Το μεγάλο πλεονέκτημα της ωμής τροφής είναι ότι αυτοπέπτεται όταν είναι κατάλληλα παρασκευασμένη και έτσι κάνει οικονομία στα γαστρικά υγρά. Για το λόγο αυτό και μόνο, είναι πολύ χρήσιμη σε ανθρώπους με επιρρεασμένη πεπτική ικανότητα. Άλλά καί γιά τους υπόλοιπους τυχερούς μέ τό ύγειές πεπτικό σύστημα, σημαίνει μια εξαιρετική οικονομία για όλο τον όργανισμό.
Πρέπει να τονίσω ότι είναι απόλυτα αναγκαΐο κάθε γεύμα ακόμα και το μικρό κολατσό, ν' αρχίζει με ωμή τροφή και μάλιστα όχι λίγη σάν ορεκτικό, άλλα ν' αποτελεί τουλάχιστον τό μισό γεύμα.
Και πρέπει να προσέξετε ώστε ή τροφή νά είναι πραγματικά φρέσκια, όχι κονσέρβα, ούτε έτοιμασμένη από πολλές ώρες πρίν και καθαρή καί κυρίως εναρμονισμένη μέ τό πρόσωπο πού τήν τρώει. Φυσικά πρέπει νά μασιέται αργά και τελείως καλά. 'Επίσης να είναι καλή στην εμφάνιση, δηλαδή στήν ετοιμασία καί τό σερβίρισμα και όποτε είναι δυνατό να προέρχεται από έδαφος πλούσιο σε οργανικά λιπάσματα.
Τώρα πρέπει να σας πω πώς έγώ προσωπικά ερμηνεύω τήν ένεργοποιό δύναμη της ωμής τροφής. Τη θεωρώ πιο σπουδαΐα απ' όλα τά άλλα μαζί, δηλαδή τις βιταμίνες, μέταλλα, ένζυμα, ιχνοστοιχεΐα, χλωροφύλλη, φυτικά αντιβιοτικά και όλη τη σωρεία τών συστατικών. Μπορείτε ν' αγοράσετε βιταμίνες άπ' τό γωνιακό φαρμακείο άλλά δέν μπορείτε ν' αγοράσετε εκείνη την ειδική ποιότητα που περιέχεται μέσα στην ώμη ακατέργαστη τροφή, διότι δεν αντέχει στην παρασκευή και συντήρηση.
Μπορούμε νά καταλάβουμε ότι ή ωμή τροφή περιέχει ηλιακή ενέργεια, άποθηκευμένη στά ζωντανά φυτικά κύτταρα, διατηρημένη μακριά από θέρμανση, μαγείρεμα και βιομηχανική εκμετάλλευση.
Ο Δόκτορ Bircher-Benner ανακάλυψε το 1900 αύτό τό σπουδαΐο χαρακτηριστικό της ακατέργαστης τροφής και αυτό άποτελεί τη μεγαλύτερη προσφορά του στην επιστήμη της διαιτητικής. Τριάντα οκτώ χρόνια αργότερα, ό Eppinger του Πανεπιστημίου της Βιέννης, ανακάλυψε ότι ή ωμή τροφή και μόνο ωμή τροφή άνεβάζει το μικροηλεκτρικό δυναμικό στά ζωντανά κύτταρα. [...]
Πάνω από εξήντα χρόνια αυτή ή Ιαματική και Ενεργοποιός ενέργεια της φρέσκιας ωμής τροφής έχει αποδειχθεί στήν κλινική μας καθώς και σε άλλα μέρη σ' όλο τον κόσμο. Θά τελειώσω μέ τήν παράθεση ορισμένων εντυπωσιακών αποτελεσμάτων στήν έρευνα της διατροφής.
