύθια συμμετέχουν στην αποτοξίνωση του οργανισμού από τα θειώδη άλατα, τα οποία χρησιμοποιούνται ως συντηρητικό σε προπαρασκευασμένες τροφές. Το μολυβδαίνιο αποτελεί συστατικό στοιχείο του ενζύμου που βοηθά στην αποτοξίνωση των θειωδών. Οι ευαίσθητοι άνθρωποι στα θειώδη άλατα, αντιμετωπίζουν μια σειρά σοβαρών συμπτωμάτων, όπως, αποπροσανατολισμός, ταχυκαρδία κ.ά.
Ως προς την κατανάλωση τους, τα ρεβύθια καταναλώνονται βραστά ή μαγειρευτά ως όσπρια, καβουρντισμένα ως ξηροί καρποί (τα γνωστά στραγάλια), γίνονται θρεπτικά άλευρα και μετά από επεξεργασία μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν υποκατάστατο του καφέ.
Ορίστε μερικές προτάσεις μαγειρέματος:
1. Η γνωστή σε όλους λεμονάτη ή κοκκινιστή ρεβυθάδα.
2. Ρυζότο με ρεβύθια.
3. Βρασμένα ρεβύθια σε σαλάτες με λαχανικά αρεσκείας
4. Φαλάφελ! Πεντανόστημοι κεφτέδες από ρεβύθι. (Συνταγή από το Λίβανο)
5. Χούμους! Πουρές από ρεβύθι, ταχίνι, κύμινο, λεμόνι, σκόρδο κι ελαιόλαδο. (Συνταγή από το Λίβανο)
6. Ρεβύθια με πατζάρια και σκόρδο, μαύρες τσακιστές ελιές και τυρί. Ένα ορεκτικό που συνήθιζαν οι αρχαίοι Έλληνες!
7. Μουσακάς ή παστίστιο με ρεβύθια! Σε αυτή τη περίπτωση τα αλεσμένα ρεβύθια αντικαθιστούν τον κιμά.
8. Τα ρεβύθια έχουν χρησιμοποιηθεί και σε γλυκά! Αναζητήστε συνταγές (ρεβυθάτο γλύκισμα απο την Θεσσαλία).
Τα ρεβύθια εκτός από την ευεργετική δράση τους στην υγεία, ίσως να αποτελούν μία νέα γευστική πρόκληση! Δοκιμάστε τα!
Εμμανουέλα Λεουνάκη, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος
Πηγή