Εξελισσόμαστε χιλιάδες χρόνια, ένας δρόμος ατελείωτος,
ανοίξαμε μονοπάτια μέσα από τεράστιες δυσκολίες, προβλήματα, κόπο, πόνο, στερήσεις, πείνα και κακουχίες,
σ αυτή την πορεία σπουδαίοι φιλόσοφοι, επιστήμονες και ερευνητές κοπίασαν, ξεχώρισαν, ανακάλυψαν, δημιούργησαν σπουδαία πράγματα,
τα πρόσφεραν και η ζωή βελτιώθηκε
…φτιάξαμε τεχνολογίες και πολιτισμούς, καλλιεργήσαμε τη γη,
καλλιεργήσαμε πρότυπα και αξίες, αναζητήσαμε την αρχή και το μετά
Όλα έδειχναν ότι είμαστε ένα έξυπνο είδος με πολύ μεγάλες και ξεχωριστές δυνατότητες…
…και σήμερα κοιτάς δίπλα, κοιτάς σε τι άθλιο και βάρβαρο κόσμο ζεις
και ψάχνεις να βρεις που διάολο να έχει εγκλωβιστεί όλη αυτή η εξυπνάδα, η νοημοσύνη, η ηθική, οι δυνατότητες, οι αξίες…
Ψάχνεις, ρωτάς, διαβάζεις, βουτάς στα βαθιά, στα ρηχά, βουτάς στα σκατά,
ανοίγεις τα αφτιά με αγωνία ν ακούσεις τι λένε και τι προτείνουνε οι ειδικοί, οι ηγέτες, οι θεωρητικοί, οι πρακτικοί,
ρωτάς παντού
και από παντού παίρνεις την ίδια και μόνη απάντηση.
Πόσα δίνεις??
Πόσα έχεις??
Και εννοούν χρήματα!!
Απ αυτά που παίρνει κανείς θυσιάζοντας και ξεπουλώντας τη ζωή, τις σχέσεις και τα όνειρά του.
Όλα συμβαίνουν με το χρήμα, όλα είναι συνδεδεμένα με το χρήμα και το κέρδος, όλα… η ζωή…
Πόση ξεφτίλα και πόση τύφλωση, πόση βλακεία και πόση ανευθυνότητα δηλαδή για ένα είδος που σήμερα έχει κατασκευάσει απίστευτη τεχνολογία και που μπορεί να παράξει ότι θέλει, σε ότι ποσότητα θέλει, σε ότι ποιότητα θέλει, να μην έχει βρει ένα δίκαιο και βιώσιμο τρόπο να μοιράζεται τα αγαθά και να δώσει ένα οριστικό τέλος στις συγκρούσεις, τους πολέμους, τις ανισότητες, τη σπατάλη, τη φτώχια, την πείνα και την εξάντληση των πόρων και του περιβάλλοντος??
Πόση ξεφτίλα αντέχεις άνθρωπε?
Πόση ανοησία κυβερνά το νου σου που αποδέχεσαι να κυβερνά το χρήμα τη ζωή?
Ρωτάω…
Αν υποθέσουμε ότι αύριο το πρωί εξαφανίζονται όλα τα χρήματα του κόσμου, και τα χαρτάκια που υπάρχουνε στις τσέπες και οι αριθμοί στους τραπεζικούς λογαριασμούς…
Αν όλα αυτά δεν υπάρχουν, μετά τι…?
Τέλος…, εξαφάνιση…, μαζικός θάνατος…?
Όχι βέβαια!!!
Όσο θα υπάρχουν πόροι, όσο η γη θα είναι καλλιεργήσιμη, όσο θα μπορούμε να φτιάχνουμε τεχνολογικά εργαλεία θα μπορούμε να δημιουργήσουμε ότι θέλουμε…
Συμπέρασμα:
Το χρήμα και οι ιδιοκτήτες του κατάφεραν να κατακομματιάσουν τη γη και την ανθρωπότητα, να μας προσανατολίσουν στο ατομικό κέρδος και τις ανόητες συγκρούσεις, σε μια εποχή που η δυνατότητα να παράξουμε πραγματική αφθονία και αυτάρκεια για όλους είναι και εφικτή και βιώσιμη.
Πόσο ακόμα αυτός ο κατασκευασμένος πόρος θα καθορίζει τη ζωή, την ειρήνη, την ασφάλεια, τη βιωσιμότητα, το δίκαιο, την ηθική, την ελευθερία, την αξία και την υπόστασή μας σαν είδος?
Τίνος είναι η επιλογή?
Των πολιτικών?
Των οικονομολόγων?
Των αγορών?
Πόσο έξυπνοι είμαστε τελικά όταν δεν εκσυγχρονίζουμε τις μεθόδους μας?
Tasos Petridis