Σελίδες

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΤΡΟΦΙΚΗ ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ ΜΕΡΟΣ 2



Φωτογραφία του Ηλιόπουλος Πασχάλης.


Η υπερφόρτωση στρεσογόνων παραγόντων διαλύει τον οργανισμό υπό συνθήκες πίεσης- σωματικά, πνευματικά ή συναισθηματικά. Η εκδήλωση της υπερφόρτωσης ποικίλει για κάθε άτομο.

Μερικά από τα κύρια συμπτώματα της τροφικής δυσανεξίας είναι:

I. Ανεξέλεγκτη επιθυμία για συγκεκριμένη τροφή.

II. Κατανάλωση υπερβολικής ποσότητας και αυξημένη συχνότητα κατανάλωσης αυτής της τροφής, ειδικότερα υπό συνθήκες στρες.

III. Η τροφή αυτή επιφέρει μια κατάσταση αυξημένης ευφορίας σαν να οφείλεται σε ναρκωτικά, και δημιουργεί μια εξάρτηση.

Το καλύτερο τεστ είναι να ρωτήσεις τον εαυτό σου ποια είναι αυτή η τροφή χωρίς την οποία δεν μπορείς.
Εννέα στις δέκα φορές αυτή η τροφή θα ευθύνεται για τη δυσανεξία ( ή θα είναι μία από αυτές).
Εάν δεν επιθυμείς μόνο ψωμί αλλά και μπύρα, κρασί ή άλλες τροφές που περιέχουν μύκητες, είναι πιθανόν να έχεις ευαισθησία στη μαγιά παρά στη γλουτένη.
Μπορούν όμως να συνυπάρχουν και οι δύο ευαισθησίες.

Αυτές οι εθιστικές τροφές υπερ-καταναλώνονται πάντοτε και σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Αν τις παραλείψεις θα αρχίσεις να αισθάνεσαι άσχημα.
Αυτό συμβαίνει διότι αυτά τα τρόφιμα δρουν ως στρεσογόνοι παράγοντες στο σώμα με ένα τρόπο που μοιάζει με τα εθιστικά φάρμακα όπως η ηρωίνη, οι αμφεταμίνες και η νικοτίνη.
Όταν χάσεις τη σταθερή σου δόση ξεκινάς να έχεις συμπτώματα στέρησης.
Το σώμα σου εξεγείρεται ενάντια στη κατάργηση της τροφής από την οποία εξαρτάται.

Το σώμα μάχεται το στρες, όποια και αν είναι η αιτία (σωματική, συναισθηματική, νοητική ή αλλεργική) με την απελευθέρωση συγκεκριμένων ορμονών.
Μια από αυτές είναι η αδρεναλίνη.
Μια άλλη ομάδα ορμονών που απελευθερώνει το σώμα όταν βρίσκεται σε συνθήκες στρες είναι οι ενδορφίνες..

Αυτές είναι χημικές ουσίες που παράγει το σώμα και ενεργούν στον εγκέφαλο με ένα τρόπο παρόμοιο με τα οποιούχα όπως η μορφίνη.

Οι ενδορφίνες βοηθούν στη μείωση της αντίληψης του πόνου και άλλων συμπτωμάτων που συνδέονται με αλλεργιογόνους παράγοντες όπως αυτούς που βρίσκονται στα αλλεργιογόνα τρόφιμα.

Σαν αποτέλεσμα αυτής της φυσιολογικής αντίδρασης στα τρόφιμα που προκαλούν εθισμό, το άτομο βιώνει σημαντικές μεταπτώσεις στη διάθεσή του –από μια κατάσταση ευτυχίας, υπερδιέγερσης και κάποτε νοσηρού ενθουσιασμού, οδηγείται σε κατάθλιψη, λήθαργο και κόπωση.

Η καλή αίσθηση του χιούμορ που υπάρχει τη μια στιγμή, μετατρέπεται σε εριστική διάθεση την άλλη.

Αυτές οι αλλαγές στη διάθεση και τη συμπεριφορά μπορεί να ακολουθούν την πορεία της συχνότητας στην έκθεση των εθιστικών τροφών.
Όσο το σώμα παίρνει τακτικά τα ‘φιξάκια’ της αντιδρώσας τροφής όλα είναι καλά, αλλά εάν παραλειφθεί μια δόση μια καλή εκδοχή της μετάπτωσης είναι πιθανό να εκτραπεί προς την κατήφεια καθώς η φάση της διέγερσης από την εθιστική ουσία δίνει τη θέση της στη φάση της στέρησης λόγω της έλλειψης της εθιστικής ουσίας.

Δεν προσλαμβάνεται η ύποπτη τροφή και το σώμα αρχίζει να επαναστατεί.
Στο στάδιο αυτό είναι η στιγμή που η επιθυμία για αυτή την τροφή αυξάνεται πάρα πολύ, αλλά μετά την κατανάλωσή της τα στερητικά συμπτώματα αντικαθίστανται από τη φάση της διέγερσης που συνδέεται με την έκθεση σε αυτή την τροφή.

