ΤΟ ΠΡΩΤΟ και κύριο τρόφιμο για όλους τους Μεσογειακούς Λαούς είναι αναμφισβήτητα το ψωμί, ο άρτος ο επιούσιος, ο ευλογημένος από τη θρησκεία και καταξιωμένος από τη χρήση των αιώνων. 0 Ελληνικός Λαός το εκφράζει αυτό με τούτο το αξίωμα: Όλα είναι φάδια της κοιλιάς και το ψωμί στημόνι.
Όταν όμως λέμε ψωμί, εννοούμε αυτό που γίνεται από το αλεύρι ολόκληρου του κόκκου των δημητριακών. Ένα τέτοιο ψωμί περιέχει, εκτός από τα κύρια θρεπτικά στοιχεία (άμυλο, λεύκωμα) και πλήθος βιταμινών, οργανικών αλάτων, φυραμάτων και λοιπών ιχνοστοιχείων, απολύτως απαραίτητων, για τη φυσιολογική σύνθεση του αίματος. Πρέπει να ξέρομε ότι όλα τα παραπάνω ζωντανά στοιχεία, βρίσκονται στη φλούδα όλων των τροφίμων, στη φλούδα που έρχεται σε άμεση επαφή με το ζωοδότη ήλιο. Εμείς όμως, με τις φλούδες τάίζομε τα γουρούνια.
Στο χωριό μου, ως πριν από τον πόλεμο, οι γυναίκες ζύμωναν κάθε Σάββατο. Όταν ξεφούρνιζαν, όλο το χωριό μοσκοβολούσε. Άλεθαν στους μύλους μισό σιτάρι -μισό κριθάρι και όπως ήταν το ζύμωναν.
Τι είναι όμως το ψωμί που τρώμε σήμερα; Το ψωμί το έκανε η Μάνα μας για να θρέψει τους δικούς της. Ο φούρναρης όμως δουλεύει όχι από ενδιαφέρον για να μας θρέψει, αλλά για να κερδίζει. Παίρνει λοιπόν αλεύρι από τον αλευροβιομήχανο, τύπου 70%. Αυτό θα πει ότι από τον κόκκο του σιταριού αφαιρείται το πίτουρο 30% κ μένει το άσπρο αλεύρι 70%. Αφαιρείται ακόμα κ το σπέρμα-το φύτρο του κόκκου, από το οποίο παρασκευάζονται ακριβά φαρμακευτικά κ άλλα πολύτιμα προϊόντα. Το σπέρμα είναι τεράστιας βιολογικής αξίας - είναι η ψυχή του κόκκου (ένας μικρός ποντικός χορταίνει με 20-30 κόκκους - αυτός όμως κόβει 500 γιατί τρώει μόνο το σπέρμα!)
Έτσι, το ψωμί που πέρνομε από το φούρναρη, δεν περιέχει παρά λίγο λεύκωμα κ' το ενδιάμεσο τμήμα του κόκκου που είναι νεκρό άμυλο, ό,τι χρειάζεται για το πάχος κ για τη δυσκοιλιότητα, που είναι το παθολογικό έδαφος, που εκφέρει όλες τις χρόνιες αρρώστιες. Προσθέτει επίσης χημικές βιταμίνες, το υποβάλλει σε αποσείρωση με ακτινοβολίες κ αφού το περιποιηθεί κ με διάφορα άλλα χημικά-«βελτιωτικά» το στέλει στο φούρναρη, ο οποίος συνεχίζει τη «βελτίωσή του» με άλλα χημικά. Στο ζύμωμα ρίχνει διάφορες χημικές ουσίες για ν’ ασπρίζει το ψωμί, να φουσκώνει, να έχει χρώμα ροδαλό, να είναι αφράτο, να είναι κριτσανιστό ακι προπάντων να μη χαλάει ποτέ.
Σ’ αυτό το χημικό κατασκεύασμα κατάντησε ο «Επιούσιος Άρτος», η βάση της διατροφής του λαού - ένα ανούσιο κ βλαβερό καουτσούκ.
