"Ο άνθρωπος είναι ένας πολύ ξεχωριστός σπόρος, ικανός να δώσει πανέμορφα άνθη και υπέροχους καρπούς... μα τα χώματα που σπάρθηκε είναι πολύ αφιλόξενα και ξηρά, γεμάτα σκουλήκια που του τρώνε τις ρίζες..."
Οι περισσότεροι άνθρωποι σήμερα καταλαβαίνουν τη μεγάλη αναγκαιότητα των σημαντικών αλλαγών που χρειάζεται ο κόσμος μας απ άκρη σ άκρη… και το καταλαβαίνουνε γιατί πολύ απλά δεν είναι ευτυχισμένοι, γιατί οι ζωές τους είναι ένας διαρκής, σκληρός και άνισος αγώνας επιβίωσης, γιατί πάσχουν από κατάθλιψη και άγχος, γιατί δεν ζουν αληθινά αλλά απλά υπάρχουν, γιατί ο κόσμος μας δεν είναι παρά μια χαοτική και βάρβαρη ζούγκλα.
Μια ζούγκλα που έχει θέσει την ύλη ως πρώτιστη αξία και είναι ολοκληρωτικά προσανατολισμένη στο κέρδος, τον ανταγωνισμό, τον ατομικό πλουτισμό και τις ατελείωτες συγκρούσεις εξ αιτίας αυτού του προσανατολισμού.
Πολλοί, παρά την τεράστια και διαπιστωμένη διαφθορά και αναποτελεσματικότητα, πιστεύουν ακόμα και ελπίζουν στο πολιτικό σύστημα, στα κόμματα και τις ιδεολογίες τους, νομίζουν ότι έχουν την επιλογή, ότι αν ψηφίσουν κάτι άλλο, κάποιον άλλο πολιτικό, τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα…
Πολλοί πάλι πιστεύουν και ελπίζουν σε θρησκευτικά δόγματα ή μεταφυσικές διαστάσεις, προσεύχονται να βοηθήσει κάποια ανώτερη δύναμη για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος...
Πολλοί δεν πιστεύουν και δεν ελπίζουν ότι αυτή η ζούγκλα μπορεί ν αλλάξει, έχοντας την πεποίθηση ότι η φύση μας είναι αυτή που ευθύνεται για όλη αυτή τη βία και τη βαρβαρότητα… οπότε εφ όσον δεν μπορούμε να αλλάξουμε ουσιαστικά, αναζητούν επιφανειακές διαφυγές και διεξόδους, ψάχνουν και βρίσκουν τρόπους για να περνάνε αυτοί καλά, να επιβιώνουν και για παραπέρα δεν νοιάζονται…
Άλλοι πάλι θεωρούν ότι για ν αλλάξει πραγματικά ο κόσμος μας πρέπει ν αλλάξει ο κάθε ένας από μας, να αφυπνιστεί, να έχει αυτογνωσία και επίγνωση, ν αλλάξει εσωτερικά αξιακή βάση…
Αυτή είναι σίγουρα μια πολύ σοβαρή και ουσιαστική οπτική.
Είναι βέβαιο ότι αν όλοι μας μπορούσαμε να κατανοήσουμε τι πραγματικά είμαστε, αν οι αξίες μας βασίζονταν στη βαθειά γνώση και την αλήθεια της ζωής, αν αλλάζαμε συνεχώς διατηρώντας τα μυαλά μας ανοιχτά και ανεπηρέαστα, ζώντας μια ζωή προσφοράς και αποδοχής, τότε σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος, όμως... πόσο εξιδανικευμένη και ίσως ουτοπική είναι αυτή η οπτική αν ο στόχος μας είναι η κοινωνική και όχι η ατομική μονάχα αρμονία και φυσικά αν σκεφτεί κανείς ότι μιλάμε για 7.500.000.000 ανθρώπους…?
…έχουν άραγε και τα 7.500.000.000 άνθρωποι του πλανήτη αυτή την απαιτούμενη ευκαιρία της εσωτερικής αφύπνισης? Οι συνθήκες και τα δεδομένα των ζωών τους βοηθάνε σε αυτή την κατεύθυνση?
Αυτός που επιβιώνει στην Αφρική, το Μπανγκλαντές, το Ιράν και το Πακιστάν έχει τις ίδιες ευκαιρίες με αυτόν που ζει στην Αγγλία, την Αμερική, τη Γαλλία ή την Ελλάδα?
Τα μόνα αναμφισβήτητα και αυτονόητα στοιχεία στον κόσμο μας είναι το γεγονός ότι όλοι μα όλοι, ασχέτως του τι πιστεύουμε ή τι θέλουμε, σε ποια γωνιά του πλανήτη κατοικούμε, αν ήμαστε φτωχοί ή πλούσιοι, γα να επιβιώσουμε χρειαζόμαστε απαραίτητα νερό, τροφή, στέγη, ενέργεια, ασφάλεια, περίθαλψη… εξαρτόμαστε δηλαδή απόλυτα από τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον της γης…
Όλοι μα όλοι επίσης, άσχετα με το σε ποια γωνιά της γης γεννιόμαστε, βρισκόμαστε,χωρίς τη θέλησή μας, μέσα σε ήδη διαμορφωμένα κοινωνικά περιβάλλοντα, με ήδη διαμορφωμένα πρότυπα, παραδόσεις και αξίες, που χωρίς αμφισβήτηση πρέπει να αποδεχτούμε και να ακολουθήσουμε, για να ενταχθούμε μέσα στο κοινωνικό σύνολο του τόπου μας χωρίς προβλήματα.
