Ζούμε σε έναν κόσμο που σου ψιθυρίζει (ή και φωνάζει):
“Κάνε κάτι!”
“Μην κάθεσαι άπραγος!”
“Πρέπει να γεμίσεις τον χρόνο σου!”
Αλήθεια τώρα…
Έχεις δοκιμάσει να κάτσεις 5 λεπτά χωρίς να κάνεις τίποτα;
Χωρίς κινητό, χωρίς μουσική, χωρίς λίστα to-do;
Αν ναι… ένιωσες και εσύ αυτό το περίεργο άγχος στο στήθος;
📌 Γιατί συμβαίνει αυτό;
🔸 Ο εγκέφαλος έχει μάθει να επιβραβεύεται με “ντόπες” (dopamine) όταν παράγει, όχι όταν αναπαύεται.
🔸 Το αυτόνομο νευρικό σου σύστημα έχει μάθει να “τρέχει” (sympathetic mode). Δεν θυμάται πώς να ηρεμεί.
🔸 Η ψυχή σου έχει ταυτίσει την αξία σου με το “πόσα κάνεις” — όχι με το “ποιος είσαι”.
👁️🗨️ Όμως... το σώμα σου ξέρει.
Ξέρει ότι χρειάζεται και παύσεις.
Ξέρει ότι ο εγκέφαλος αναδομείται όταν βαριέσαι λίγο.
Ξέρει ότι οι πιο δημιουργικές ιδέες έρχονται όταν δεν κάνεις τίποτα.
💬 Θυμάμαι μια πελάτισσα που μου είπε:
“Στεφ, όταν κάθομαι, νιώθω ενοχές. Λες και πρέπει να τσεκάρω κάτι για να αξίζω τον καναπέ.”
Και της απάντησα (το έχω κάνει σε εμένα πρώτα άπειρες φορές):
“Ο καναπές δεν είναι εχθρός. Είναι reset. Είναι επανάσταση.”
🧘♂️ Τι μπορείς να κάνεις για να “ξαναμάθεις” την παύση;
✔️ Βάλε 5 λεπτά “τίποτα” την ημέρα.
👉 Κάτσε. Κλείσε μάτια. Παρατήρησε την αναπνοή. Όχι για να ηρεμήσεις. Για να υπάρξεις.
✔️ Όταν βαριέσαι, μην το γεμίζεις αμέσως.
👉 Δες τι θα αναδυθεί. Μπορεί να είναι συναίσθημα. Μπορεί να είναι έμπνευση.
✔️ Πες στον εαυτό σου: “Δεν χρειάζεται να κάνω κάτι τώρα.”
👉 Και ναι, στην αρχή θα σε τσιμπάει παντού. Μετά, θα το λατρέψεις.
✔️ Αναρωτήσου: Ποιος είμαι όταν δεν κάνω τίποτα;
👉 Μπορεί εκεί να σε περιμένει κάτι αληθινό. Εσύ.
💡 Η παύση δεν είναι κενό. Είναι επιστροφή στο σώμα σου.
📣 Εσύ, πότε νιώθεις ότι φοβάσαι την ησυχία;
Και τι θα γινόταν αν της έδινες λίγο χώρο;
Στέφανος Περίφανος