Το άσπρο αλεύρι, η άσπρη ζάχαρη κ το άσπρο ρύζι είναι η κύρια αιτία του βιολογικού εκφυλισμού της πολιτισμένης ανθρωπότητας.
Μα, θα πείτε, τόσο ασυνείδητοι είναι αυτοί οι αρτοποιοί; Οι αρτοποιοί είναι επαγγελματίες, που εργάζονται για να ζήσουν. Για να κερδίζουν πρέπει να πωλούν. Για να πωλούν, πρέπει τα προϊόντα τους να είναι αρεστά στους πελάτες τους. Τέτοια η ζήτηση, τέτοια κ' η προσφορά...
Οι αρτοποιοί δε φταίνε· είναι καλόπιστα όργανα μέσα στο τεράστιο διεθνές καπιταλιστικό κύκλωμα, που - όπως κ όλοι οι παραγωγοί καθοδηγούνται από τη μία κ μόνη παντοδύναμη θεότητα: το κέρδος, το όσο γίνεται μεγαλύτερο κέρδος, αδιαφορώντας για τα μέσα, αδιαφορώντας για τον Άνθρωπο.
Τι μπορούμε να κάνομε; Πολλά, όταν διαφωτιστούμε κι έχομε την τόλμη να ξεκόψομε από την άβουλη αγέλη και να κάνομε αυτό που πρέπει.
Να ξέρομε κ κυρίως οι γυναίκες, ότι παχαίνει το τωρινό ψωμί, γιατί περιέχει μόνο το νεκρό θερμιδογόνο άμυλο κ θέλομε πολύ για να χορτάσομε. Με το πλήρες μαύρο ψωμί όμως χορταίνομε με λιγότερο, γιατί περιέχει όλα τα χρήσιμα στοιχεία που χρειάζονται και ικανοποιείται ο οργανιμός.
Το πρώτιστο λοιπόν κ αποτελεσματικώτερο που έχομε να κάνομε, είναι να ζητάμε στο φούρνο το ψωμί ολικής άλεσης, το μαύρο, με όλο το πίτουρο. Ο αρτοποιός, βλέποντας τη ζήτηση, έχει συμφέρο να παίρνει πλήρες αλεύρι.
Μπορούμε όμως να κάνομε ψωμί κ μόνοι μας. Στα Σπάτα, μόλις μπαίνομε στην πόλη, υπάρχει ο μοναδικός κυλινδρόμυλος του Πέτρου. Βγάζει αλεύρι σιταρίσο πλήρες, φρέσκο, βγάζει κ καλαμποκίσιο, τιμή 150 δραχ. Πέρνομε, ζυμώνομε κ το ψήνομε στο φούρνο μας ή στης γειτονιάς.
Δε θέλομε να ζυμώνομε; Υπάρχει ο αρτοποιητής Χιτάτσι. Βάζεις μέσα στον κάδο του ακριβώς τα υλικά της οδηγίας, πατάς τα κουμπιά κ φεύγεις. Σε 2 ώρες κ 45' παίρνεις το ψωμί που θέλεις έτοιμο. Η τιμή του, νομίζω είναι 150-200 χιλ. Μη σας φανεί όμως ακριβή γιατί με 1 κιλό αλεύρι, 150 δρχ., παίρνετε ενάμισυ κιλό ψωμί. Συγκρίνετε με τις τιμές του φούρνου και θα ιδείτε το όφελος. Ελληνίδες, σύζυγοι κ μητέρες. Αν έχετε κάποια συναίσθηση των υποχρεώσεών σας στους δικούς σας κ στα παιδιά σας, οικονομήστε λίγο χρόνο από τα μανικιούρ κ τα καλλυντικά κ εξασφαλίστε το βασικότερο τρόφιμο -το ψωμί- στους ανθρώπους σας. Θα προσφέρετε μεγάλο όφελος στην υγεία και στη ζωή τους και θα νιώθετε μεγάλη αυτοϊκανοποίηση γι’ αυτό.
---------------------------------------------------------
Απόσπασμα από το βιβλίο του Βασίλη Περσείδη: "ΒΑΣΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ"... - 1986 -
Ανδρέας Καραβιώτης