Η γλυκόζη κάτω από ομαλές συνθήκες είναι η μόνη και η καταλληλότερη τροφή του εγκέφαλου. Σωστά λοιπόν λέγεται ότι ο εγκέφαλος χρειάζεται ζάχαρη. Αλλά τι ζάχαρη;
Οχι βέβαια εκείνη που προέρχεται από μιά συστηματική επεξεργασία και ραφινάρισμα φυτικών - φυσικών τροφών (π.χ. καλαμοσάκχαρο, κοκκινογούλια) γιατί όχι μόνο δεν βοηθά τον εγκέφαλο, αλλά δημιουργεί και πλήθος άλλα προβλήματα στην υγεία μας, την σωματική αλλά και την ψυχική.
Πολλές φορές μας ρωτάνε γιατί αποκλείουμε την ζάχαρη από το καθημερινό διαιτολόγιο, ή ποιό είδος ζάχαρης είναι το καλύτερο· «Τι να προτιμάμε την άσπρη ζάχαρη, την σκούρα, μελάσα;».
Σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής διατροφής, καμμιά! Γιατί; Τι δεν πάει καλά με την ζάχαρη σ’ όλες της τις μορφές; Στο κάτω - κάτω ορισμένοι υδατάνθρακες διασπώνται στην διάρκεια της πέψης σε ζακχαρόζη (κοινή ζάχαρη) κι' έπειτα σε γλυκόζη και φρουκτόζη. Αλλά το πρόβλημα είναι πως η κοινή ζάχαρη αποτελεί μια πολύ συμπυκνωμένη μορφή υπεραφιναρισμένου υδατάνθρακα και δεν περιέχει τίποτα εκτός από θερμίδες. Ένα κουταλάκι ζάχαρης (15 γραμ.) περιέχει 60 θερμίδες (η κουταλιά αυτή της ζάχαρης προέρχεται από την κατεργασία ενός τεράστιου κοκκινογουλιού. Επίσης 7 λίβρες ζαχαροκάλαμου κάνουν 1 λίβρα ζάχαρης).
Αυτές οι θερμίδες είναι χωρίς καμμιά θρεπτική αξία από κείνη που υπήρχε στους φυσικούς υδατάνθρακες από τους οποίους αποσπάστηκε. Είναι η πιο ραφιναρισμένη (99,9%) «τροφή»· είναι εντελώς περιττή και βλαπτική.
[...] Πριν από το ραφινάρισμα της ζάχαρης ο άνθρωπος έτρωγε φυσικές γλυκές τροφές, όπως είναι τα φρούτα και τα γλυκά λαχανικά, των οποίων ο φυσικός όγκος εμπόδιζε από το να τρώει κανείς πολύ. Η κοινή ζάχαρη είναι 8 φορές πιο συμπυκνωμένη από ότι είναι στην φυσική της κατάσταση. Όλες οι ίνες της φυσικής της μορφής απομακρύνονται και επιπλέον όλες οι βιταμίνες, τα μεταλλικά άλατα και τα ιχνοστοιχεία.
Είναι εύκολο να τρώμε μεγάλες ποσότητες καθαρής ζάχαρης ή κέικ, γλυκά, ποτά, σοκολάτες, αναψυκτικό, μπισκότα, επειδή δεν έχουν όγκο, για να μας δώσουν το αίσθημα της πληρότητας, του κορεσμού. Επιπλέον, για να συμπληρωθεί ο μεταβολισμός όλων αυτών των προϊόντων, που περιέχουν ζακχαρόζη (ζάχαρη), το σώμα χρειάζεται έναν αριθμό βιταμινών, τις ίδιες βιταμίνες που απομακρύνθηκαν υπό τη ραφιναρισμένη άσπρη ζάχαρη.
Όταν λοιπόν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες βιταμίνες, τα ζαχαρούχα προϊόντα δεν μεταβολίζονται ομαλά κι ένα υποπροϊόν που λέγεται πυροσταφυλικό οξύ (ενδιάμεσο προϊόν της γλυκόλυοης και της αλκοολικής ζύμωοης), συγκεντρώνεται στα κύτταρα των ιστών και προξενεί κόπωση.
