Πολύ μελάνι έχει χυθεί στην προσπάθεια να οριοθετήσουμε την έννοια της ενσυναίσθησης και ίσως, παρά τις αμέτρητες αναλύσεις, να μην έχουμε καταφέρει να προσθέσουμε κάτι ουσιαστικότερο από εκείνο που οι παλιοί αποκαλούσαν «συμπόνια».
Ο συμπονετικός άνθρωπος δεν είναι απλά εκείνος που μπαίνει στα παπούτσια του άλλου για να νιώσει τον πόνο του, είναι εκείνος που τρέχει μαζί του, που μετατρέπει τη συμπόνια σε πράξη και αλληλεγγύη. Διότι η πραγματική ενσυναίσθηση δεν σταματά στη συναισθηματική ταύτιση, απαιτεί προσφορά, θυσία και βούληση να αλλάξουμε ό,τι μπορούμε. Τελικά, η ενσυναίσθηση δεν είναι κάτι που «έχεις» ή «δείχνεις»• είναι κάτι που κάνεις. Και μόνο μέσα από αυτή την έμπρακτη αγάπη μπορεί να αναδυθεί ένας κόσμος πιο ανθρώπινος.Ζούμε τη Γενοκτονία των Παλαιστινίων και πολλοί από μας σηκώνουν Ισραηλινές σημαίες , ιερωμένοι Χριστιανοί μιλάνε για τον περιούσιο λαό του Ισραήλ (αναφερόμενοι στη παλαιά διαθήκη) ...άλλοι λένε ότι καλά κάνουμε και είμαστε με τον εχθρό του εχθρού μας κλπ διάφορα ,που ντρέπομαι να τα αναφέρω για λογαριασμό τους ...Σαν κράτος αποτύχαμε να πάρουμε θέση με το δίκαιο! Η επίσημη εκκλησία βουβή μπροστά σ αυτά τα φρικιαστικά καθημερινά εγκλήματα!!!
Το Νόμπελ Ειρήνης απονεμήθηκε το 1994 από κοινού στον τότε πρόεδρο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Αραφάτ, τον τότε Ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών Σ.Πέρες και τον τότε πρωθυπουργό του Ισραήλ Ιτζχάκ Ράμπιν, ο οποίος δολοφονήθηκε ένα χρόνο αργότερα από υπερεθνικιστή εβραίο που ήταν αντίθετος με την πολιτική ειρήνευσης.
Ακολούθησε η δολοφονία του Γ.Αραφάτ με ραδιενεργό Πολώνιο απ τις μυστικές υπηρεσίες του Ισραήλ....Τι δεν καταλαβαίνετε ;;;
Δείτε τις εικόνες και βάλτε το χέρι στη καρδιά σας !!!!
Πολικός 2025