Έτσι όλοι αντανακλούμε τον πολιτισμό του τόπου που μας διαμόρφωσε, όλοι συμπεριφερόμαστε βαθειά επηρεασμένοι από τις πληροφορίες, τα πρότυπα και τις αξίες που λάβαμε από το περιβάλλον που βρεθήκαμε.
Αυτή μας η διαμόρφωση είναι υπεύθυνη για τις επιλογές και τις συμπεριφορές μας μέσα στην κοινωνία.
Αν λοιπόν θέλουμε ν αλλάξει ο κόσμος μας ουσιαστικά και ριζικά τότε είτε θα πρέπει να περιμένουμε να συντονιστούν και να ν αφυπνιστούν, ως δια μαγείας, 7.500.000.000 άνθρωποι συγχρόνως είτε ν αλλάξουμε σταδιακά και ήπια το κοινωνικό περιβάλλον μέσα στο οποίο γεννιόμαστε, να το εκσυγχρονίσουμε με βάσει τα νέα υπαρκτά δεδομένα και ανάγκες, τις σύγχρονες δυνατότητες, γνώσεις και ευκαιρίες.
Δεν υπάρχει, όπως καταλαβαίνετε, καμία απολύτως περίπτωση να αφυπνιστούν και ν αλλάξουν όλοι μαζί οι κάτοικοι του πλανήτη και άρα ο μόνος εφικτός και νοήμον δρόμος είναι το ν αλλάξουμε το κοινωνικό περιβάλλον, ν αλλάξουμε προσανατολισμό και αξίες, ώστε οι νέες γενιές που θα έρθουν στον κόσμο μας να βρεθούν μέσα σε άλλες ουσιαστικές αξίες, άλλα πρότυπα και άλλες κοινωνικές μεθόδους, που θα περιέχουν στη δομή τους (και όχι στις διακηρύξεις τους) τα ανθρώπινα δικαιώματα, την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και των πόρων, το δίκαιο και την ηθική, την ατομική ελευθερία και την ελεύθερη πρόσβαση.
Θα είναι οι γενιές εκείνες των ανθρώπων που δεν θα αγωνίζονται πλέον για ειρήνη και ελευθερία, δίκαιο και ηθική, εκπλήρωση των βασικών αναγκών και βιοτικό επίπεδο, γιατί όλα αυτά θα υπάρχουν και θα θεωρούνται αυτονόητα.
Πως και ποιοι θα μπορούσαν να μπουν μπροστά σε μια τέτοια πορεία ριζικής αλλαγής?
Σίγουρα απαιτείται μια κατηγορία αποφασισμένων, καινοτόμων, ανεπηρέαστων και μη προσκολλημένων ανθρώπων σε οποιεσδήποτε παλιές ιδεοληψίες, που θα έχουν μοναδικό κίνητρο και στόχο την προσφορά στην ανθρωπότητα και το πάθος να βοηθήσουν στην επίλυση των τεράστιων συσσωρευμένων προβλημάτων που ακόμα αντιμετωπίζουμε.
…και ο μόνος εφικτός, αποτελεσματικός και σίγουρος τρόπος για να γίνει αυτό είναι το να χρησιμοποιήσουμε τις επιστήμες και την τεχνολογία, που σήμερα βρίσκονται στο υψηλότερο επίπεδό τους, για το κοινό όφελος και την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Ο Πέτρος Ζωγράφος, η επιστημονική του ομάδα και αυτή εδώ η σελίδα είναι άνθρωποι αφοσιωμένοι, παθιασμένοι και ταγμένοι σε αυτό τον σπουδαίο σκοπό, στην απελευθέρωση της ανθρωπότητας από τα τεχνητά και άχρηστα πλέον δεσμά της και τη φροντίδα του κοινού μας σπιτιού.
Αν θεωρήσουμε ότι αυτοί που ωφελούνται από τη σύγχρονη βάρβαρη εικόνα του κόσμου μας είναι μονάχα μια πολύ μικρή μερίδα άπληστων και διεφθαρμένων κυρίαρχων τότε η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών θα μπορούσε να βοηθήσει στην αλλαγή, αρκεί να βρεθούν στην "ίδια σελίδα" και πέρα από τις ίδιες γνωστές και παλιές πρακτικές εντός του υπάρχοντος πλαισίου, που όχι μόνο δεν φέρνουν ουσιαστικό αποτέλεσμα αλλά επαναλαμβάνουν και πολλαπλασιάζουν τα ήδη υπάρχοντα προβλήματα.
tasos.petridis.