Ας δούμε όμως τι άλλες επιπτώσεις έχει στην υγεία μας η κατανάλωση ζάχαρης.
1. Δημιουργεί ανεπάρκεια βιταμινών και μεταλλικών αλάτων ληστεύοντας τον οργανισμό από τα αποθέματά του. Ισχυρά διαλύματα ζάχαρης ερεθίζουν το στομάχι και τα εντερικά τοιχώματα προξενούν έτσι μια συγκέντρωση βλέννης και παράγουν σε μεγάλο βαθμό όξινα γαστρικά υγρά, που μπορεί να οδηγήσουν σε γαστρεντερικές διαταραχές, όπως κολίτιδες, γαστρίτιδες, έλκη.
2. Είναι μια από τις βασικές αιτίες για τις ασθένειες του ήπατος, της χοληδόχου κύστεως και ορισμένων καρκίνων.
3. Αυξημένη λήψη ζάχαρης έχει αποδειχτεί πως ανεβάζει τα επίπεδα λιπών στο αίμα, τα οποία οδηγούν σε αθηροσκλήρϋνση (βούλωμα αρτηριών).
Επίσης συνεισφέρει στη δημιουργία διαφόρων καρδιακών παθήσεων. Υπάρχουν αρκετοί ερευνητές σήμερα που υποστηρίζουν πως ο κύριος ένοχος στην αύξηση των καρδιοπαθειών και εγκεφαλικών στις μέρες μας, δεν είναι τα λίπη αλλά η ζάχαρη.
5. Είναι ο βασικός παράγοντας της σήψης των δοντιών (τερηδόνας). Τα βακτηρίδια, που υπάρχουν φυσιολογικά μέσα στο σώμα, χρησιμοποιούν την ζάχαρη για να παράγουν μιά πυκνή κολλώδη ουσία, η οποία προσκολλάται σταθερά στα δόντια. Αυτή η ουσία επιταχύνει την δημιουργία της βακτηριδιακής πλάκας, η οποία μαζί με άλλα οξέα, προσβάλλει τα δόντια και τα χαλάει.
6. Η έλλειψη όγκου και η ελκυστική γλυκύτητα των διαφόρων ζαχαρωδών και γλυκισμάτων, οδηγεί εύκολα σε υπερκατανάλωση. Είναι δύσκολο για έναν που τρέφεται με πλήρεις τροφές, ακόμα κι αν δεν ασκείται έντονα να γίνει παχύσαρκος, γιατί εύκολα επέρχεται ο κορεσμός, δεν συμβαίνει όμως αυτό όταν κανείς καταναλίσκει γλυκίσματα με αποτέλεσμα να παίρνει πολλές θερμίδες και να γίνεται παχύσαρκος (π.χ. 20 μήλα ισοδυναμούν με 140 γραμ. ζάχαρης).
7. Η κατανάλωση ζάχαρης οδηγεί σε γοργή άνοδο του ζακχάρου του αίματος, διαγείροντας το πάγκρεας σε υπερπαραγωγή ινσουλίνης, αυτό μπορεί να επιφέρει χρόνιο υπερινσουλινισμό εάν συνεχιστεί για μακρό χρονικό διάστημα. Αυτή η κατάσταση του παγκρέατος να παράγει υψηλά ποσοστά ινσουλίνης για να αντισταθμίσει τις γοργές ανόδους του ζακχάρου στο αίμα, επιφέρει μιά κάθετη πτώση σε χαμηλά επίπεδα του σακχάρου (στο αίμα) δημιουργώντας υπογλυκαιμία - τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας είναι ποικίλα και μπορούν να επηρεάσουν πολυάριθμα, ανόμοια συστήματα του σώματος - πονοκέφαλος, ανησυχία, συγκινησιακές εξάρσεις και πτώσεις, ζάλη αϋπνία την νύκτα, υπνηλία τις πρωινές ώρες, καρδιακοί παλμοί το απόγευμα και διαταραχές της όρασης.
