Βαρέθηκα και σιχάθηκα όσο δεν φαντάζεσαι, σ αυτό τον ευλογημένο από τη φύση τόπο, να βλέπω να επαναλαμβάνεται συνεχώς το ίδιο έργο, το ίδιο σκηνικό, οι ίδιοι (με διαφορετικές μάσκες) πρωταγωνιστές, το ίδιο έγκλημα…
Μια διεφθαρμένη και ξεπουλημένη, ξενόφερτων πάντα συμφερόντων, κομματοκρατία, να διχάζει, να απογοητεύει, να παραμυθιάζει, να ψεύδεται, να αερολογεί, να πολώνει και να βιάζει κυριολεκτικά και πολυεπίπεδα ένα λαό ολόκληρο, για να εξυπηρετήσει από τη μια τα περιορισμένα συμφέροντα των αφεντικών της και από την άλλη τη ματαιοδοξία και το βόλεμά της.
Η γεωπολιτική θέση μας βλέπεις… σταυροδρόμι… όχι μονάχα πολιτισμών αλλά και διεφθαρμένων απατεώνων και οικονομικών συμφερόντων…
Μιλάω για ένα ολόκληρο πολιτικό κατεστημένο και για κυβερνήσεις που άλλες «έγερναν» προς Αγγλικά συμφέροντα, άλλες προς Γαλλικά, Γερμανικά, Ρώσικα, Αμερικάνικα… αλλά ΠΟΤΕ ή σπανίως Ελληνικά.
Κυβερνήσεις που η κάθε μια φρόντιζε να βάζει το μικρό ή μεγάλο της λιθαράκι στο ξεπούλημα του τόπου, των πόρων του και την εξαθλίωση του βιοτικού επιπέδου των ανθρώπων του.
Τω ανθρώπων αυτών που αγωνίστηκαν σκληρά να αφήσουν πίσω πολέμους, φτώχια, στερήσεις, ανεργία, αδικία, μίσος…
Ένα λαό με πολύ ιδιαίτερα χαρίσματα και πανανθρώπινες αξίες, με φιλότιμο, αλληλεγγύη, φιλοξενία, δημιουργικότητα, εργατικότητα, εφευρετικότητα, φαντασία και ελεύθερο πνεύμα… που αυτή η κομματοκρατία με το πολιτικοοικονομικό σινάφι της, όλα αυτά τα σπουδαία γνωρίσματα τα μετέτρεψε μέσα σε λίγες δεκαετίες σε λαμογιά, σε κουτοπονηριά, σε ωχαδερφισμό, ρατσισμό, αλληλοσπαραγμό, κανιβαλισμό και ομαδικό αποπροσανατολισμό.
Μια κομματοκρατία πάντα συναλλασσόμενη και διαπλεγμένη με την ντόπια οικονομική οικογενειακή ελίτ, που μαζί απλώθηκαν και διάβρωσαν σαν καρκινώματα όλα τα πόστα και όλα τα μέσα παραπληροφόρησης, εφημερίδες, τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, δημοσιογράφους, νομικούς, δικαστές… και ολόκληρη φυσικά την κοινωνία αλλάζοντας τους θεσμούς, τα πρότυπα, τις αξίες, τις συνήθειες, τα όνειρα…
Κατάφεραν να μας κάνουν Αμερικανάκια με χάμπουργκερ, coca cola και ριάλιτυ, γκλαμουριά και τηλεσόου… με όνειρα για εύκολο χρήμα και ανήθικο πλουτισμό.
Αντί να ενθαρρύνουνε τα παιδιά μας να ασχοληθούν με τη γνώση, την καινοτομία, τις τέχνες, τις επιστήμες και τις τεχνολογίες, τα οδηγήσανε στα ριάλιτυ, στα σόους, στο τραγούδι, το χορό… άστεγα από αληθινά οράματα και ουσιαστικά όνειρα.
Τυχαίο λες?
Όχι, μην με παρεξηγήσεις, μη με παρερμηνεύσεις, δεν με τσίμπησε καμία πατριωτική μύγα, μακριά από μένα τέτοιες ταμπέλες… πολίτες του κόσμου ήμασταν πάντα, για το καλό του ανθρώπου νοιαζόμασταν πάνω απ όλα πάντα, μέχρι αυτός ο «πολιτικός παραπολιτισμός» να εισβάλλει και να κυριαρχήσει στα πράγματα.