Πολύ σπάνια το άτομο φτάνει στη φάση στέρησης πριν ψάξει για την αντιδρώσα τροφή.

Αυτός είναι και ο λόγος που τέτοιου είδους εθιστικές αλλεργίες δεν αποκαλύπτονται.
Τα πραγματικά στερητικά συμπτώματα καλύπτονται με την κατανάλωση περισσότερης τροφής.
Κατά τη διάρκεια της κατάργησης αυτών των τροφών υπό συνθήκες ελεγχόμενης νηστείας, τα συμπτώματα στέρησης εμφανίζονται πολύ έντονα και τις πρώτες ημέρες μπορεί να αισθάνεσαι πολύ άρρωστος.

Η περίοδος στέρησης ή οποία αποκαλείται αποκαλυπτική, μπορεί να είναι αρκετά τραυματική και ίσως να παρουσιαστεί ναυτία, τάση για έμετο, διάρροια, πονοκέφαλος, πονεμένες αρθρώσεις και μύες, έκκριση βλέννας, δύσπνοια και αυξημένο καρδιακό παλμό, για να αναφέρουμε μόνο μερικά.

Αυτά τα συμπτώματα μπορεί να συνοδεύονται από συναισθηματικές διαταραχές, αυξημένη ευαισθησία και νευρικότητα, αυξημένο θυμό, ευερεθιστότητα, εριστικότητα ή πιθανόν κατάθλιψη, υπνηλία και παθητικότητα.

Χρειάζεται προσοχή στις οικογενειακές εντάσεις αυτήν την περίοδο. Για κάποιους ανθρώπους ωστόσο, η περίοδος αυτή μπορεί να είναι σχετικά ήπια.

Συνήθως μετά από 4-5 μέρες τα συμπτώματα έχουν υποχωρήσει και μια φανταστική αίσθηση ευεξίας, ζωτικότητας και αυξημένης συνειδητοποίησης αναδεικνύεται καθώς το βαρύ πέπλο της τροφικής δυσανεξίας έχει απομακρυνθεί. 

Σημειώστε ότι σε αυτή τη φάση η επανέκθεση στην τροφή που προκαλεί δυσανεξία θα προκαλέσει άμεσα συμπτώματα, συνήθως πιο σοβαρά από τα προηγούμενα διότι το σώμα στη νέα αυτή φάση είναι ευαίσθητο στα αλλεργιογόνα.
Αυτό είναι το φυσικό σύστημα προειδοποίησης του σώματος που έχει ξεκινήσει και δουλεύει σωστά και μας προειδοποιεί να μην καταναλώνουμε αυτήν την τροφή.
Προηγουμένως, στη φάση που η αλλεργία ήταν καλυμμένη, το σώμα είχε αυξημένη ανοχή στη τροφή αυτή και ο μηχανισμός προειδοποίησης δεν δούλευε.

Κάθε τροφή που καταναλώνεται καθημερινά μπορεί να οδηγήσει σε δυσανεξία ανάλογα με την ευαισθησία του ατόμου.
Τα τρόφιμα που καταναλώνονται πιο συχνά είναι πρώτα στη λίστα.
Στην Ευρώπη τα τρόφιμα αυτά είναι το γάλα και τα προϊόντα σταριού· - είναι δύο είδη τροφών που καταναλώνονται σχεδόν σε κάθε γεύμα, ακόμα και στα πρόχειρα.
Στις ΗΠΑ υπάρχει αυξημένη ευαισθησία στα προϊόντα σόγιας και καλαμποκιού αφού υπάρχει ταχύτατη αύξηση στη χρήση αυτών των τροφών μέσα στις περισσότερες επεξεργασμένες τροφές.

Σε αντίθεση με τις σταθερές αλλεργίες οι οποίες αντιμετωπίζονται με την ολική αποφυγή της τροφής που την προκαλεί, οι περιοδικές εθιστικές αλλεργίες μπορούν να ελεγχθούν επαρκώς, μετά από μια αποκαλυπτική περίοδο αποφυγής τους, απλά με την εναλλαγή αυτών των τροφών έτσι ώστε οι συγκεκριμένες τροφές να μην καταναλώνονται κάθε μέρα.
Αυτό δίνει στο σώμα την ευκαιρία να κάνει ένα διάλειμμα από τη συγκεκριμένη τροφή και να ανακτήσει. Επίσης μεγιστοποιεί τις διατροφικές του απαιτήσεις όταν η δίαιτα είναι διατροφικά ισορροπημένη.

Αυτή η εναλλαγή των τροφών δεν προλαβαίνει μόνο την τροφική δυσανεξία αλλά προσφέρει και μια πιο προσεγμένη διατροφική προσέγγιση αφού καταναλώνουμε μια μεγαλύτερη ποικιλία τροφών.

Τα τεστ δυσανεξίας που γίνονται με διάφορα μηχανήματα δεν προσδιορίζουν τις βλαπτικές τροφές , διότι η επανάληψη της <<εξέτασης>> ανά λίγη ώρα εμφανίζει κάθε φορά διαφορετικό αποτέλεσμα.

Ηλιόπουλος Πασχάλης
( Dr of Naturopathy )