Το σύμπλεγμα αυτό των συμπτωμάτων είναι τόσο ποικίλο, ώστε συχνά οδηγεί τους γιατρούς να στέλνουν τους αρρώστους με υπογλυκαιμία από τον ένα ψυχίατρο στον άλλο. Η συνήθης συμβουλή τους να αντιμετωπίζεται η υπογλυκαιμία με ζάχαρη, είναι ό,τι ακριβώς χρειάζεται για να χειροτερεύει ακόμα περισσότερο η κατάσταση αυτή.
8. Έχει βρεθεί από πειράματα σε ζώα, ότι η κατανάλωση ζάχαρης αυξάνει την γλοιότητα (το κολλώδες) των αιμοπεταλίων, αυξάνοντας την τάση για τον σχηματισμό θρόμβων και στην συνέχεια απόφραξη των αρτηριών.
9. Η κατανάλωση ραφιναρισμένης ζάχαρης μπορεί επίσης να δημιουργήσει μιά σημαντική προσωρινή μείωση της φαγοκυτταρικής ικανότητας των λευκών αιμοσφαιρίων του σώματος, ελαττώνοντας έτσι την φυσική ικανότητα του σώματος να αντιμετωπίζει τις μολύνσεις.
10. Καθώς η κατανάλωση της ζάχαρης συνεχίζεται η αυξημένη παραγωγή ινσουλίνης προκαλεί έξτρα εργασία στα επινεφρίδια για να αντισταθμίσουν την κατακόρυφη πτώση του σακχάρου του αίματος, εξ αιτίας της ασύνετης κατανάλωσης ζάχαρης αυτό μπορεί να αποτελέσει τα θεμέλια για εξάντληση και ελαττωμένη λειτουργία των αδένων αυτών.
11. Ορισμένοι ερευνητές αναφέρουν ότι η κατανάλωση ζάχαρης μπορεί να προκαλέσει αύξηση του ουρικού οξέος και απομάκρυνση του ασβεστίου από το σώμα.
12. Κι ακόμα κάτι που αφορά τις γυναίκες. Σε μιά έρευνα, από την Διεθνή Εταιρεία Μεταβολισμού, βρέθηκε, ότι οι γυναίκες που δεν έτρωγαν καθόλου ζάχαρη δεν παρουσίαζαν την ένταση, τους πόνους στην πλάτη, την νευρικότητα, τις κράμπες, την κατακράτηση νερού και γενικά όλες εκείνες τις ανωμαλίες που συνήθως συνοδεύουν τα έμμηνα.
13. Όλο και περισσότερο αποδεικνύεται στο εξωτερικό τουλάχιστον - αρκετά ήδη χρόνια πριν - ότι η κατανάλωση ζάχαρης (και επεξεργασμένων υδατανθράκων), μέσω της υπογλυκαιμίας, μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές της συμπεριφοράς, όπως υπερκινητικότητα, επιθετικότητα, κατάθλιψη, βίαιη και εγκληματική συμπεριφορά.
14. Κι ας μη ξεχνάμε ότι η ζάχαρη δημιουργεί εθισμό όσο περισσότερη τρώει κανείς, τόσο ακόμα περισσότερη θέλει να τρώει. Ο εθισμένος στην ζάχαρη είναι το ίδιο με τον εθισμένο στο αλκοόλ, στο τσιγάρο κλπ.
Αυτά λοιπόν, τα εναντίον της ζάχαρης από την μιά μεριά της πλάστιγγας και το μόνο υπέρ από την άλλη μεριά, η γλυκιά της γεύση. Άραγε αξίζει αυτή η γλυκύτητα να πληρώνεται τόσο ακριβά δυναμιτίζοντας την υγεία και την ευεξία μας;
--------------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο του Παναγιώτη Ε. Κουμεντάκη: "ΥΓΕΙΑ Ή ΑΡΡΩΣΤΙΑ; ΔΙΑΛΕΞΤΕ!"
Ανδρέας Καραβιώτης