Ο καθηγητής Karl Eimer τής ίατρικής σχολής του Πανεπιστημίου του Marburg τό 1937 συνέλεξε έναν αριθμό αθλητών μεταξύ των φοιτητών του καί έπί δύο βδομάδες τούς είχε υπό συντηρητική αγωγή. "Όταν έφτασαν σέ πλήρη ευρωστία ξαφνικά και χωρίς νά τούς προειδοποιήσει τους έβαλε σέ αυστηρά δίαιτα ωμής τροφής. Δέν υπήρξε μεταβατική περίοδος. Για τους αθλητές εκείνους, ή δίαιτα ήταν τελείως ασυνήθιστη και έπιπλέον, ή καθημερινή πρόσληψη πρωτεΐνης μειώθηκε από 100 σέ 50 γραμ. Ή συμβατική δίαιτα ήταν κυρίως ζωική, καί ή καινούρια ήταν φυσικά σχεδόν αποκλειστικά άπό τό φυτικό βασίλειο. Υποψιαζόμαστε πώς ό αγαθός καθηγητής προσδοκούσε μιά ολοκληρωτική κατάρρευση και μείωση της αποδόσεως των αθλητών. Τίποτα τέτοιο δεν έγινε. Οί αθλητές γίνανε πιό δυνατοί, πιό ταχεΐς καί πιό ευλύγιστοι. Έδω αποκαλύφθηκε ή οικονομία και ή άποτελεσματικότητα της ώμης τροφής στο μεταβολισμό. Ήταν, όπως θα συμφωνήσετε, μια αξιόλογη παρατήρηση. [...]
Μπορούμε νά άναφερθούμε καί σέ άλλα παραδείγματα όχι καθαρής έρευνας πάνω στή διατροφή, άλλα άπό τήν μακρόχρονη πείρα, όπως τον όμιλο φυτοφάγων ποδηλατιστών και αθλητών της Αγγλίας μέ τίς λαμπρές επιδόσεις και ρεκόρ των οποίων ή διατροφή περιλαμβάνει πλούσια ώμή τροφή και είναι σχετικά φτωχή σε πρωτεΐνες. Επίσης μπορεί νά θυμάστε τις νίκες του Horace Braby του νεαρού Νοτιοαφρικανού αθλητή στην ποδηλασία καί τό τέννις, πού νίκησε τους αντιπάλους του των οποίων ή διατροφή ήταν μέσα στά καθιερωμένα πλαίσια. 'Αναφέρουμε επίσης τόν John Marshall ό οποίος τό 1956 νίκησε στο κολύμπι μεγάλης απόστασης ή τόν Bill Pickering από την Νέα Ζηλανδία πού διέσχισε την Μάγχη καί τερματίζοντας είχε δυνάμεις να τρέξει κατά μήκος της ακτής, καί οί δύο τρέφονταν με τροφή ωμή αλλά χωρίς κρέας.
Αύτά τά εντυπωσιακά αποτελέσματα δείχνουν ότι ή ωμή, ή ζωντανή ποιότητα τροφής δίνουν στον οργανισμό τη δυνατότητα νά λειτουργεί στο μάξιμουμ της αποδόσεώς του καί έχει μιά μακροπρόθεσμη καί ευεργετική επίδραση στην υγεία του ανθρώπου. Δέν μπορεί νά παραβλεφθεί ή σπουδαιότητα αυτού του γεγονότος.
Έφθασα στο τέλος της ομιλίας μου, άλλά, όπως το θέλουν και οί μεγάλοι φιλόσοφοι τό τέλος δέν είναι παρά ή αρχή. Μήν φοβάστε, δέν θά ξαναρχίσω πάλι. Όλο και όλο πού έρχομαι νά πώ τώρα είναι ότι πρέπει αύτή ή πρωτοπόρος εργασία να έπεκταθεΐ, διότι ό αυξανόμενος πληθυσμός σας ατενίζει με έμπιστοσύνη και πίστη και περιμένει από σας να του δείξετε το δρόμο ιδίως στους νέους, τούς ηγέτες του αύριο, πρός τήν ενισχυμένη υγεία και έτσι να γίνουν ικανοί να αντιμετωπίζουν τα μεγάλα έργα πού τούς περιβάλουν.
------------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο του Max Bircher Benner: "Δρόμος προς την Ενισχυμένη Υγεία και Ζωτικότητα" - 1982 -