Απλά δεν πάει άλλο, δεν έχει πιο κάτω όταν δεν έχουνε αφήσει τίποτε όρθιο, όταν όλες οι έννοιες έχουνε χάσει τη σημασία τους, όταν ακούς για δημοκρατία και ανάπτυξη και σου έρχονται γέλια και κλάματα, όταν ο λαός πάσχει από κατάθλιψη γιατί του έχουν πριονίσει τα φτερά και του έχουν καταστρέψει την ψυχή και το μυαλό.
Φυσικά και έχει ευθύνη ο λαός, ο κάθε ένας μας, αλλά μην τα βάζουμε όλα σ ένα τσουβάλι… ο λαός ΠΟΤΕ δεν αποφάσιζε ή αποφασίζει για την τύχη του όσο είναι μαντρωμένος μέσα σ ένα κοινωνικό και οικονομικοπολιτικό κλουβί όπου του υποδεικνύονται τα πάντα και του καλλιεργούνε ασταμάτητα φοβίες, ανασφάλειες και τεχνητά διλήμματα.
Είναι ολοφάνερο πια ότι το να περιμένει κάποιος ακόμα σήμερα πραγματικές λύσεις στα προβλήματα, ουσιαστική πρόοδο του τόπου και δίκαιη κατανομή στους πολίτες, από αυτό το ανάπηρο και επικίνδυνο πολιτικό κατεστημένο σύστημα, είναι καθαρή παράνοια, είναι συνενοχή, είναι λήθη που δεν θα συγχωρηθεί από τις επόμενες γενιές.
Επείγει να ξεκολλήσει το μυαλό από τον πολιτικό αυτό βάλτο, να ανοίξουνε τα μάτια, να στήσουμε γέφυρες, να συνειδητοποιήσουμε πόσα πολλά και σπουδαία πράματα έχουμε στα χέρια μας για να χτίσουμε το νέο εκσυγχρονισμένο κόσμο που όλοι δικαιούμαστε.
Είχαμε και έχουμε ακόμα ένα τόπο γεμάτο φυσικό πλούτο, ήλιο, θάλασσα, ανέμους, νερά, τεράστιο ορυκτό πλούτο, πρώτες ύλες, φυσικούς πόρους, μια καρποφόρα γη, ένα κλίμα ήπιο και μοναδικό…
…έχουμε σπουδαία και ξεχωριστά μυαλά, καινοτόμους ερευνητές και επιστήμονες που είτε αγωνίζονται ακόμα εδώ είτε έχουν στελεχώσει όλες τις σύγχρονες επιστήμες και τις υψηλές τεχνολογίες σε ολόκληρο τον κόσμο.
Έχουμε τον Πέτρο Ζωγράφο και την μοναδική καινοτόμα τεχνολογία του που είναι ικανή να βάλει τις πιο ασφαλείς και στέρεες βάσεις στο όραμα της ριζικής και ουσιαστικής κοινωνικής αλλαγής.
Χρειάζεται μονάχα να πιστέψουμε στις πραγματικές δυνατότητές μας, να εργαστούμε για την αληθινή ενότητα όλων των υγιών και αμόλυντων φορέων, προσωπικοτήτων, οργανισμών, επιστημόνων, ερευνητών, εφευρετών και κάθε αφυπνισμένου πολίτη που ενδιαφέρεται για το κοινό όφελος.
Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να ξεβρομίσουμε και να απολυμάνουμε αυτό τον τόπο… να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη, ν ανοίξουμε νέους υπαρκτούς και εφικτούς δρόμους.
Και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει αν προηγουμένως δεν αποδοθεί δικαιοσύνη, δεν μπορεί να γίνει δίνοντας συγχώρεση, όπως γινόταν πάντα, σε όλα αυτά τα ανθρωποειδή που έφεραν τον τόπο σ αυτή την τραγική κατάσταση.
Όχι για λόγους εκδίκησης, όχι για λόγους προσωπικούς, λόγους συμφέροντος… μα για λόγους αληθινής δικαιοσύνης και απέραντου σεβασμού απέναντι στα αμέτρητα θύματα αυτών των απάνθρωπων πολιτικών.
Εγώ βαρέθηκα και σιχάθηκα το ίδιο και ίδιο παραλογισμένο σκηνικό, εσύ?
Tasos Petridis